Vraag
Mijn vrouw en ik worden al een tijd geplaagd door een dilemma, en graag zou ik uw mening hierover horen. Wij hebben op het moment drie kinderen en mijn vrouw wil graag een vierde. Zelf zie ik daar niet erg naar uit. Vooral schrik ik voor de verantwoordelijkheid terug die we moeten nemen als onze kinderen groter zullen groeien. Wordt de spoeling per kind dan niet te dun? Vraagt God ons uiteindelijk om verantwoordelijkheid te nemen, of om hem te vertrouwen? Hoe geldt het in dit soort zaken met onze rollen als man en vrouw? Wie zal er tussen ons beiden in deze zaak het laatste woord hebben? Heeft de bijbel hierover iets te zeggen? Wij zullen uw inzichten zeer op prijs stellen.
Antwoord
Geachte vraagsteller,
Uw vraag verdient een uitvoerige beantwoording. In het kort wil ik er op ingaan. Toen u getrouwd bent is er gebeden: “Wil hen alsdan ook zegenen, gelijk Gij de gelov. vaderen .....opdat zij als medeërfgenamen ... de kinderen, die het U believen zal hun te geven, godz. mogen opvoeden ter ere...” ( leest u het samen nog maar eens). Dat is geloofstaal. Wie deze zegen verandert in een last, heeft God tegen zich. Wie de vermeerdering van deze zegen afwijst, wijst de Zegenaar af. Deze mens durft het leven niet meer aan met de belovende God. Maar dan is hij doodarm. Dan leven we niet in de gemeenschap met God, dan zijn er geen vertroostingen en geen verrassingen meer. Aldus Ds. G. Boer in: “Ik ben de Alpha” (preken over Gen. 1).
Uw wijze van redeneren komt mij te rationalistisch over. Weet u dat u wel drie kinderen kunt opvoeden en van het nodige kunt voorzien? We blijven toch in alles afhankelijk van de Heere? Niet dat het huwelijk gegeven is om zoveel mogelijk kinderen te verkrijgen. Daar spelen heel wat factoren een rol bij. Maar uw argumenten kan ik niet delen.
Met vriendelijke groet, ds. H. Paul
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Paul
- Geboortedatum:16-07-1928
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Moerkapelle
- Status:Inactief
