Respect geven en niet ontvangen

In mijn huwelijk loop ik er tegen aan dat ik wel respect toon aan mijn man, maar hij niet aan mij. Steeds dacht ik dat ik hem door mijn gedrag wel respect-geven-en-niet-ontvangen kon laten zien. Het is dus de bedoeling bij hem van binnen verandering teweeg te brengen door mijn gedrag. Nu is de vraag die ik heb, in hoeverre wil God dat je je man respect geeft? Gaat mijn man en zijn leven voor op dat van mij? Moet ik mijn man hoger hebben dan mezelf, want ik ga er momenteel aan onderdoor en het volhouden van dit huwelijk breekt me zo op dat ik als ik dit niet meer kan dragen, mijn gehele gezin meeneem hierin. Mama is zo moe en uitgeblust van papa's gedrag dat ze het niet meer trekt en er zelf aan onderdoor lijkt te gaan. Mag je ook een eind aan je huwelijk maken omdat je er zelf aan onderdoor gaat? Het idee is nu: ik zit dit huwelijk uit omdat ik mijn belofte aan God niet wil breken. Om liefde voor mijn man gaat het al lang niet meer, maar dien ik God ermee om dit huwelijk uit te zitten? Ik ben nog in de dertig, dus een lange weg te gaan. Of wil God mij ook gelukkig zien, weliswaar zonder man maar met de kinderen die weer een blije moeder hebben.

Een uiterst moeilijke kwestie die je me voorlegt in je vraag. Vooral lastig omdat het in dit soort kwesties altijd gaat om hoor en wederhoor. Ik hoor het verhaal, met alle respect en in de overtuiging dat je verhaal integer is, maar van één kant. Ik zal dus slechts in wat algemene zin op je vraag kunnen antwoorden en raad je daarom bij voorbaat al aan professionele hulp te zoeken, zo mogelijk samen met je man. Wat ook goed kan zijn is een kerkelijke huwelijkscursus te volgen (bijvoorbeeld: “Hart voor je huwelijk”) of in gesprek gaan met je eigen predikant als je die hebt.
 
Het eerste punt is respect. Een huwelijk is, anders dan in de tijd van het Oude Testament, een relatie van gelijkwaardigheid (let op: niet van gelijkheid maar van gelijkwaardigheid). Dat houdt heel simpel in dat respect in het huwelijk nooit anders kan zijn dan wederzijds respect. Je zou daarbij kunnen denken aan hoe de apostel Paulus spreekt over het huwelijk in Efeze 5. Het gaat in het Nieuwe Testament om het samen ‘in Christus’ zijn. Dat brengt Paulus tot de uitspraak: “dat in Christus noch man noch vrouw is.” Het huwelijk hoort meer het woord “samen” te weerspiegelen dan het: “hij en ik en zij en ik”.
 
Soms wordt in de Bijbel de nadruk gelegd op de onderscheiden verantwoordelijkheid van mannen en vrouwen. Dat moeten we ook zo laten staan. Nergens geeft de Bijbel echter aan dat er ongelijkwaardigheid is tussen man en vrouw. Kan ook niet omdat voor God alle mensen gelijkwaardig zijn.
 
Je spreekt over de manier waarop jij je gedraagt tegenover je man en de manier waarop hij zich gedraagt tegenvoer jou. Je gebruikt een aantal keer het woord “gedrag.”  Het is altijd nuttig om te proberen niet alleen stil te staan bij gedrag, maar er ook naar op zoek te gaan waar dat gedrag vandaan komt (zowel bij jezelf als bij je man). Uiterlijk gedrag heeft altijd oorzaken in dieperliggende lagen van ons mens-zijn. Daar kunnen psychische, soms zelfs psychiatrische en geestelijk zaken aan ten grondslag liggen. Uiteraard kan ik dat vanaf hier niet overzien maar ik adviseer je, zo mogelijk samen met je man, iemand te zoeken die dat voor jullie in kaart kan brengen.
 
Het kan je misschien helpen als je samen met je man het huwelijksformulier nog eens grondig doorleest en daarbij samen een lijstje maakt van datgene wat de man moet doen t.o.v. zijn vrouw en datgene wat de vrouw moet doen t.o.v. haar man. Verrassenderwijs zul je ontdekken dat de to-do-list van de man veel langer is dan die van de vrouw. Over respect gesproken!
 
Over het breken van je huwelijk kan ik op deze afstand niets zinnigs zeggen. Ik weet dat er geen twee situaties gelijk zijn en dat dat altijd veel complexer is dan dat met een eenduidig advies is op te lossen. Bijbels gezien is echtbreken zonde tegen het zeven gebod. Maar de vraag is altijd wel of een huwelijk dat formeel nog in tact is nog beantwoordt aan Gods bedoelingen.
 
Nogmaals: Zoek hulp. Maak de zaak bespreekbaar. Overdenk voor jezelf en je kinderen de consequenties en bid God om hulp. Hij kan zaken veranderen waar wij in vastlopen.
 
Veel sterkte en vriendelijke groet,
Ds. J. J. van Holten, Bergambacht

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J.J. van Holten

• Geboortedatum:
  22-12-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  IJsselstein
• Status:
  Inactief

126 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven