Vraag
Iedere zondag wordt het aanbod van genade verkondigd in de kerk. Maar wat moeten we nou doen om die genade te ontvangen? We voelen dikwijls dat hoe we nu leven niet kunnen sterven. Is er dan ook voor ons een mogelijkheid om zalig te worden?
Antwoord
Wees in de eerste plaats er maar heel dankbaar voor dat het aanbod van genade gepredikt wordt. Hoe duidelijk komt daarin tot uiting dat God Zich met ons bemoeit. Hij biedt Zijn genade aan ons aan. Hij staat steeds weer opnieuw met een geschenk voor ons, om ons dat te geven.
Maar je voelt wel, dat dat niet voldoende is. Inderdaad. Je moet ook delen in de genade die de Heere aanbiedt. Het moet ook jouw eigendom zijn. Bovendien merk je waarschijnlijk ook dat er in het leven zoals je dat leidt, zoveel niet goed is. Je komt misschien zoveel zondige gedachten of gevoelens bij je zelf tegen. Of je merkt dat God in je leven zo vaak op de zoveelste plaats staat, en niet op de eerste plaats. Of het gebed van jou is vaak zo oppervlakkig en leeg. Dan kun je denken: er moet wat gebeuren. Maar wat dan? Het komt erop aan dat de genade van God ontvangen wordt, dat ze aangenomen wordt.
En dan kun je denken: mag dat wel? Of: zou het voor mij wel zijn? Maar de Heere speelt geen spelletje met ons. Hij meent wat Hij zegt. Hij biedt ons werkelijk Zijn genade aan. Hij vindt het erg als we Zijn aanbod negeren, of niet serieus nemen, of blijven steken in allerlei jamaars.
Op aanbod past dus aannemen. Het is een woord dat je diverse keren in de Bijbel tegenkomt. Kolossenzen 2:6 spreekt van mensen die de Heere Jezus hebben aangenomen. 1 Korinthe 15:1 spreekt van het aannemen van het Evangelie. Ook in onze belijdenisgeschriften komt het voor. Bijvoorbeeld in Dordtse Leerregels 1. 4. "Die dit Evangelie niet geloven op die blijft de toorn Gods. Maar die het aannemen, en de Zaligmaker Jezus met een waar geloof omhelzen, die worden van de toorn Gods en van het verderf verlost, en met het eeuwige leven begiftigd".
Zie je hoe je eigenlijk met de rug tegen de muur staat. En dat de toorn Gods op je rust als je niet gelooft in de Heere Jezus. Wat is het aannemen, het omhelzen van Christus dan nodig. Alleen zo worden we bevrijd van de toorn van God. Je merkt ondertussen wel dat aannemen en geloven twee kanten zijn van dezelfde zaak. Dat betekent: bij echt geloof hoort het aannemen van de aangeboden genade.
Dat doet me denken aan wat Spurgeon ergens schrijft in één van zijn boekjes: "Een onderwijzer had geprobeerd duidelijk te maken wat geloof was. Toen hij het zijn jongens niet aan het verstand kon brengen, haalde hij zijn horloge tevoorschijn en zei: ik wil je dit horloge geven, John. Wil je het hebben? John ging nadenken over de bedoeling van de onderwijzer kon zijn en hij pakte die schat niet aan, maar hij gaf ook geen antwoord. De onderwijzer zei toen tot de jongen naast hem: Henry, hier is het horloge, wil je het hebben. De jongen antwoordde met zeer gepaste bescheidenheid: Neen. meneer, dank u. De onderwijzer stelde verschillende van de jongens op de proef met hetzelfde resultaat. Maar tenslotte zei een knaap, die niet zo wijs en diepnadenkend was als de ander, maar wel geloviger: "alstublieft, meneer" en stak het horloge in zijn zak. Toen werden de andere jongens zich van een verrassend feit bewust: hun kameraad had een horloge gekregen, dat zij hadden geweigerd. Een van de jongens vroeg al gauw aan de onderwijzer: mag hij dat houden. Natuurlijk, zei de onderwijzer: ik bood het hem toch aan, en hij aanvaardde het. Ik heb het ook jullie aangeboden, maar jullie wilden het niet hebben. Och zei de jongen, als ik dat geweten had, dat u dat meende, zou ik het gehad hebben. Hij dacht dat het een stukje toneelspel was. En iedereen riep toen: Meester, ik wist niet, dat u het meende, maar ik dacht... Ieder had zijn eigen theorie, uitgezonderd die argeloze jongen, die geloofde wat Hem gezegd werd en die kreeg het horloge."
Wat een beschamend voorbeeld. Wat zijn we vaak dom bezig. We konden iets krijgen wat veel groter en heerlijker is dan een horloge, en er was geen enkele reactie.
Wees er echter van overtuigd dat je zalig kunt worden. De Heere laat dat duidelijk zien in het aanbod van Zijn genade. Ja, het is zo dichtbij. Overdenk toch hoe verloren je bent. Overdenk hoe zondig je bent. Overdenk hoe hard je bent. En misschien is er nog wel veel meer. Maar zie dan tevens die Zaligmaker voor je staan. Hij zegt tegen je: Ik ben gekomen om het verlorene te zoeken en dat te behouden. Hij zegt: kom jongen, kom meisje, ook voor jou heb ik een groot en heerlijk geschenk. Betaald met mijn eigen bloed. Het is heel de zaligheid. Wijs het niet af.
Op Zijn indringend spreken kan er dan het aannemen zijn, het ontvangen van dat geschenk. Van binnen in je hart. Op die wijze wordt een rijkdom van genade ontvangen. En zo mag er voor het eerst een aannemen zijn, maar het is steeds weer opnieuw nodig. De Heilige Geest dringt er in ons leven juist op aan, dat we steeds weer opnieuw ernst maken met dat aannemen. En dat we zo leven van de schatten en weldaden door de Heere Jezus verworven.
Ds. W. G. Hulsman
Dit artikel is beantwoord door
Ds. W.G. Hulsman
- Geboortedatum:08-11-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Barneveld
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
