Hoe weet ik ECHT zeker of ik een kind van God ben? Er is zo vaak twijfel en onze...

Ds. A. Jonker / Geen reacties

02-12-2008, 00:00

Vraag

Hoe weet ik ECHT zeker of ik een kind van God ben? Er is zo vaak twijfel en onzekerheid en dan weet ik het niet meer. Toch laat de Heere me niet los. Maar we hebben een bedrieglijk hart, hoe moet het nu? Ik wil niet zonder de Heere verder.


Antwoord

Inderdaad is ons hart bedrieglijk en is er een leugenaar die ons de verkeerde dingen influistert. Als we onbekeerd zijn, kan de duivel ons bijvoorbeeld influisteren: je hebt nog tijd genoeg om je te bekeren; of -bij meer oppervlakkige mensen- maak je niet zo druk, je bent toch vast wel een kind van God? Wie onbekeerd is, is niet zo bang om zichzelf te bedriegen, maar is snel tevreden met zijn of haar gedachten. Juist als Gods Geest in een mens werkt, zijn we bang om ons te vergissen/bedriegen.

Stond een gelovige nu altijd maar zo vast en zeker in het geloof, maar dat is niet zo. Hoewel het geloof als zodanig een zeker weten en een vast vertrouwen is, zal de gelovige zelf het geloof niet altijd even sterk beoefenen en beleven. Calvijn zei: Waar het vuur van het geloof is, daar is ook de rook van de twijfel. Maar je kunt ook een ander beeld gebruiken: De gelovige is hopend met een anker verbonden met de vaste ankergrond Jezus Christus en Zijn werk, maar het levensscheepje gaat op de golven van de zee op en neer.

Het moet ons niet verbazen dat het geloofsleven een leven is, waarin we de goede strijd van het geloof moeten strijden. We worden opgroepen om te volharden tot het einde! Waar vinden we dan vastheid en zekerheid, genade en troost? Alleen bij de Heere. Het is het belangrijkste kenmerk van het bijbelse geloof, dat een zondaar telkens weer de toevlucht neemt tot Gods beloften die in Jezus Christus Ja en Amen zijn. In de overgave van hart en leven aan onze Zaligmaker, vinden we rust en vrede. En daar vinden we dus ook zekerheid. De zekerheid van het geloof moeten we niet zoeken in onszelf (de gelovige), maar in Jezus Christus (het voorwerp van het geloof). Hoe meer we ons door Woord en Geest laten leiden, hoe meer we daardoor aan Jezus onze getrouwe Zaligmaker worden verbonden. Hoe meer we door de Heilige Geest ook mogen leven als een kind van God, dat God  -ondanks alle twijfel- toch Vader mag en moet noemen. Dit geeft vastheid en zekerheid.

Vanuit het ware geloof ‘wil’ ik niet zonder de Heere verder, maar ook: vanuit het ware geloof ‘kan’ ik niet zonder de Heere verder. En de troost is: Hij laat niet los wat Zijn hand begon!

Ds. A. Jonker

Lees meer artikelen over:

geloofszekerheid
Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Jonker

  • Geboortedatum:
    29-03-1954
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    Putten
  • Status:
    Actief
115 artikelen
Ds. A. Jonker

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Geen reacties

Terug in de tijd

Bij de vraag over het duizendjarig rijk, dat wij daar nu in leven volgens wijlen ds. Pronk en dat de duivel gebonden is, komt bij mij de vraag op: Wat is de plaats van Israël? Want daar gaat dat Rijk ...
Geen reacties
02-12-2016
Ik zit hier al een tijdje mee: ik ben iemand van 26 en heb nog steeds geen verkering en het geloof wordt daardoor minder; dat ik hier steeds vragen over heb die niet beantwoord worden naar mij idee. W...
Geen reacties
02-12-2016
Wij lazen in een artikel over “groeien in het geloof” dat wij God nodig hebben, maar dat God ons als mens ook nodig had/heeft? Hoe zou dat laatste kunnen?
18 reacties
02-12-2016
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering