Veel problemen gekend

Beste mevrouw Hoek-van Kooten. Ik heb veel antwoorden van aan u gestelde vragen doorgelezen, toch blijf ik met een vraag zitten. Ik weet niet helemaal waar ik moet beginnen. Ik ben in een gezin opgevoed dat veel problemen heeft gekend. Mijn ouders zijn toen ik een jaar of zeven was uit de kerk gegaan, wat veel problemen opleverde op de reformatorische school waar ik toen zat. Ik heb in de pubertijd voor de wereld gekozen en heb daarin een relatie gehad waarmee ik met mijn vriend naar bed ging omdat ik nergens in geloofde. Mijn relatie is uitgegaan en ik ben gaan studeren aan de christelijke hogeschool. Daar heb ik een heel lieve vriend ontmoet die wel uit een christelijk milieu kwam. Ik durfde in die tijd geen contact met God te zoeken omdat ik voor mijn gevoel vreselijk slecht ben geweest. Omdat ik me in de relatie met mijn vriend niet helemaal van hem voelde -omdat ik iets met mijn vorige vriend gedeeld had wat tussen ons stond- heb ik me ook aan hem gegeven.

Omdat ik door alle problemen thuis en een bijna-verkrachting in mijn jeugd aan depressies en een negatief zelfbeeld leed, heb ik op aanraden van een dominee maatschappelijke hulp gezocht. Ik ben daarin door een vreselijk diep dal gegaan en de relatie met mijn vriend was heel slecht omdat ik haast geen energie meer had. Ik heb zelfs twee keer geprobeerd een eind aan mijn leven te maken. Ook stelde ik mij heel afhankelijk op van mijn vriend, waardoor hij zich benauwd voelde. Omdat het zo niet verder ging, hebben we besloten met de verkering te stoppen. Ik ben in korte tijd vooruit gegaan omdat de opleiding en de relatie weggevallen zijn en heb veel aan mezelf ontdekt. Ik merkte dat ik niet afhankelijk ben van mijn vriend en dat ik alles thuis en uit het verleden heb verwerkt. Ook heb ik mogen ervaren dat God me rust gaf op moeilijke momenten.

Waar ik het nu echter steeds moeilijker mee krijg is dat ik mezelf een hoer voel, omdat deze relatie uitgegaan is en ik het gewoon niet meer zie zitten me ooit nog aan iemand te geven. Ik hoop dat mijn ex-vriend en ik weer bij elkaar terug kunnen komen nu ik me weer beter voel. Hij vindt het alleen maar een zonde en zegt dat we daarom niet bij elkaar moeten blijven. We voelen beiden nog wel veel voor elkaar, maar ik krijg het er steeds moeilijker mee. Van die eerste keer heb ik vreselijk spijt. Ik heb dat ook voor God beleden. Ook bid ik Hem erom dat we bij elkaar mogen horen. Ik ben bang dat ik weer depressief word en dat ik dan weer terug ben bij af en dat mijn ex-vriend me dan weer afwijst. Wat kan ik buiten gebed nog meer doen? Hoe moet ik er met mijn vriend over praten?

Je schrijft dat je alles voor God hebt beleden. De Heere God wil dan ook werkelijk vergeven en wil dan opnieuw beginnen met mensen. Probeer dat ook echt tot je te laten doordringen dat dat ook werkelijk zo is. Zet dat gevoel van hoer-zijn van je af, het kan ook de satan zijn die je dat wil doen geloven. De satan weet ons altijd weer op onze zwakste plek te pakken.

De Heere God daarentegen geeft mensen weer nieuwe kansen. Probeer daarom het verleden te laten rusten en ga die wonden niet steeds weer open maken. Probeer naar de toekomst te kijken.

Ik heb het gevoel dat je graag met je eerste vriend verder wilt gaan omdat je met hem naar bed bent geweest. Dat is op zich geen goede basis. Het lijkt mij voor jou het beste dat je het onderwerp relaties even helemaal laat rusten. Mocht je je dan toch blijvend door je eerste vriend aangetrokken voelen, begin dan weer met elkaar te ontmoeten en te praten en probeer dan zo rustig een echte verkering op te bouwen.

Alie Hoek-van Kooten

Dit artikel is beantwoord door

Alie Hoek - van kooten

• Geboortedatum:
  27-08-1949
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

936 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven