Vraag
Er zit een (praktiserend) lesbisch meisje op mijn openbare school. Ze ziet in dat het chr. geloof haar de zekerheid kan bieden die ze nu mist. Tegelijkertijd vindt ze dat haar keuze -om met haar vriendin samen te wonen- definitief is, omdat ze niet tegen haar natuur in kan gaan. En als zij dus zou kiezen voor het christendom, zou ze een offer moeten volbrengen in de zin dat dit tegen haar natuur indruist. Maar dat is weer niet bijbels (dat weet ze ook). Hoe kan ik haar helpen?
Antwoord
Beste medezoeker,
Kennelijk heb je uit je gedrag en/of getuigenis laten blijken waar in jouw leven de prioriteiten liggen en dat is lofwaardig. Nu ben je zo ver dat je het betreffende meisje wilt helpen de laatste hindernis te nemen. Maar daarbij kun jij haar niet helpen. Dat is misschien een uiterst teleurstellend antwoord, maar het is niet anders. Net zo min als de Heere Jezus de beslissing van de rijke jongeling anders kon laten uitvallen (Mark. 10:17vv.). Zo'n beslissing is heel persoonlijk: iemand moet die zelf (willen) nemen.
De zekerheid die het christelijk geloof biedt, is volledig verbonden met Christus en de navolging van Hem. Hem navolgen betekent: je kruis op je nemen. Voor de rijke jongeling was dat: het opgeven van zijn vele goederen. Voor jouw 'vriendin' is dat het opgeven van wat zij meent haar 'natuur' te zijn. Kortom: het kruis van zelfverloochening (want dat is het) op je nemen, kan alleen maar in de geloofsverbondenheid met Christus. En Christus vraagt alles van ons, de volledige overgave van mijn wil aan de Zijne, sterven aan mijzelf en mijn eigen wil. Maar zo vind ik alles terug wat ik opgaf én nog veel meer dan dat (lees ook de weergave van genoemde geschiedenis in Matt. 19 en daarin Jezus' antwoord aan de discipelen, die Hem n.a.v. het vertrek van de rijke jongeling vragen wie dan zalig kan worden).
Dat is de weg naar Gods koninkrijk: ondergaan om ten hemel te kunnen ingaan, sterven om eeuwig te kunnen leven, het leven hier en nu verliezen om het bij God terug te vinden op een weergaloos rijke en heerlijke wijze: wat geen oog heeft gezien en geen oor heeft gehoord en in geen mensenhart ooit is opgeklommen, heeft God bereid die die Hem lief hebben. En liefde vraagt de volle 100 procent, zoals God die zelf in Christus getoond heeft door Zijn Zoon te geven en die Zoon gegeven heeft door Zichzelf te geven.
Als je het niet over die boeg gooit in het contact met het betreffende meisje, ben je alleen maar aan het moraliseren en is het ten diepste menselijk 'geknoei' (vergeef mij het woord) dat op niets uitloopt. Je helpt haar daarom alleen als je haar de diepste werkelijkheid van het christelijk geloof voorhoudt: het kruis van Christus. Voor de Jood ergernis, voor de Griek dwaasheid, maar voor wie gelooft een kracht van God tot behoud. Het is Pasen geworden door kruis, dood en graf heen. Dat is de weg van Christus en dat is de weg van de christen, die met zijn Heere elke dag en alle dagen sterft, om ook met Hem te leven tot in eeuwigheid. Een andere zekerheid is er niet, tenzij het schijnzekerheden zijn.
Houdt haar dit voor en leg haar keus in Gods handen, door het biddend aan Hem over te geven. Als het van de Heere is, komt het goed. Als het eigen werk is, valt de beslissing negatief uit. Daar kun je verdrietig om zijn, zoals de Heere Jezus dat ongetwijfeld was over de beslissing van de rijke jongeling, en die jongen zelfs over zijn eigen beslissing (hij ging bedroefd weg, Mark. 10:22). Voor jou, nog meer voor haar hoop ik erop dat ze het geheim van het kruisdragen leert kennen als de weg naar het eeuwige leven.
Veel gebed voor dit meisje wens ik je toe.
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. van der Kraan
- Geboortedatum:06-02-1948
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Arnemuiden
- Status:Actief
