We hebben er weer een boeiend speeltje bij in reformatorisch Nederland: de Denktank Gereformeerde Gezindte. Een zeer gereformeerde predikant uit de achterban opperde dit gedenkwaardige plan onlangs in een evenzo zeer gereformeerd dagblad. Doel is om de seculiere overheid, en de nare tegenwind die zij naar verwachting gaat verspreiden, van gedegen, gemotiveerd en doorwrocht repliek te dienen.
We hebben in de Bijbelgordel blijkbaar teveel kennis van allerlei zaken om die niet onbaatzuchtig te willen delen met niet-christenen. Ultra-preciezen en iets-rekkerlijker-preciezen-met-status staan inmiddels te trappelen om deel te nemen aan deze zoveelste elitaire uitvinding, zodat de crème de la crème van onze gezindte weer de nodige met ootmoed gelardeerde kennis ten toon kan spreiden.
Het enthousiasme van de potentiële denktankers kent inmiddels geen grenzen. Veelbelovende cursussen, leesgroepen, congressen en publicaties -ja, zelfs een tijdschrift- staan ons als bevindelijke onmondigen te wachten. Zodat wij ons te zijner tijd met de nodige kennis van zaken strijdlustig kunnen verweren tegenover de onvoorspelbare ongelovigen. De liberale agenda van het nieuwe kabinet heeft immers geen mededogen met zwaarmoedige christenen en hun buitengewone verworvenheden. "SGP, gewetensbezwaarde ambtenaren, bijzondere scholen, jongensbesnijdenis (van onze joodse vrienden) en doop gaan als eerste op de slachtbank. De seculiere storm zal door onze scholen, kerken en gezinnen waaien," klinkt het alarmerend. De socialisten over ons én onze zwaarbevochten spulletjes...
Hoe geloofwaardig is zo'n eliteclubje als diezelfde (eigen)wijze autoriteiten elkaar de kerk uit knokken en onderlinge verdeeldheid als een vanzelfsprekend historisch fenomeen accepteren. Zijn we zo vreselijk benauwd onze gesubsidieerde verworvenheden te verliezen? Het zou toch vreselijk zijn als ieder afgescheiden kerkje straks niet meer zijn eigen schooltje kan stichten?! Zit in het in het verdwijnen van het 'gemeste kalf' niet het werkelijke pijnpunt van ons refobastion? We willen wel de financiële lusten, maar niet de principiële lasten van een anti-christelijke regering.
De Denktank Gereformeerde Gezindte is een zoveelste poging om het werkelijke probleem in de achterban niet te hoeven onderkennen. En dat is... onze onbekeerlijkheid en onwil om te buigen voor het evangelie van vrije genade. Het oordeel begint bij het huis Gods, proclameert Petrus in 1 Petr. 4:17. Als wij niet (meer) gesmaad (willen) worden om de Naam van Jezus Christus, dan is er iets goed mis in kerkelijk Nederland. De hooghartige gedachten om dat te kunnen voorkomen met een kennisclub, is te dwaas voor woorden. We hebben het sowieso te druk met het wassen van elkaars oren.
Of zoals een andere dominee onlangs nuchter betoogde: "Denktank? Niks ervan. God regeert. Dan gaan wij toch geen denktank van de grond tillen?" Jezus zegt: kom tot Mij! En als iedereen dat doet, hebben we helemaal geen denktank meer nodig. Laat die vier magere jaren maar komen.
IDD terug naar God, maar diezelfde dominee die de denktank bedacht, heeft dat ook gezegd, alleen wordt daar niet naar geluisterd.....
Beetje jammer dat ieder idee wat in reformatorisch Nederland wordt geopperd, veroordeeld wordt in de columns onder DWARS op Refoweb.
Misschien een idee om DWARS te veranderen in MEEDENKEN of iets dergelijks en positief opbouwend mee te helpen in christelijk Nederland, want niemand schiet er wat mee op als alle ideeën als kleiduiven worden afgeschoten!!
De meest mensen kennen deze denktank beter als REFOWEB....
@ sunlover: eens!
@ jsbach: het is natuurlijk niet waar dat elkaar versterken altijd betekent dat je daardoor niets kunt betekenen! Ik denk bijvoorbeeld aan de RMU of de NPV: juist door mensen bij elkaar te brengen kun je (1) zaken helderder doordenken en (2) krachtiger naar buiten treden. Natuurlijk moeten we ook persoonlijk onze plek innemen. Maar het een sluit het ander niet uit.
@ Kruipolie: misschien zou je eens aan christenen in Engeland moeten vragen wat voor gevolgen het heeft gehad dat hun kinderen naar openbare scholen moesten. Het bestaan van christelijk/reformatorisch onderwijs is echt geen luxeproduct! En dat ieder afgescheiden kerkje zijn eigen schooltje opricht, dat is natuurlijk voor het overgrote deel buiten de werkelijkheid. Juist op scholen zie je vaak hoe kerkverbanden ook samen kunnen werken.
En u zegt: 'we hebben het sowieso te druk met het wassen van elkaars oren'. (1) Zie de denktank: blijkbaar heeft men nog tijd over, dus het valt nogal mee. (2) Wilt u dan a.u.b. uw washand gauw in de wasmachine gooien?
http://www.refdag.nl/opinie/gereformeerde_gezindte_zelf_grootste_bedreiging_refo_onderwijs_1_686603
