Vraag
Een goede vriendin van mij vertelde me dat ze op een kamp van de kerk (hervormde kerk) tot bekering was gekomen. Ze vertelde me dat ze was getroffen door een mooie inleiding en 's avond voelde ze opeens God heel dicht bij haar en is ze gaan dansen en springen van vreugde. Ik weet dat ik niet mag oordelen over een ander of iemand bekeerd is of niet. Maar ik ben zo bang voor haar dat het een schijnbekering is. Want een bekering is toch meer dan alleen God heel dichtbij voelen? Bij een bekering voel je toch berouw over je zonde? Ben je dan echt zo vrolijk dat je gaat springen en dansen? Ik zou haar er graag voor willen waarschuwen, maar vind het moeilijk (ik wil hiermee absoluut niet mijn vriendin of haar kerkverband beoordelen).
Antwoord
Uit jouw vraag klinkt een grote zorg door of de bekering van een vriendin wel echt zal zijn. Je hebt zo je twijfels over hetgeen ze je heeft verteld van wat ze heeft meegemaakt. Jij kunt dat niet zo meemaken omdat je meent dat als God een zondaar bekeert het er anders aan toe gaat. Eerlijk gezegd kan ik er ook geen kant mee uit zoals zij is gaan dansen en springen van vreugde. Dat zal er wel mee te maken hebben dat ik persoonlijk het tegenovergestelde hebt ervaren toen de Heere in mijn leven kwam. In plaats van vreugde was er een droefheid over het kwaad, gevolgd met een droefheid naar God om met Hem verzoend te mogen worden door het werk van Christus.
Je schrijft: Ik zou haar er graag voor willen waarschuwen enz. Beter zou zijn om vanuit een persoonlijke geloofsverhouding met God er met haar over te spreken. Hoort wat God mij deed ondervinden wat Hij gedaan heeft aan mijn ziel. Om te getuigen hoe de Goddelijke bekering altijd uitwerkt bang te zijn voor een schijnbekering. En daar zijn vele voorbeelden van in Gods Woord. Wordt dan de reactie vijandig omdat men voelt er buiten te staan of wordt men jaloers om ook op zuivere rechtsgronden door en tot God bekeerd te worden. Dat de bede geboren wordt: Heere, wees mij arm zondaar genadig!
Bekeringen die zo vreemd beginnen zijn meestal van korte duur en gaan voorbij gelijk een morgenwolk. En vergeten we niet dat de Heere de grote hartenkenner is en dat Zijn werk zich niet laat narekenen. Een oude uitspraak moeten we maar niet vergeten: laat het maar eens overwinteren en overzomeren en zien wat er van overblijft. Gods werk houdt stand en Hij zorgt in alles voor Zijn eer en zal in de grote dag koren van kaf scheiden. Onderzoeken we onszelf nauw of we koren zijn of kaf. Want ik houd een ander meer voor kaf dan mezelf. De bede mag alle dagen wel zijn met de woorden van psalm 139: 1 en 14.
Wees in alles Gode bevolen, ds. J. D. Heikamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.D. Heikamp
- Geboortedatum:09-11-1939
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Staphorst
- Status:Actief
