(...) We vinden het erg moeilijk om lid te blijven (...) We hebben niet het gevo...

In onze gemeente zijn veel problemen. Onze dominee is weg door de problemen en met hem veel leden waar wij een heel goede (geestelijke) band mee hadden. We lazen het antwoord op de vraag of je je lidmaatschap van een gemeente op mag zeggen, en aangezien er bij ons dominees komen die schriftuurlijk/bevindelijk preken horen we lid te blijven van de gemeente. Met de kerkenraad hebben we veel moeite. We weten dat zij ook mensen zijn met gebreken en dat we geduld moeten hebben, en we willen ook zeker niet zeggen dat we beter zijn. We zijn tot niets goeds in staat uit onszelf. We hebben moeite met verhoudingen, er zijn ruzies die niet worden uitgesproken. Verder wordt er een heel beperkt kringetje van dominees gevraagd terwijl we veel dominees kennen die absoluut schriftuurlijk/bevindelijk preken (die ook antwoorden geven in deze vragenrubriek) die niet worden uitgenodigd. Er worden door ouderlingen en diakenen antwoorden gegeven op vragen die volgens ons (en de literatuur die we er op na slaan) niet reformatorisch zijn en er wordt heel veel nadruk gelegd op uiterlijkheden. We zijn het dus op verschillende punten niet eens met de kerkenraad en vinden het ook moeilijk om de juiste houding te vinden tegenover de kerkenraad vanwege hun onverzoenlijke houding ten opzichte van elkaar, de dominee en de (oud)gemeenteleden terwijl we weten dat we hen volgens Gods Woord moeten eren. We vinden het erg moeilijk om lid te blijven, kunt u ons misschien tips geven hoe we hier mee om moeten gaan? Ook het vieren van het Heilig Avondmaal vinden we moeilijk omdat er zoveel niet recht ligt, we weten dat er zoveel liefdeloosheid is onderling. We hebben niet het gevoel dat we met onze moeilijkheden terecht kunnen bij de kerkenraad, daar vinden we veel onbegrip.

De situatie in uw gemeente is niet gemakkelijk. Allerlei verhoudingen zijn danig verstoord. Dat heeft zijn uitwerking op heel veel terreinen. De zegen onder de prediking kan al weggenomen worden door de kerkenraadsleden die u dienst ziet doen. De bediening van het sacrament van het Heilig Avondmaal wordt overschaduwd door allerlei niet uitgesproken ruzies en niet opgeloste slechte verhoudingen. Ook al zegt u dat u gelukkig nog predikanten mag horen die schriftuurlijk/bevindelijk preken, het wordt helaas wel erg moeilijk om er onbevangen naar te kunnen luisteren vanwege al die perikelen die er in de gemeente zijn.

Natuurlijk is er principieel geen reden om de gemeente te verlaten. Dat weet u maar al te goed. U geeft zelf aan dat u geduld moet hebben met de gebreken van de kerkenraad en gemeenteleden. Maar het wordt wel behoorlijk bemoeilijkt door al die nare verhoudingen. Geestelijk gesproken is er de weg van het gebed die beoefend mag worden. Dat lijkt een weg die zo op het eerste gezicht niets uithaalt. Wellicht is dat wel meer tegen u gezegd en vervolgens ook in praktijk gebracht, maar de situatie lijkt zich eerder te verslechteren dan te verbeteren. Dat is een behoorlijke beproeving. God werkt niet altijd op onze tijd en vervult niet altijd direct onze wensen. Dat is pijnlijk om dat te moeten constateren. Zeker als u daar elke week  en elke zondag tegenaan loopt. Toch: volhardt in het gebed! Er zijn in de loop van de (kleine) kerkgeschiedenis wonderen gebeurd op het gebed.

Aan de andere kant moeten we ook zeggen dat het niet alleen bij bidden hoeft te blijven. Het is: bidt én werkt! Vandaar dat u ook actie mag ondernemen om de kerkenraad tot andere gedachten te brengen of te komen tot een gesprek waarin dingen uitgesproken kunnen worden. Ik weet niet tot welke kerk u behoort, maar er zijn in de kerk vaak instanties die in een plaatselijke situatie die vastgelopen is kunnen komen tot gesprekken met de kerkenraad en verontruste gemeenteleden. Via de classis waar uw gemeente toebehoort kan er bijvoorbeeld visitatie aangevraagd worden. Met enkele verontruste gemeenteleden stuurt u een brief naar de desbetreffende instantie en vraagt om bemiddeling in verhoudingen die verstoord zijn. Dat ontslaat u niet van het gebed, ga daarmee door, maar het hoeft u niet te verhinderen om praktisch gesproken maatregelen te nemen. Wellicht dat er door een bemiddelende rol van zo'n instantie wat bereikt kan worden.

Ja, en als dat niet helpt dan komen de zaken wellicht wat anders te liggen als het gaat om het blijven kerken in een gemeente waar de verhoudingen blijvend verstoord zijn. Maar goed, zover is het nog niet. Er zijn nog wegen die bewandeld kunnen worden. De weg van het gebed en de weg van het te hulp roepen van de visitatie. Laten deze twee wegen in de toekomst (voorlopig nog) bewandeld mogen worden. Biddend handelen dus en handelend bidden!

Ds. R. W. van Mourik

Dit artikel is beantwoord door

Ds. R. W. van Mourik

• Geboortedatum:
  07-02-1958
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Alblasserdam
• Status:
  Actief

135 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven