Mogelijk hebt u gelezen dat er een onderzoek is gedaan in Amerika onder 75.000 vrouwen en dat bewezen is dat vrouwelijke kerkgangers ouder worden dan vrouwelijk niet-kerkgangers. Dit is de uitkomst van een wetenschappelijk onderzoek dat tussen 1996 en 2012 gehouden is door de afdeling gezondheidszorg van de universiteit van het Amerikaanse Boston. De kerk gaande vrouwen bleken -geïnspireerd door de Bijbel- een gezonder levenspatroon te hebben dan de andere dames.
Ruim tien jaar geleden was dit ook de uitkomst van een onderzoek dat gedaan werd in opdracht van de universiteit van Kopenhagen onder 700 bejaarde inwoners van een voorstadje van de Deense hoofdstad die men vanaf 1984 ging observeren. Dit viel in het voordeel van beide seksen. Mannen leefden anderhalf jaar langer en vrouwen ruim twee jaar. Volgens de Deense onderzoekers had dit te maken met het feit dat men in de kerk te horen krijgt dat het leven -hoe moeilijk ook- zin heeft en dat eenzaamheid geen stress vormt. Kerkgaan is immers ook participeren in het sociale leven. Of de uitkomsten van deze wetenschappelijke onderzoeken van invloed zullen zijn op de kerkgang is nog niet bekend.
Wanneer koningin Elisabeth van Engeland in 1603 op haar sterfbed uitriep ‘Al mijn schatten voor nog een minuut leven!’ zou de kerkgang wel eens kunnen toenemen. Het zou stormlopen zelfs. Dat zou echter wel een vreemde reden tot kerkgang zijn daar het in de kerk gaat over de woorden van eeuwig leven. Om de reden van langer leven kerk te gaan zou nog vreemder zijn dan ‘uit gewoonte’ te gaan hoewel het één noch het ander zonder zegen behoefte te zijn. Er hoeft maar een woordje te vallen.
Overigens las ik dat de Italiaanse Emma Morano die met 116 jaar de oudste vrouw ter wereld is haar lange leeftijd wijdt aan haar scheiding in 1938 -een jaar na het overlijden van een zoontje van een half jaar- en het feit dat ze daarna alleen bleef.
Gods Woord leert ons -en we horen het elke zondagmorgen- dat het eren van vader en moeder als belofte heeft een lang leven in het land dat de Heere onze God zal geven en ‘dat het u welga’. Wat moeten we daar eigenlijk onder verstaan? Hoeveel kinderen moesten sterven die voor de ouders zelfs een oogappel waren, terwijl er gewetenloze schurken zijn die stokoud worden? Een mooie verklaring geeft Matthew Henry: ‘Zij, die in nauwgezetheid voor God dit en de overige van Gods geboden houden, kunnen er zeker van wezen dat het hun zal welgaan, en dat zij zolang zij op aarde zullen leven als de oneindige Wijsheid het goed voor hen acht; en zo hun dagen op aarde mogen verkort mochten wezen, zal hun dit overvloedig vergoed worden in het eeuwige leven, het hemelse Kanaän dat God hun geven zal’. En die lange dagen van de goddeloze dan? Dat zal hen tot een eeuwige aanklacht zijn, vooral wanneer men de weg wist en niet bewandelde. Calvijn tekent van hen aan: ‘Stellig, velen die jegens hun ouders goddeloos en ondankbaar waren, rekken hun leven op geen andere manier, dan tot hun straf’.
Ds. M. van Kooten
Mooie reclame voor het RD!
