Discussie over het vierde gebod

In de kerk waar ik lid van ben (Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt) is momenteel een discussie gaande over het vierde gebod. Door de Generale Synode is onlangs uitgesproken dat de stelling dat de zondag als rustdag niet gegrond is op een goddelijk gebod niet te veroordelen is. Ik vind het moeilijk om hier de Schrift over te laten spreken; wel geloof ik dat we nog steeds het vierde gebod moeten houden en dat doen door de zondag te houden. Kunt u hier wat over zeggen?

Naar aanleiding hiervan mijn tweede vraag: er heerst grote onrust in onze kerken, mede door bovenstaande uitspraak van de Generale Synode, maar ook door andere zaken zoals liturgische vernieuwingen, het invoeren van bepaalde liederen uit het Liedboek voor de Kerken en een nieuwe visie op het zevende gebod. Hiervan hebben enkele mensen zich de afgelopen maanden vrijgemaakt. Mijn vraag is hoe hier het beste mee om te gaan?

In het Nieuwe testament vind je nergens vermeld dat het vierde gebod niet meer zou gelden. Daarentegen komt daar wel naar voren dat de tien geboden nageleefd moeten worden. Er wordt onbevangen over de wet gesproken. Zoals in Efeze 6, waar het vijfde gebod genoemd wordt en waar er stilzwijgend vanuit gegaan wordt dat ook de andere geboden nageleefd moeten worden.

Vanouds is er gezegd dat het vierde gebod iets ceremonieels en moreels in zich heeft. Het ceremoniële in dit gebod is dan dat de rustdag op de zevende dag gehouden wordt. Het morele is dat er een rustdag gehouden moet worden. Het ceremoniële geldt dan niet meer. Want nu vieren we de rustdag niet meer op de zevende dag der week maar op de eerste, de zondag. Het morele geldt nog wel. Ook nu is het nodig om een rustdag te houden, die we wijden aan de Heere en Zijn dienst.

Vervolgens de tweede vraag. Je schrijft hoe mensen zich hebben vrijgemaakt. Dat betekent: Zij vormen nu -in hun ogen- de echte vrijgemaakte kerk. Helaas zien we in Nederland dat er zo steeds weer scheidingen optreden. Het is soms net een repeterende breuk. En het veroorzaakt veel verdriet en spanning.

Mijn mening is dat we niet te snel moeten komen tot zo’n vrijmaking. Beter is het om te proberen een kerk die tekenen van verval vertoont te verbeteren. In de Bijbel kom je steeds weer tegen dat allerlei zonden en dwaalleren bestreden worden op de plaats waar zij zich voordoen. Dat is lang niet eenvoudig. Maar dat is volgens de Bijbel wel onze roeping.

Ds. W. G. Hulsman