Ik ben een 16-jarig meisje en heb het er echt moeite mee dat op mijn werk zoveel...

Ik ben een 16-jarig meisje en heb het er echt moeite mee dat op mijn werk zoveel mensen niet geloven. Ik vind het heel erg dat die mensen niet geloven in het bestaan van God en daardoor ook het nut van bekering niet inzien. Ik ben zelf nu ook weer niet zo vrijmoedig om zomaar op iemand af te stappen en tegen diegene wat over het geloof te zeggen. Ik ben blij dat er nog een paar gelovige meisjes werken, maar toch blijft het moeilijk om er mee om te gaan. Hoe kan ik dat het beste aanpakken?

De situatie die je beschrijft komen we op allerlei plekken in onze maatschappij tegen. De meerderheid van de bevolking gelooft niet meer in God of leeft niet meer vanuit het geloof. Men vindt dat iedereen zelf maar moet weten wat hij of zij doet zolang je hen er maar niet mee lastig valt. Zomaar op iemand afstappen om iets over het geloof te zeggen wordt dan ook al snel als lastig vallen ervaren en de reacties daarop zijn meestal niet positief. Nu is het ook zo dat je in zo’n situatie al snel belerend overkomt en men het idee krijgt dat wij ons beter voelen. Dan bereik je het tegendeel van wat je zou willen.

Om anderen te kunnen bereiken is het nodig dat ons leven doortrokken is van de liefde van de Heere Jezus. In al ons doen en laten moet zichtbaar zijn dat we Zijn eigendom zijn en dat we voor Hem leven. Als we leven vanuit de vergeving van de zonden en vanuit de blijdschap daarover zal dit door de mensen om ons heen gezien worden. Dan zal de Heere ook mogelijkheden geven om Zijn getuige te zijn en komen er gelegenheden om met anderen over Hem te spreken. Daar mag je Hem ook dagelijks om bidden. Wanneer je zelf in Jezus met God verzoend bent en zo biddend met deze dingen omgaat zul je merken dat de Heere je ook in deze situaties wil leiden en leren.

Ik wens je in deze dingen van harte Gods zegen toe.

J. Bayense