Ik wil niet jaloers zijn

Kunt u mij misschien helpen? Ik ben 15 jaar en soms heel erg jaloers. Op zich klinkt het allemaal niet zo schrikbarend, er is ook niemand die wat aan mij merkt, maar ik word er zelf soms een beetje gek van. Ik wil niet jaloers zijn. Ik vecht er tegen, bid om het over te laten gaan, maar dan lijkt God zo ver weg. Mijn vriend (we praten er vaak samen over) heeft wel vertrouwen in God. Hij bidt ook wel eens samen met me. Maar als ik bid, lijkt het zo nep. Soms bid ik omdat ik vind dat het moet. Soms bid ik, maar lijkt het of God niets hoort. Vaak sta ik er ook niet bij stil wat God doet, dan vergeet ik Hem te danken. Ik vind het zo erg om jaloers te zijn. Ik word er vaak boos en verdrietig om. Ik weet soms niet hoe ik verder moet. Wat moet ik doen?

Jaloezie heeft twee kanten. Positief en negatief. Positief: het geeft aan dat je van iemand houdt. Negatief: egoïstische motieven spelen een rol: het gaat om jezelf.

Het is goed dat je bij jezelf deze karaktertrek ontdekt, want dan kun je eraan werken. Dat doe je ook zoals je schrijft. Alleen gaat het niet zoals je wilt en dat brengt je tot "wanhopen". Aan de andere kant merkt niemand iets aan jou. Het kan zijn dat je het probleem dus zelf uitvergroot, waardoor de dingen in een scheve verhouding komen te staan. Stel jezelf de vraag "waarom je jaloers bent?" Als je als jongen en meisje echt van elkaar houdt dan vormen andere personen geen bedreiging.

Wat ook gezegd moet worden is dit: het is God, Die aan zonde (=alles wat niet met Zijn Woord overeenstemt) ontdekt. Als de Heere je bepaalt bij -in dit geval- jouw jaloezie, dan heeft dit nog een kant. Wat moet je in zo'n geval? Hanteer een geestelijk wapen. Hier: het gebed. Het een werkt zo op het ander in. De jaloezie drijft uit tot gebed. Waarom? De Heere wil je hart! Ook wanneer je op dit moment weinig merkt van Gods aanwezigheid, laat staan gebedverhoring, volhard dan toch in het gebed. En bestrijdt dan niet alleen de gevolgen van de zonde (hier: jaloezie), maar bidt de Heere in de eerste plaats om levensvernieuwing. Want vanuit een vernieuwd hart, bloeien ook de vruchten der bekering. En één van die vruchten is "de liefde" (als tegenstelling tot "eigenliefde"), als gave van Gods Geest. De liefde zoekt zichzelve niet en verdraagt alle dingen.

Wanhoop niet. Maar hoop op God!

Ds. E. Gouda