(...)Wat kenmerkt nu een waarlijke droefheid naar God, een droefheid in het gees...

In de zondagpreek in mijn gemeente werd er gesproken over de innerlijke bekering. Een bekering die gepaard gaat met een droefheid naar God. Dit zou geen aardse droefheid zijn maar een droefheid in het geestelijke. Wat kenmerkt nu een waarlijke droefheid naar God, een droefheid in het geestelijke?

Beste vraagstel(ster)ler,

Er is een groot verschil tussen droefheid en droefheid (zie 2 Kor. 7:10). De droefheid der wereld wordt getroost met aardse dingen. Denk aan Rachel. Ze was bedroefd, omdat ze geen kinderen had. Toen ze kinderen kreeg, was haar droefheid over.

Met de droefheid naar God is het anders.Die kan niet getroost worden met de dingen van de wereld, maar door de Heere Zelf. Die droefheid wordt bij de Heere gebracht. Je bent bedroefd, omdat je God moet missen door je zonden, maar je kunt Hem niet missen. Je kunt Hem niet meer missen, omdat de liefde tot Hem je hart vervult. Ze werkt bekering uit. Je leert de zonde haten, omdat de zonde God bedroeft. Deze droefheid is tot zaligheid. Want de Heere ontledigt om te vervullen.Deze treurenden zullen vertroost worden door de Heere Zelf met Zijn liefde en genade.

Met vriendelijke groet,

ds. H. Paul