(...)ik zit er toch wel mee dat ik in dit leven zo intens veel van mijn vriend h...

Ik zit met een vraag. Ik hou verschrikkelijk veel van mijn vriend en hij van mij. We zijn erg gelukkig samen. We mogen weten dat we beiden naar de hemel gaan als we sterven. Ik vind het alleen zo moeilijk te aanvaarden dat ik dan niet met hem getrouwd ben/niet meer op die manier dichtbij hem kan zijn zoals ik dat nu vaak ben. Natuurlijk ben ik dan bij God en dat is nog fijner, maar ik zit er toch wel mee dat ik in dit leven zo intens veel van mijn vriend hou en het in de eeuwigheid dan opeens “zonder hem” moet stellen. Hoe moet ik dit zien?

Geachte vraagstelster,

Fijn om te horen dat twee jonge mensen zoveel van elkaar houden. Ik hoop voor jullie dat het zo mag blijven. De liefde is een groot goed. Wees er maar zuinig op. Wees ook waakzaam! De boze haat alles wat van de Heere is. Hij zal alles doen om het stuk te maken.

Gods Woord leert ons dat het huwelijk voor de tijd is. De Heere wilde niet dat de mens alleen zou zijn. Daarom schonk Hij bij iedere man zijn eigen vrouw. (Ik weet dat hier vele vragen liggen. Vele mannen maar ook vele vrouwen staan alleen in de wereld. Dat is een diepe zorg!) Dat betekent dat de man (= de mens) vader en moeder zal verlaten, zijn vrouw aankleven en tot één vlees zijn. Een unieke twee-eenheid. Twee en toch één. We mogen geen afgoderij met elkaar plegen. De Heere verbiedt ons om in elkaar op te gaan. Best moeilijk! Vooral als de liefde zo innig is.

In de Bijbel wordt het huwelijk vaak gebruikt om de relatie tussen de Heere en Zijn kinderen aan te geven. Christus als de Bruidegom van Zijn bruid. De bruid heeft Hem lief. Lief omdat Hij haar eerst heeft lief gehad. Een unieke liefde. In Gods Woord wordt de bruid getekend als een vrouw vol etterbuilen en vol striemen. De Heere wijst op de zonden en de ongerechtigheden. Maar Hij neemt ze weg in Zijn bloed. Gods Geest is het Die mij dat bekend maakt. Verzoend met God door Jezus Christus. Dat veroorzaakt in het hart een liefde die boven alles uit gaat. Deze liefde is wonderlijker dan de liefde der vrouwen. De natuurlijke liefde vindt altijd nog een oorzaak/aanleiding bij de ander. Bij de Heere is sprake van een liefde die nooit te verklaren is. Bij ons is er geen aantrekkelijkheid. Integendeel. Hij zou ons weg kunnen doen. Hij doet dan geen onrecht. Daarom is toch uiteindelijk de liefde van de Heere tot Zijn zwarte bruid met niets te vergelijken. Die liefde kun je alleen maar bewonderen en je kunt er alleen maar verwonderd over zijn.

Het huwelijk is dus een afschaduwing van de tere liefde tussen de Heere en Zijn kind. Het huwelijk tussen man en vrouw is voor de tijd. De liefde tussen de Heere en Zijn kind is voor de tijd en voor de eeuwigheid. Deze liefde is toch van een andere orde. Het huwelijk hier staat ook in het teken van voortplanting. Het geestelijke huwelijk natuurlijk niet. Daarbij komt dat wij straks zo vol met Hem zullen zijn dat alle verhoudingen met anderen ook in een volstrekt ander kader staan. De Heere Jezus spreekt zelfs dat onze geslachtelijkheid zal ophouden. De seksualiteit heeft daar geen plaats. Ze zullen als engelen zijn.

Geachte vraagstelster. Mijn antwoord is maar een aanzet. Er is nog veel meer te zeggen. Prof. Van Ruler hoopte ook dat hij straks met zijn vrouw samen de Heere zou kunnen dienen. Hij wist echter ook dat wij dan het aardse leven projecteren in het hemelse.

Hartelijk gegroet,
Ds. H. Zweistra