Verplichtingen vanuit de kerk

Ik had pasgeleden een gesprek met twee collega’s, eentje van de Gereformeerde Bond en de ander was onkerkelijk. Ze vroegen naar de reden dat ik een rok droeg, of ik naar de kerk ging, hoeveel dan, etc. Op een gegeven moment ontstond er een gesprek over de verplichtingen die een kerk/geloofsgemeenschap oplegt en de dingen waaraan je zou moet(en) voldoen. Er werd een voorbeeld genoemd dat evangelischen bijvoorbeeld allemaal goede werken doen, dat ze zo zoveel met hun geloof bezig zijn, dat ze zoveel in de Heer zijn.

Ik als dooplid van de Gereformeerde Gemeenten in Nederland vond het lastig om te reageren. Ik ervaar zelf weinig verplichtingen vanuit de kerk, maar hoe kan ik dat nu goed uitleggen? Ik weet dat de plicht van God er ligt, maar van mezelf kan ik niets en doe ik het allemaal alleen om mijn eigen eer. Ik ervaar het dus niet als een verplichting, het is iets gewoons wat erbij hoort. En ik ben er zeker niet dag en nacht mee bezig (wat misschien wel zou moeten).

Hoe moet ik dan uitleggen dat ik helemaal geen verplichtingen ervaar vanuit mijn kerk. Je moet geloven in God, maar Hij moet dat in mij werken. En dus ervaar ik eigenlijk veel vrijheid. Hoe kan ik uitleggen dat zij (evangelischen) zo druk zij met hun geloof en dat ook een soort van moeten; maar dat ik/wij dat niet doen?

De vragen zijn eenvoudiger te stellen dan te beantwoorden. Wat bedoel je precies met verplichtingen van de kerk? De kerk vraagt een kleine financiële bijdrage om de kerk te onderhouden, maar verder weet ik van geen verplichtingen die worden opgelegd.

Is dat een verplichting wat je schrijft: Je moet geloven in God, maar Hij moet dat in mij werken. Twee keer gebruik je het woord "moet". De Heere "moet" niets. Het is vrije genade om zalig te worden en te komen tot het geloof in de Heere Jezus Christus.

Wel zijn wij verplicht, met alle mensen op aarde, ons tot God te bekeren. Niemand heeft het recht om onbekeerd te leven. Dat wij aan die verplichting niet meer kunnen voldoen is onze schuld. Wij hebben God verlaten om nooit weer naar Hem terug te keren. Wij zijn verplicht om heilig te leven, maar de Heere is niet verplicht naar ons om te zien. Dat Hij dat wel doet is enkel alleen dankzij de verkiezende liefde Gods in Christus.

Daar kan niet genoeg om gevraagd en gesmeekt worden, bij dagen en nachten. Genade leert niet dat ik aan allerlei verplichtingen voldoe, maar dat ik enkel schuld ben. Toch er van te mogen getuigen hoe de Heere, uit genade, om Christus naar mij heeft om willen zien. We behoren een levend getuige te zijn van: hoort eens wat God mij deed ondervinden, wat Hij gedaan heeft aan mijn geest. Dan gaan we niet proberen ons zelf zo goed mogelijk voor te stellen, maar goed van Hem te spreken. Bidt veel om die genade te mogen ontvangen, uit Zijn hand.

Veel wijsheid op de werkvloer toegewenst in de praktijk van het leven.

Met hartelijke groeten,
Ds. J. D. Heikamp