Getrouwde man met correspondentievriendin

Kan een getrouwde man een correspondentievriendin hebben? Ze hebben elkaar via een forum ontmoet. Ze hebben ongeveer elke dag wel persoonlijk contact via de mail. Kun je dit als vrouw accepteren? Moet dit kunnen?

Mag ik beginnen met in te vullen? Is deze brief afkomstig van de getrouwde vrouw van wie de echtgenoot een mailvriendin heeft? Ik ga er vanuit, dus:

Beste mevrouw, U vraagt “moet dit kunnen, kun je als vrouw accepteren dat je man een correspondentievriendin heeft”? Is de vraag stellen niet meteen ook al haar beantwoorden? Of wilt u van mij slechts bevestiging zien? U vindt dat het niet kan, anders schrijft u niet zo’n briefje. Dan zult ù het eens moeten worden met uw man. Maar voordat u met hem hierover in gesprek gaat, kijk eerst naar uzelf. Wáárom vindt u dat het niet kan? Heeft het voor u met gevoelens van jaloezie te maken? Eigenlijk moeten we eerst een stapje terug: waar gaat de correspondentie over? Kunt u de mailtjes ook lezen? Is het een ‘open’ contact? Of heeft uw man een eigen adres? Mág u ze lezen? Of zijn ze ‘geheim’? Hoe bent u er dan achter gekomen? ‘Controleert’ u uw man en/of zijn briefwisseling? Wéét u waar de mailtjes over gaan?

Zakelijk contact, ook al is het (bijna) dagelijks zal anders zijn dan persoonlijk contact. En persoonlijk contact kan natuurlijk ook heel ‘onschuldig’ zijn. Het kan bijvoorbeeld gaan over een gezamenlijke hobby of en gelezen boek. Maar goed, stel dat het allemaal ‘dieper’ gaat, dat u echt reden tot zorg hebt over de relatie die er is ontstaan. Dan wordt het de hoogste tijd om ernstig met uw man te praten. Over ùw gevoelens. Uw gekwetste gevoelens.

Of over uw jaloezie, als dat het probleem is. Begrijp me goed: ik oordeel niet. Dat kan ik ook niet, want ik ken u niet. Ik probeer alleen een spiegel voor te houden, zodat u eens naar uzelf kunt kijken. Gevoelens van jaloezie kunnen een behoorlijke druk geven binnen een relatie. Ze hebben met al dan niet elkaar vertrouwen te maken. Neem dit soort gevoelens serieus! Ga serieus met uw vraag om, kijkend in deze ‘spiegel’. Geef in een eventueel gesprek ‘ik’-boodschappen: “ik vind het vervelend dat...”, of “misschien is er niks aan de hand maar ik voel me heel vervelend bij de correspondentie die je hebt met ...”, of “ik voel me gepasseerd als ik niet weet met wie jij mailcontact hebt” (wéét hij trouwens van déze e-mail af??), of nog sterker: “het kwetst me dat je er een vriendin op na houdt”. Maak géén verwijten in de zin van “jij doet maar”, “mij laat je zitten”!

Nu nog eens uw vraag “moet dit kunnen”? Dat bepaalt u zelf! Als u het na mijn verhaal acceptabel vindt: prima. Als u het niet acceptabel vindt: doe er iets aan! Liefde moet van twee kanten komen, in een relatie is het geven en nemen. Als de balans er uit is moet die hersteld worden. Anders gaat er scheefgroei plaats vinden. Het is goed, dat u geschreven hebt. Ik hoop, dat u met mijn antwoord een stapje op weg bent geholpen naar welke oplossing dan ook. 

Sterkte gewenst.
Groet, Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1502 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven