Seksueel geoorloofd

Deze vraag graag naar iemand van de Ger. Gem. Ik (vrouw) ben een paar jaar getrouwd en vind zelfbevrediging niet verkeerd. Als ik mezelf bevredig denk ik altijd aan mijn eigen man! Maar meestal voel ik me een beetje raar, met name dat ik me zo heb laten gaan en of het eigenlijk wel mag! (seksspeeltjes en je zo laten gaan). En wat is wel seksueel geoorloofd en wat niet? Ik las net een reactie bij een man die vroeg of zelfbevrediging mocht en tot mijn grote verbazing stond er een reactie bij dat het onchristelijk is (“gij zult niet begeren” en dat seksualiteit voor man en vrouw is). Maar als de man of de vrouw ziek is of minder behoefte heeft, mag dat dan toch wel? Anders bestaat het risico dat je gevoelens voor iemand anders krijgt. En hoe zit dat dan in de puberteit? We hebben toch allemaal gevoelens? En hoe zit het met 1 Korinte 7:36 en 37? Daar staat toch echt dat als je je in je jeugd niet kunt onthouden en je dus seks hebt met je vriendin, dat hij niet zondigt. Er staat dat zij dan moeten trouwen. Oke, in vers 37 staat dat het beter is seksualiteit te hebben na het trouwen, maar er staat duidelijk: Hij zondigt niet. Toch mogen in veel kerkverbanden dan geen kerkelijke inzegening plaatshebben en/of moeten ze schuldbelijdenis doen.

Beste vraagstelster,

Ik ben deze rubriek begonnen om mensen, ouderen en jongeren te helpen zoeken naar antwoorden, mee te denken en als het mogelijk is een Bijbels en pastoraal antwoord te geven. Het komt me voor dat steeds meer vragen gaan over de intimiteit van huwelijk en/of verkering. Ik pleit niet voor een taboe op deze zaken, maar vind de openheid en soms onbeschaamdheid van de vragen en antwoorden best ver gaan, zo niet te ver.

Eigenlijk heb je zelf het antwoord gegeven: ik vind zelfbevrediging niet verkeerd. Je schrok toen een antwoord las dat het onchristelijk was en dan schrijf je er bij, dat in bepaalde omstandigheden dit mogelijk moet zijn.  Of dat seksualiteit het enige in een goed huwelijk is. Mijns inziens juist niet. Elkaar respecteren en rekening houden met de ander is een Bijbels gegeven. Dan worden de teksten uit 1 Korinthe 7 behoorlijk uit zijn verband geciteerd. Tenslotte heb je er moeite mee, wanneer bij een gedwongen huwelijk schuldbelijdenis moet worden afgelegd in veel kerkverbanden.

De hele vraagstelling ademt een sfeer waar ik moeite mee heb, al wil ik je probleem niet bagatelliseren. Maar als ik lees van seksspelletjes enz. zijn we dan niet radicaal verkeerd bezig. Probeer dit dan niet goed te praten en denk aan de tekst, dat onze lichamen en zielen beiden tempelen van de Heilige Geest zijn. Dan komen er m.i. andere vragen op de voorgrond, die ons heil op het oog hebben en niet het bevredigen van ons lichaam.

Wellicht niet een antwoord waar je op zit te wachten, maar we kunnen toch zaken niet goed praten omdat iedereen het doet. We zullen persoonlijk rekenschap moeten afleggen van al onze daden, ook die bedreven zijn tegen ons lichaam. Ik hoop dat je rust en bevrediging leert kennen, die Augustinus deed uitroepen: Ons hart is onrustig in ons, totdat het rust vindt in U, o God.

Nogmaals het is geen onverschilligheid of een antwoord uit de hoogte: we kennen zelf, als het goed is, onze eigen (boezem)zonden, maar hoe we er mee omgaan is een tweede. Er tegen strijden of proberen goed te praten. Sterkte in die strijd, die je alleen niet aankan, maar wel in Zijn kracht, Die ook raad weet met deze begeerten en zonden.

Met hartelijke groet,
B. S. van Groningen

Dit artikel is beantwoord door

B.S. van Groningen

• Geboortedatum:
  25-04-1951
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Hendrik-Ido-Ambacht
• Status:
  Inactief

120 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven