Aan een Ger. Gem.-dominee. Ik worstel enorm met het volgende: Hoeveel accent moe...

Aan een Ger. Gem.-dominee. Ik worstel enorm met het volgende: Hoeveel accent moet de onmogelijkheid van zalig worden krijgen tegenover het accent van de mogelijkheid van zalig worden? Dit n.a.v. een ervaring die ik had, maar ook is dit iets waar ik heel erg mee worstel. De ervaring is dat ik heel veel aan een preek had en iemand anders hoorde zeggen: ik miste de onmogelijkheid van zalig worden. Hoe diep moet die onmogelijkheid gepreekt worden tegenover de mogelijkheid van zalig worden? Moeten alle mensen die onmogelijkheid beleven voordat ze bemoedigd worden door de mogelijkheid van zalig worden? Met andere woorden: als ik me bemoedigd voel door de preek, heel diep, dat ik dan soms denk: dit is niet echt, want het moet eerst onmogelijk worden. Zoals die persoon tegen mij zei. Een ouderling zei tegen mij het volgende: je kan als dominee een beschrijvende preek houden, die schildert wat Gods volk beleeft en dan denkt de hoorder: dit ken ik niet en raakt moedeloos. Dan timmer je het dicht. Je kunt ook in de weg van onderwijs laten zien hoe wij van nature zijn en wie God wil zijn en ik ervaar dan zelf ook dat dit dan een heel andere uitwerking heeft op me. Dan voel ik me bemoedigd, door wie HIJ wil zijn voor mij en leer ik wie ik in werkelijk ben doordat ik dit hoor uitleggen en voel: dit is waar. Dan verlang ik om op alles amen te zeggen. Maar tegelijk dan de strijd: Dit is het ware niet, want dan moet je eerst kunnen vertellen hoe onmogelijk het voor je is geworden. Help me a.u.b.

Beste vraagstel(ler)ster,

Met belangstelling heb ik kennis genomen van je vraag. Een enkele opmerking kan veel verwarring geven. Houd je maar aan Gods Woord en aan onze belijdenis.

In DL 3 en 4, art. 8 lezen we: “Doch zovelen als er door het Evangelie geroepen worden, die worden ernstiglijk geroepen. Want God betoont ernstiglijk en waarachtiglijk in Zijn Woord, wat Hem aangenaam is, n.l. dat de geroepenen tot Hem komen. Hij belooft ook met ernst allen die tot Hem komen en geloven, de rust der ziel en het eeuwige leven.”
 
Ik vind het een buitengewoon ernstige misvatting dat er eerst een barriere opgeworpen wordt alvorens men tot God in Christus zou mogen komen om als een arme zondaar behouden te worden. Dat de Heere wel eens laat ervaren, dat het van onze kant niet lukt om behouden te worden is een heilzame les. Zie Ef. 2 vers 8 en 9. Maar ieder is welkom bij de Heere om behouden te worden. Hij laat geen bidder staan.
 
Met hartelijke groet,
Ds. H. Paul

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Paul

• Geboortedatum:
  16-07-1928
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Moerkapelle
• Status:
  Inactief

235 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven