Vraag
Ik heb voor mij een probleem en het gevoel daarin in een cirkel te draaien. Ik ben bang als zo mijn kinderen getrouwd zijn in een gat te vallen, waarmee mijn probleem groter wordt. Ik ben 50 jaar, werk een paar uren per week in de zorg, meer gaat niet vanwege mijn chronische ziekte die ik 30 jaar heb, spuit vier keer daags insuline, en ben vaak moe. Ondanks schatten van kinderen en nu weer een lieve man (na het overlijden van mijn eerste man) heb ik last van depressies; het meest wel in de tijd voorafgaand aan de menstruatie. Ben altijd geestelijk heel sterk geweest. Heb best heel veel meegemaakt. Ik ga ook van kracht tot kracht steeds voort. Hij redt mij keer op keer. Maar desondanks heb ik de laatste tijd vaak een gevoel van eenzaamheid. Vroeger hadden we veel "vrienden". Toen mijn man jong -op 36-jarige leeftijd- een ernstige ziekte kreeg en we samen er diep doorheen moesten keer op keer, verlieten velen ons zo langzamerhand. Dat heeft mij veel verdriet gedaan. Maar ik heb er ook door geleerd op de plek te komen waar ik nu ben. Maar er zijn tijden dat ik dit enorm mis.
Vroeger kerkten we op het dorp en daar waren de contacten, hadden fijne buren. Nu al twaalf jaar wonend in hetzelfde dorp, maar andere buurt en kerkend in ander dorp, hebben we dat niet. De buren zijn aardig maar op afstand. Ik heb wel eens het idee omdat we christelijk zijn. In onze kerkelijke gemeente zijn we echt wel geaccepteerd, hebben er ook kennissen. Heb ook twee vriendinnen, maar van een ander kerkverband, waarbij we niet op één lijn liggen. De familie woont ver weg en ik mis enorm een hartsvriendin (dacht dat ik die jaren geleden had, maar die heeft mij laten vallen voor een oude man waarmee ze getrouwd is). Een vriendin die zoek je niet, die vind je zomaar opeens? Ik weet het soms niet. Ik zou zo graag van hart tot hart willen praten, eens samen wat ondernemen, en goede opbouwende gesprekken hebben en lief en leed delen. Ik kom overal, maar het moet altijd van mijn kant komen. Hoe komt dat toch en wat doe ik eraan? Van nature ben ik vrolijk en spontaan, nooit humeurig zegt men. Gaat altijd goed, ook al gaat het niet goed: zón type. Wie geeft mij raad? En zijn er mensen die zichzelf hierin herkennen? Ze mogen altijd mijn emailadres opvragen. Gedeelte smart is immers halve smart.
Antwoord
Geachte vragensteller,
Zoals u weergeeft bent u lange tijd geestelijk sterk geweest; daar mogen we God dankbaar voor zijn, en dat u door Hem van kracht tot kracht voort kunt gaan. Gelukkig mogen ook nu de gezinsomstandigheden, na veel zorg en verdriet, weer fijn zijn, ondanks uw lichamelijke zorgen. Desondanks hebt u de laatste tijd vaak een gevoel van eenzaamheid, waarbij u ook aangeeft last te hebben van depressiviteit.
Wat kunnen we gedrukt gaan door zaken die ons bezig houden en waar we geen weg in weten, dan kun je inderdaad wel in een cirkel blijven ronddraaien. Uw grote vrees is om in een gat te vallen wanneer de kinderen straks door hun huwelijk uit huis zullen zijn. Dan wordt het inderdaad weer anders, niet meer de dagelijkse drukte en contacten die er nu nog wel zijn binnen het gezinsleven. Hierbij komt ook nog dat de vroegere vriendenkring door de tijd heen er niet meer is. Dit brengt u veel verdriet en gemis. Ook uw familie woont ver weg. Gelukkig zijn er wel kennissen vanuit de kerkelijke gemeente, waar u zich geaccepteerd voelt. Er zijn twee vriendinnen al ligt u niet op één lijn met elkaar.
Toch dat gevoel van eenzaamheid. U mist een hartsvriendin, iemand met wie u van hart tot hart kunt spreken, iemand die luistert naar uw verhaal, naar de dingen die u bezig houden, en ook naar een stukje herkenning. Het is inderdaad heel fijn wanneer er iemand is met wie u in vertrouwen van hart tot hart kunt spreken, opbouwende gesprekken kunt hebben, iets zou kunnen ondernemen, en lief en leed te delen; maar hoe komt u nu aan zo’n vriendin? We mogen er God om vragen; als Hij keer op keer redt, dan kan Hij ook hierin uitkomst geven, maar ook zelf hebt u hierin bezig te zijn.
Laat u zich ook in uw hart kijken door een ander? En dan bedoel ik niet dat u direct bij de eerste de beste er alles uit moet gooien, maar als u schrijft dat u het type bent: “gaat altijd goed, ook al gaat het niet goed” dan wekt u wel de indruk dat u zich prima redt. Achter het beeld dat de omgeving van u heeft leeft blijkbaar een heel ander persoon; iemand die met zorgen worstelt, iemand die heel graag een hartsvriendin wil hebben om te praten over wat er achter de buitenkant schuil gaat. Het zou dan ook best positief kunnen werken als u iets van wat u bezig houdt eens wat naar voren brengt in een gesprek; hierdoor kunt u ook ontdekken of degene met wie u spreekt een echt luisterend oor heeft, er bij wil zijn, er voor u wil zijn.
Wanneer in het pastoraat iemand zegt dat alles goed gaat dan kan ik niet bespeuren dat er dingen zijn die niet goed gaan; daar zal men dan wel iets van moeten aangeven om tot een dieper gesprek te komen Wilt u de binnenkant van uw huis laten zien dan zult u de deur voor de ander open moeten doen. Dit is niet eenvoudig, maar wel het proberen waard, net zoals u het waard bent om een hartsvriendin te hebben en dingen te delen met elkaar. Misschien was het wel een hele stap om deze brief te schrijven, waarin u juist niet weergeeft “gaat altijd goed, ook al gaat het niet goed”, het is u door dit schrijven wel gelukt om de deur wat open te zetten naar wat u bezig houdt; laat het in contacten met anderen ook maar eens wat blijken dat niet alles rozengeur en maneschijn is.
U schrijft ook dat u weer een lieve man heeft. Bent u naar hem toe ook een open boek, kan hij lezen wat er in u omgaat, spreekt u met hem wel eens over wat u bezig houdt? Dit neemt niet weg dat er geen hartsvriendin mag zijn, zeker wel, maar is uw man als het goed is ook niet een vriend waar u mee kunt spreken over de dingen die u bezig houden en om samen daar een weg in te vinden?
Heel veel sterkte en wijsheid toegewenst.
Ds. P. C. van Keulen
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P.C. van Keulen
- Geboortedatum:17-06-1956
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Bodegraven
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
