Eerst bepaalt bij dadelijke zonden

Ik hoor vaak een bekeringsweg preken waar ik vragen bij heb: Is het waar dat de Heere je eerst bepaalt bij je dadelijke zonden en later je een blik in jezelf doet slaan hoe je tegenover God staat?

De Bijbel laat zien dat mensen op allerlei wijze tot bekering komen. Van Lydia lezen dat de Heere haar hart opende, dat zij acht gaf op het woord dat door Paulus gesproken werd. In hetzelfde hoofdstuk komen we ook de stokbewaarder (gevangenisbewaarder) tegen. Als hij denkt dat de gevangenen gevlucht zijn, is hij van plan zelfmoord te plegen. Paulus weet dat te voorkomen. Terstond vraagt de gevangenisbewaarder "Wat moet ik doen om zalig te worden". En niet minder direct is het antwoord van Paulus: "Geloof in de Heere Jezus Christus en gij zult zalig worden." Daarna volgt een nadere uitleg en komt hij tot geloof.

Verder kun je ook denken aan Zacheüs. Hij was nieuwsgierig. Hij wilde Jezus wel eens zien. En klom daartoe in de boom. Maar Jezus riep hem uit de boom, om hem te kunnen ontmoeten in zijn huis. De man kwam toen tot bekering.

Ook kun je denken aan de discipelen. Ze werden geroepen om Jezus te volgen, en werden door het geloof van harte met Hem verbonden Zo kunnen we nog wel een poosje doorgaan. Er is in de Schrift een grote veelkleurigheid wat betreft de bekering.

Toch gebeurt het, dat er een bepaalde bekeringsweg gepreekt wordt. Dan wordt precies aangeduid, hoe het gaat als iemand tot verandering komt. En alles wat daarbuiten valt, is dan niet echt.

Jij hoort in de prediking - volgens jouw vraag - dat de Heere je eerst bepaalt bij je dadelijke zonden, en dat je daarna er achter komt hoe je tegenover God staat. Het is mogelijk dat je eerst heel sterk bepaald wordt bij je dadelijke zonden Op de eerste Pinksterdag gebeurt dat. Petrus spreekt over de Heere Jezus, Die gij gekruist hebt. Daardoor worden de hoorders verslagen in het hart.  En Paulus wordt bepaald bij zijn dadelijke zonde. Uit de hemel spreekt Christus tot hem: Ik ben Jezus, Die gij vervolgt.

Maar gaat het altijd zo? Mensen als Obadja, David, Samuël, Timoteüs zijn kennelijk van jongsaf tot bekering gekomen. Obadja  zegt: "Ik, uw knecht nu vrees de HEERE van mijn jonkheid af" (1Kon18:12). Zouden die terugkijkend precies kunnen aangeven, wat er gebeurde?

Denk verder eens aan de moordenaar aan het kruis. Hoe kwam het dat hij ging zeggen: "Wij dan rechtvaardig, wij verdienen straf". Ongetwijfeld omdat hij Jezus had horen bidden: "Vader, vergeef het hun want zij weten niet wat ze doen". Kennelijk heeft dat zijn hart geraakt.

En denk ook eens aan de gelijkenis van de verloren zoon. Hoe begon het bij hem te veranderen?  Omdat hij vastliep. Hij had geen eten meer. En hij dacht toen aan de overvloed bij vader thuis. Daarna zei hij: "ik zal opstaan en tot mijn vader gaan, en ik zal tot hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en voor u" (Lukas 15:18).

Denk ook eens aan de kamerling uit Handelingen 8. Die man had belangstelling voor de dienst des Heeren. Hij had zelfs de boekrol van Jesaja gekocht en zat die te lezen, terwijl hij terugkeerde naar zijn land.  En zo las hij van een schaap dat ter slachting wordt geleid en van een lam dat stemmeloos is. Maar hij verstond er niets van. En toen kwam Filippus en verkondigde hem Jezus.

Op allerlei verschillende manieren kan de Heere gaan werken in het leven van iemand. Natuurlijk kan het niet uitblijven, dat je daarbij bepaald wordt bij je dadelijke zonden en bij het feit hoe je tegenover de Heere God staat. Hoe zou je anders de Heere Jezus nodig hebben?  Hij is immers gekomen zalig te maken van de zonden De Heere Jezus maakt ons Zelf ook wel bekend met onze zonden. Laten we niet denken dat dat buiten Hem om gaat.

Het bezwaar tegen een bepaalde bekeringsweg is, dat er vaak zoveel moet gebeuren voordat er over de Heere Jezus gesproken wordt én voordat je bij Hem terecht kunt. Iedereen kan bij Hem terecht. Ben je zo onverschillig, vraag of Hij het anders maakt. Loop je zo vast met wat er allemaal moet gebeuren, leg het toch voor Hem neer. Loop je zo aan tegen de leegte van het leven, ga daarmee de Heere Jezus. Heb je een bepaalde boezemzonde, waardoor je je zo schuldig voelt, bidt tot Hem wiens naam Zaligmaker is. Heb je een verdrietige ervaring gehad, zoek bij Hem de enige troost in leven en in sterven.

Er is geen nood zo groot, of Hij weet raad.  Maar ook met het gebrek aan nood kun je bij Hem terecht. We mogen verwachting hebben van de Heere Jezus in allerlei opzicht. Hij is Iemand met een hart voor verloren zondaars. Denk aan Zijn woorden: "Hoe menigmaal heb ik uw kinderen bijeen willen vergaderen..." (Lukas 13:34). Zo is Hij, ten voeten uit! Hij wil ons graag bij Hem hebben. Je hoeft je door niets te laten ophouden om tot Hem te gaan. Zelfs een eigenwijze farizeeër (Nikodemus) wordt door Hem vriendelijk ontvangen.

In de prediking gaat het in de eerste plaats om de Heere Jezus. Dat blijkt wel, als de Zaligmaker aan zijn discipelen de opdracht geeft om het evangelie te verkondigen. In het evangelie is Hijzelf de hoofdpersoon. Jezus zegt niet: preek die en die bekeringsweg. Nee, de centrale boodschap is de blijde boodschap. En natuurlijk komt in dat kader de wet aan de orde, opdat we zien wat er allemaal zo verkeerd is in ons leven. En die wet komt heel scherp aan de orde.  Denk maar aan de Bergrede. Denk maar aan de Samaritaanse vrouw.  Maar het gaat om het evangelie. Het gaat om Jezus Christus, en die gekruisigd.

In de prediking komt Jezus Christus Zelf tot ons. Zijn belofte is: "Waar twee of drie in Zijn Naam bijeen zijn, is Hij in het midden" (Matth.18:20). Daar komt Hij tot ons in het gewaad van Zijn Woord. Hij is daarbij de Eerste. Voordat iemand vraagt naar Hem, vraagt Hij naar ons.

Iemand zei eens heel typerend: "in de prediking gaat er niet om wat er allemaal moet, maar om wat God doet." Als je alleen maar zou horen wat er allemaal moet gebeuren, dan zou de moed wel eens in de schoenen kunnen zinken. Maar als je hoort wat God doet... hoe Hij in Zijn Woord met je bezig is... hoe Hij jou liefdevol nodigt... hoe Hij jou, ondanks al je zonden, niet over heeft voor de eeuwige dood, dan kan dat zo je hart breken, dat je in verwondering zegt: Heere, wat bent u goed. Zo trekt de Heere nog steeds met liefdekoorden tot Zijn heerlijke dienst.

Ds. W. G. Hulsman

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W.G. Hulsman

• Geboortedatum:
  08-11-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Actief

166 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven