Veel kibbelen

Mijn man en ik zijn ruim negen jaar getrouwd en daarvoor hebben we zes jaar verkering gehad. We zijn dus al geruime tijd bij elkaar. We hebben drie kinderen , van vijf, vier en een van bijna twee jaar. We hebben altijd al, ook in onze verkeringstijd, gekibbeld om van alles en nog wat. Ik denk dat dat komt omdat we allebei een uitgesproken mening over alles hebben en we geen van beiden echt toegeven aan de ander. Op zich is dit nooit een probleem geweest omdat we allebei altijd veel van elkaar gehouden hebben en we ook dingen uitpraten. Sinds we een vrij druk gezin hebben, een wat hectische tijd de laatste jaren, merk ik dat het tussen ons ook vaker botst. Onze oudste dochter is wat gecompliceerd, onze tweede dochter tobt wat met haar gezondheid en huilt snel en vaak en ons zoontje van bijna twee loopt de hele dag zijn zussen te slaan. En dat geeft allemaal niet, maar soms is het gewoon hectisch in huis en raken we er allebei wel eens geïrriteerd van en lopen we allebei te schelden en de kinderen uit elkaar te houden als ze weer eens ruzie zoeken en gillen/huilen. Wij gaan dan ook lopen schelden op elkaar. Ik merk dat we zo uit elkaar groeien. Zo erg zelfs dat ik een periode gehad heb waarin ik twijfelde of ik nog wel van hem hield. Maar als het dan goed ding, voelde ik toch wel dat de liefde niet over was. En zo schommelt dat... Ik word er erg onzeker van. We hebben misschien nog maar een keer in de maand gemeenschap met elkaar omdat we ook bijna geen toenadering tot elkaar zoeken. Het lijkt wel of we van elkaar vervreemden. Mijn man heeft hier moeite mee maar ik heb er geen behoefte meer aan, lijkt wel. Komt dit alles nu door de hectiek van ons gezin? Ik hou wel van hem, maar er is soms zoveel strijd onderling dat ik soms denk dat ik weg wil bij hem. We lopen maar te kibbelen op elkaar en dan klikt het gewoon niet tussen ons. Dat vind ik erg, en hij ook. Gelukkig praten we er soms wel over, maar dan is het de volgende dag al weer foute boel. Hoe komen we hier uit?

Beste vraagstelster,
 
Je bent iemand, die zaken eerlijk onder ogen wilt zien: dat is waardevol! Veel echtparen met een gezin in deze leeftijdsfase herkennen deze problemen: het opvoeden van kleine kinderen vraagt veel energie. Ze willen allemaal wel je aandacht en zelf moet je naast de zorg voor de kinderen nog zo veel andere dingen doen! De scherpe kantjes van je partner worden in zo'n tijd nog meer voelbaar! Je merkt allebei, dat je (te) veel energie kwijt bent aan allerlei zorgen. Het is niet gek, dat je soms gaat twijfelen of je nog wel van elkaar houdt.

Ik adviseer echtparen vaak om -ondanks alle hectiek- juist nu bijvoorbeeld één keer per maand te plannen om samen iets te gaan ondernemen. Dat vraagt geregel -denk alleen al aan het zorgen voor oppas- maar het weer eens even samen zijn, zonder veel gedoe aan je hoofd, kan de interesse in elkaar weer verdiepen. Een andere optie is om een paar keer per week -bijvoorbeeld 's avonds bij de koffie- even een halfuurtje te plannen, waarin je dagelijkse dingen kunt bespreken, zonder gestoord te worden door kinderen, telefoon, computer, klussen doen.

Het is verleidelijk om het vrijen ook maar te laten... Vaak heeft de man er wel moeite mee, dat daar weinig meer van komt, terwijl vrouwen het meestal wel prima vinden. Zou je samen kunnen afspreken om een vaste avond in de week (of ander tijdstip als dat beter uitkomt) te plannen om wèl samen te vrijen? Het klinkt gek: een vrijpartij gaan plannen, maar juist de wil om het toch maar te gaan doen kan de intimiteit vervolgens weer op doen bloeien!

Een andere optie is nog een "opfris"-training voor echtparen: dan krijg je samen weer nieuwe impulsen om er tegen aan te gaan. Het verrassende van zo'n aanpak is, dat verandering weer nieuwe energie geeft, die vervolgens ook weer een goede uitwerking heeft op de kinderen, die soms ineens weer makkelijker hanteerbaar zijn!

Kortom, het devies is: begrijpelijk deze situatie, maar doe er wat aan. Dat geeft nieuwe vitaminen!
 
Betsy Westeneng, psychotherapeute en seksuologe NVVS, werkzaam bij Eleos

Dit artikel is beantwoord door

E. (Betsy) Westeneng

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven