Vraag
Na veertien maanden verkering gehad te hebben, heb ik onze verkering uitgemaakt. Dat is nu drie maanden geleden. Toen dacht ik echt dat ik een goede keus had gemaakt, want ik voelde me veel beter en miste hem helemaal niet. Alleen nu, een aantal weken later, ga ik steeds meer twijfelen of ik er wel goed aan gedaan heb. Ik ga hem nu steeds vaker missen en soms denk ik: Ik zou hem best wel weer terug willen. Maar ik vind het erg moeilijk, omdat ik er wel zeker van wil zijn dat ik hem weer terug wil (want ik weet dat hij graag weer verkering met mij zou willen), omdat hij anders weer hoop krijgt en dan gaat het later toch niet door. Dus ik weet nu echt niet wat ik moet doen!
Antwoord
Beste vraagsteller,
Nu zijn er al weer een aantal weken voorbij, heb je intussen toch contact met hem gezocht? Zo niet, maak dan voor jezelf eens een lijstje van die dingen die jij waardevol vond in jullie relatie en daarnaast een lijstje van de dingen waar je je aan ergerde en/of die je wilde veranderen. Bedenk ook waarom je de verkering hebt uitgemaakt. Daar was een (goede) reden voor, toch? Dat je hem na een aantal weken gaat missen heeft misschien te maken met het idealiseren van de relatie , of heb ik het mis? Veertien maanden vlak je niet uit: analyseer ze! Daar kom je ongetwijfeld verder mee!
Sterkte toegewenst,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Een lastige situatie. Ik weet zelf nog dat ik enkele jaren geleden een verkering uitmaakte. Aan het begin voelde ik me ontzettend goed, net als jij. Ik ging naar de kapper, kocht een nieuwe telefoon en deed allerlei leuke dingen die mijn (inmiddels) ex-vriend niet leuk vond/niet wilde. Ik genoot weer van het leven!
Tot hij me weer opzocht en contact bleef zoeken. Na 6 weken was het weer aan. Uiteindelijk is het na jaren geploeter toch uitgegaan. Achteraf gezien was de eerste keer uit een goede beslissing.
Het zegt natuurlijk niet dat het bij jou ook zo is, maar zoals mevrouw Rots al zegt: het is toch niet zomaar uitgegaan.
Zoals mevrouw Rots al aangeeft: denk goed na! En gun jezelf vooral de tijd. Niets overhaast! En vooral ook in gebed te gaan. God zal je de weg wijzen, wanneer je op Hem vertrouwt.
Groetjes
Als je nu weet -waarom- je het uit hebt gemaakt dan lijkt dit een duidelijke reden,
probeer je eraan vast te houden
Als je deze reden achteraf doorkruist of voorbij loopt
dan doe je jezelf te kort
Als je een bevredigd en een positief relatiegevoel wilt hebben
dan doe je deze jongen weer te kort
het lijkt mij dat het antwoord verscholen ligt in jouw gedachten
Want jij kan het -waarom- beantwoorden en weet waarom je het hebt uitgemaakt
Hou dit nog eens een keer tegen het licht want dat was je reden
Veel succes
