Vraag
Ik heb al vanaf een zeer jonge leeftijd een fascinatie voor "bondage", dat is vastbinden enzo. Nu ik wat ouder ben gaat het ook op het seksuele vlak verder. Ik probeer heel erg tegen deze gevoelens te strijden, maar ze duiken steeds weer op. Ik kan gelukkig ook normaal iemand liefhebben, maar toch duiken die gedachten regelmatig weer op. Kan ik er vanaf komen? Mag ik zulke gedachten accepteren? Tot slot: Gelukkig koppel ik het niet aan pijn of andere vormen van mishandeling. Het gaat er in de kern om, om hulpeloos te voelen denk ik.
Antwoord
Het uitgangspunt van seksualiteit is dat het gebaseerd is op wederzijdse liefde en respect. Natuurlijk komt in de seksuele uitingen ook het spelelement naar voren. In hoeverre "bondage" toch met macht en pijniging te maken heeft, kan ik niet beoordelen.
Daarnaast is het nog de vraag hoe de echtgenoot of echtgenote hier tegenover staat. Je mag sowieso nooit overweldigend bij de ander overkomen. Je zegt dat je heel erg tegen die gevoelens moet strijden, dat wil dus zeggen dat het een behoorlijke plaats inneemt in je gedachtenwereld. Het lijkt mij toch goed om er eens met een psycholoog over te praten om te zien in hoeverre dit nog binnen normale grenzen valt of niet.
Alie Hoek-van Kooten
Dit artikel is beantwoord door
Alie Hoek - van kooten
- Geboortedatum:27-08-1949
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Auteur van o.a.
- 'Vonk of vuur' (als je verliefd bent...)
- 'Trouw en teder' (seks in het huwelijk)
- 'Verkeringsperikelen' (50 vragen)
- 'Tiener op weg' (seksuele opvoeding)
Bekijk ook:
