Huwelijk zonder (seksuele) gemeenschap

Ik ben Rooms Katholiek (bekeerling uit een protestants gezin, Nederlands Hervormde Kerk). Ik heb een reactie op het antwoord van ds. Kuyt. 

A. Wilt u dat eens lezen? Zie hieronder

B. Ik was 26 toen ik na tien jaar zoeken katholiek werd. Pas daarna heb ik echtgenote ontmoet. We zijn erg ongelukkig geworden. Ik heb contact gezocht met eigen pastoor (hij wijst me op Jezus en volhouden), maar ook met Ger. Gem., maar contact loopt stroef met lange tussenpozen. Wilt u eens kijken wie me kan helpen? Probleem van James is een huwelijk zonder (seksuele) gemeenschap in een RK-achtergrond. Leeftijd man 43, vrouw 44. Drie kinderen (drie miskramen).

Reactie van vraagsteller:

Lieve mensen,

Ik word van de vraag en de antwoorden héél verdrietig.

Als katholiek heb ik (als bekeerling op volwassen leeftijd) moeten leren, dat gemeenschap de mogelijkheid van het ontstaan van nieuw leven open zou moeten laten als mogelijkheid.

Hier lees ik:
- dat de menstruatieperiode een rustperiode is (zeker) máár een rustperiode van de dagen eromheen dat er wel OMGANG kan zijn. "zodat de dagen er na weer des te fijner zijn om gemeenschap te hebben."
- dat vrijen gaat over:PRETTIG en gemeenschap als tegengesteld aan LIJDEN "Maar misschien vindt jouw vrouw het wel prettig." & "Hij (echtgenoot)lijdt als het ware met mij mee deze dagen, zodat de dagen er na weer des te fijner zijn om gemeenschap te hebben. "
- En er wordt over GOED en NORMAAL gesproken: Dat heeft niet persé te maken met lustobject of verslaving! Wanneer beiden graag gemeenschap willen hebben is dat totaal goed en normaal"

Dit is een site voor gelovigen. Dat zijn jullie wellicht wel. Wellicht méér dan ik. Ik worstel als man met de BAND die er is tussen
* lustgevoelens en onthouding
* respect voor de bestaande kinderen en echtgenote en respect voor mezelf
* geven en krijgen
* vrijen en zwangerschap
* God en anticonceptie(verbod).

Jullie bijdragen zijn oprecht; maar maken me verdrietig; leeg; gefrustreerd en (levens)moe.

Want:
- ik heb geen echtgenote die net als jullie er wil zijn voor je man
- ik ben zo gevormd dat ik geen rust heb als ik anticonceptie zou gebruiken
- ik had geen rust toen we dat wel gebruikten (condoom en Natural Family Planning)
- ik wil voor de kinderen zorgen (meer kan niet).

Oplossing: ONTHOUDING, al jaren, maar dát heeft veel kapot gemaakt (ook IN mij).

Ik ben blij voor jullie harmonie, maar tegelijkertijd onderstreept het de feiten dat ik er niets mee kan aanvangen.
Héél moeilijk.

Geachte James,

De hele ‘discussie’ als reactie op de vraag heb ik gelezen. Heftig! Vooral de teleurstelling die eruit blijkt. Teleurstelling op drie fronten: in de kerk, in uw huwelijk, in seksuele beleving. Mag ik alles zo samenvatten?
Om antwoord te geven weet ik eigenlijk niet zo goed waar ik beginnen moet.... bovendien zou het een ‘boekwerk’ worden of opnieuw een schriftelijke discussie, waar u niet verder mee komt. Mijn voorstel is dan ook om of met mij gesprekken aan te gaan (niet kosteloos!) of aan mij een adres te vragen van hulpverlening (hulp, die ook niet gratis zal zijn uiteraard).

Ik hoop, dat ik u met deze korte reactie  niet het gevoel geef dat ik u niet zou wíllen  antwoorden... ik vind het echter te complex voor een kort en anoniem briefje!

Laat van u horen, u hebt de eerste (meestal moeilijkste) stap al gezet!

Een hartelijke groet, Gode bevolen,
Marijke Rots