Pleiten op de belofte. Dit klinkt zo rechthebbend. Ik kan dit niet goed in overe...

Pleiten op de belofte. Dit klinkt zo rechthebbend. Ik kan dit niet goed in overeenstemming brengen met een nederige, ootmoedige gestalte. Het is net alsof God iets aan de pleiter verplicht is. Graag zou ik zien dat hierop wordt ingegaan. Bovendien, zou ik graag de schriftuurlijke onderbouwing van dit pleiten vernemen.

Je vraag gaat in op de/een door God gegeven belofte. Dat impliceert dat de HEERE altijd de eerste is. Hij geeft Zijn belofte. Die beloften vinden we specifiek in Zijn Woord. Een bekend dagboek van Spurgeon heet dan ook “Het chequeboek van de bank des geloofs.” Het boek bevat 365 cheques, die we van Hem gekregen hebben om er werkzaam mee te zijn aan de troon van Zijn genade.

‘k Zou dus bepaald niet willen zeggen dat pleiten op de belofte ‘rechthebbend’ is. ‘k Zou het eerder om willen draaien: Is het niet vreselijk om niet werkzaam te zijn/te worden met een door God gegeven belofte?! God heeft niet liever dan dat we Hem aanspreken met Zijn eigen Woord! Ik vergelijk het altijd maar met een klein kind: Vader of moeder beloven iets voor over enkele dagen. Het zou toch vreemd zijn als dat kind over enkele dagen niet terugkomt op de gegeven belofte?
 
Als antwoord op je vraag wil ik trouwens uitdrukkelijk wijzen op Christus als Middelaar! “Niemand komt tot de Vader dan door Mij”, heeft Hij gesproken. Wie dus in Zijn Naam biddend pleit op Gods beloften -die in Jezus Christus ja en amen zijn!- bidt niet als rechthebbende, maar pleit uit genade, om Jezus’ wil, op wat God Zelf gezegd heeft.

Onze goede God geve, dat er in de gemeenten juist veel méér gepleit gaat worden op de belofte Gods! Gelukkig wordt psalm 25:3 altijd nog gaarne in de gemeenten gezongen!

Ds. G. Herwig, Kamerik

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G. Herwig

• Geboortedatum:
  10-03-1957
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Nunspeet
• Status:
  Inactief

15 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven