Vraag
Enkele jaren geleden heb ik korte tijd verkering gehad. Tot nu toe heb ik alle brieven en foto's bewaard. Nu heb opnieuw verkering gekregen, ben verloofd en hoop zeer binnenkort in het huwelijk te treden. Ik twijfel of het goed is om deze brieven en foto's nog langer te bewaren. Niet dat ik terugverlang ofzo, mijn ‘ex’ is trouwens ondertussen getrouwd, maar misschien kan iemand hier wat tips voor geven.
Antwoord
Beste vraagsteller,
De foto’s en brieven van toen zijn een deel van je leven, van jouw eigen geschiedenis. Mocht je ooit je memoires gaan schrijven dan zijn geheugensteuntjes in de vorm van brieven en foto’s zeer waardevol: bewaren is in dat geval mijn advies!
Maar dat bedoel je waarschijnlijk niet met je vraag. Wat is voor jou belangrijk in deze? Ben je iemand die ‘alles’ bewaart en die het moeilijk vindt om iets weg te gooien? Of komt je vraag voort uit nostalgie? Dat is zeer reëel, maar het is wel de vraag of je zou willen dat iemand anders dan jijzelf de brieven leest, de foto’s ziet. Nu of later. Weet je aanstaande echtgenoot van het bestaan van je vorige liefde? Weet hij van de brieven of van de foto’s? Is dit een bespreekbaar item tussen jullie? Wat vindt hij ervan als je een en ander bewaart? Misschien is éénmaal samen lezen, bekijken en erover praten genoeg om te kunnen zeggen: “ik gooi de boel weg.”
Stel jezelf ook deze vraag: hoe vind ik het als bijvoorbeeld echtgenoot of nageslacht láter mijn archief tegenkomen c.q. op moeten ruimen en dan merken dat er géén afscheid van deze ‘ex’, van zíjn foto’s en zíjn brieven is genomen? Dat kan een glimlach opleveren (als het géén geheim was!), maar ook diep verdriet veroorzaken! Van antwoorden op deze vragen hangt jóúw beslissing af of je spullen bewaart dan wel opruimt/weggooit/verbrandt.
Het doet er niet zoveel toe of je niet terugverlangt, of dat hij getrouwd is. Het weggooien of bewaren is een kéúze die jíj moet maken, op basis van de gevoelens die bij jóú leven of die worden opgeroepen bij het lezen van de brieven en bij het bekijken van de foto’s. Nog een tip: je hoeft natuurlijk ook niet alles tegelijk te doen! Het één wegdoen en het ander bewaren behoort ook tot de mogelijkheden! De Fransen hebben een mooie uitdrukking die ook hier van toepassing is: partir, c’est mourir un peu! Bij alle soorten van “afscheid nemen van” hoort deze ervaring... het is goed om je dat te realiseren! En wanneer je afscheid hebt kúnnen nemen is het wegdoen niet zo moeilijk meer... Sterkte, hoor!
Een hartelijke groet
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
<i>Reageren op een antwoord is mogelijk mits de reactie iets toevoegt en niet in strijd is met het antwoord van de deskundige. Vraagstellers zijn niet gebaat bij tegenstrijdige reacties en bovendien vinden we het ongepast ten opzichte van de deskundige die zijn/haar vrije tijd ter beschikking stelt om onze bezoekers te helpen.</i>
Ook zelf heb ik een relatie achter de rug van 3,5 jaar waarin ik zelfs verloofd ben geweest.
Van deze periode heb ik nog wel een aantal foto's bewaard.
Waarom, juist omdat er een hele boel dingen vervelend zijn verlopen en ik soms met erg tegenstrijdige gevoelens over mijn ex dacht kon ik ook nog de mooie dingen beleven uit die periode.
Er zijn best een aantal dingen die ik wil vergeten alleen ga ik geen 3,5 jaar van mijn leven zomaar zwart laten omdat er een vervelend einde aan was.
Ook in die periode hebben we liefd en leed met elkaar gedeeld, ook die momenten wil ik niet vergeten.
Beste vragensteller, overleg het met je a.s. partner en neem samen dan een beslissing.
