(...) wanneer weet je dan dat je een relatie heb met God en hoe merk je dat het ...

Ik ben nu al sinds mijn twaalfde op zoek naar de Heere. Er was zelfs een moment dat ik dacht dat ik niet voor God kon bestaan; ik voelde me schuldig. Ik heb ook al een keer mijn hart aan God gegeven. Ik weet dat het niet uit mezelf kan komen maar hoe weet je dat het van God is en niet van jezelf en lieg ik mezelf dan niet voor? En dan weer een paar dagen later lijkt alles dood en dan lijkt het of God nergens is. Ik weet nu niet of ik nou werkelijk wedergeboren ben. Want volgens mij draag ik ook geen vruchten. De ene keer ontplof ik van Zijn liefde (heel soms) maar heel vaak lijkt mijn ziel dood en heb ik qua geloof nergens zin in (niet zin in bidden, lezen uit de Bijbel, enz.). Hoe moet ik tot God komen en een vaste relatie krijgen? Want ik wil echt bij Hem horen en met Hem een relatie hebben. Ik weet dat ik uit mezelf niet tot God kan komen, want dan mislukt alles, maar wanneer weet je dan dat je een relatie heb met God en hoe merk je dat het geen leugen is van jezelf?

Lieve vriend of vriendin,

Ik was in eerste instantie een beetje confuus van je brief. Wat een uitdrukkingen: “Er was zelfs een moment dat ik dacht dat ik niet voor God kon bestaan; ik voelde me schuldig. Hoe weet je dat het van God is en niet van jezelf en lieg ik mezelf dan niet voor? Een paar dagen later lijkt alles dood en dan lijkt het of God nergens is. De ene keer ontplof ik van Zijn liefde (heel soms) maar heel vaak lijkt mijn ziel dood. Want ik wil echt bij Hem horen en met Hem een relatie hebben. dat ik uit mezelf niet tot God kan komen en hoe merk je dat het geen leugen is van jezelf?”

Je zit finaal in de puree of je bent een geweldige kunstenaar om allerlei dingen die “in” zijn op te schrijven. Ik ga van het eerste uit. Je bent een slachtoffer van alles wat je gehoord hebt en daar modder je mee verder zonder je geheel aan de Heere en Zijn genade over te geven. Dat kan ik niet? Hoe weet je dat? Bij ondervinding of van horen zeggen?

Bij ondervinding? Waarom bleef je niet aan de voeten van Jezus liggen tot Hij je opraapte? Er was eens dominee die zei: Ga voor Zijn voeten liggen. Hij raapt je op. Hij kan niet over je heen stappen, dat laat Zijn liefde niet toe. Wij zijn vaak zulke haastige mensen. We zijn na enkele minuten het roepen al moe. We hebben dat aanhouden van nature niet in ons bloed. In de Bijbel lees ik heel andere dingen: Lucas 18:7: Zal God dan geen recht doen Zijn uitverkorenen, die dag en nacht tot Hem roepen, hoewel Hij lankmoedig is over hen? Nehemia 1:6: Laat toch Uw oor opmerkende, en Uw ogen open zijn, om te horen naar het gebed van Uw knecht, dat ik heden voor Uw aangezicht bid, dag en nacht, voor de kinderen Israels, Uw knechten; en ik doe belijdenis over de zonden der kinderen Israels, die wij tegen U gezondigd hebben; ook ik en mijns vaders huis, wij hebben gezondigd.

Het eerste staat in een preek van de Heiland zelf. En die wist toch zeker wel wat Hij zeggen moest. Het tweede is een stukje uit het gebed van Nehemia. Hij kon tegen de Heere zeggen dat hij dag en nacht had aangehouden. En dan blijft de Heere niet weg. Het zijn zomaar een paar grepen die ik je aan wil geven om uit de Bijbel te laten zien hoe de Heere het in Zijn Woord op heeft laten schrijven. Daar kunnen geen fouten tussen zitten hoor! Hij moedigt ons aan. Hij lokt ons, Hij roept ons, Hij nodigt ons om aan te houden. Als je aan het worstelen bent aan Gods genade troon, dan heb je geen gedachten meer over: “Hoe weet je dat ik van God ben? En wat je ook allemaal kunt bedenken. Als de nood van je ziel brand op je hart dan kun je alleen maar meer roepen... En ervaren dat God je opraapt. Als je echt bij Hem wilt horen; vertel het dan aan Hem, smeek Hem om Zijn liefde en ontferming. En lijkt je ziel dan dood? Vertel het aan Hem, de Heiland der wereld. Hij heeft tijdens Zijn leven op aarde zelfs doden opgewekt.

Hoe merk je dat het geen leugen van jezelf is? Och,  je kunt je overal mee zoet houden. Duizenden doen dat en denken dat ze daarmee de hemel wel zullen bereiken. Maar de Heere wil dat we ons aan Hem overgeven zonder te redeneren, zonder te vragen, zonder hem voor te zeggen hoe het moet gaan. Zomaar, zonder voorwaarden van onze kant, zeggen: Lieve Heere, het gaat niet goed met me... Neemt u Zelf alstublieft de leiding in mijn leven.

Theologisch kun je zelf niets doen. Correct! Geestelijk ben je dood. Dat wil in de eerste plaats zeggen dat je niet wilt!

Praktisch kun je een heleboel doen. Maar dat mag je eigenlijk niet zeggen, maar ik zeg het toch: je kunt alle middelen die God Zelf geeft, gebruiken, iedere dag. Je hebt je Bijbe, om steeds opnieuw op te zoeken wie de Heere wil zijn voor je. Je mag bidden en smeken zoveel je wilt. Je mag heel je hart voor Hem uitstorten met alles wat er in huist! (je hart aan Hem geven). Je mag roepen, kermen, schreeuwen en zelfs “getier maken” staat er in de Bijbel. Doe het!

Accepteer dat je dood bent. Dat je verloren bent zonder Redder. Dat je niets kunt. Dat je altijd de verkeerde weg inslaat. Dat je geen weg weet met jezelf. Dat je iets van Zijn liefde geproefd hebt.  En dat je meer wilt, dat je alles wilt hebben wat er te krijgen is bij Hem. En als je weer eens zo’n moment hebt dat je denkt dat je niet voor God kunt bestaan, realiseer je dan dat dat inderdaad waar is, maar realiseer je ook: Hij wacht op je! Hij wil je stem horen en je Zijn liefde schenken om wille van het werk van Jezus Christus.

Evangelist J. W. N. van Dooijeweert,
vanuit Pichanaki, Peru

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

262 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven