Beste dominee Kleiberg. In een preek hoorde ik u pas zeggen dat de duivel alleen...

Beste dominee Kleiberg. In een preek hoorde ik u pas zeggen dat de duivel alleen de mensen in de woestijn op zoekt. Dat verbaasde me enigszins. Wie zit er dan achter het leven van de alleen uiterlijk godsdienstige mens? Dat is toch ook de duivel? Hij wil toch niet dat zo'n vroom mens werkelijk tot God komt? Hoe zit dit dan? Of moeten alle godsdienstige, niet waarlijk bekeerde, mensen alleen zichzelf de schuld geven omdat zij vol van zonden zitten? Maar de duivel is toch ook een werkelijkheid? Misschien kunt u mij hier iets meer duidelijkheid over geven. Bij voorbaat hartelijk dank!

Fijn om te lezen dat je goed naar de preek geluisterd hebt. Maar dat "goed luisteren" kan dan ook met zich meebrengen dat je door een opmerking even met je gedachten daarbij blijft en dan niet oppikt wat daarna gezegd wordt. En dat is ook heel begrijpelijk.

Ik heb juist gezegd dat de duivel geen wereldse en ook geen godsdienstige mensen bestrijdt, want die heeft hij al. En hij gaat niet bestrijden wat hij bezit. Dat wil niet zeggen dat zijn boze werken niet openbaar komen bij onbekeerde mensen. Hoewel ook die mensen het zouden moeten zeggen dat zij zelf zonde zijn. Zij kunnen zich dus ook niet zomaar verschuilen achter de satan en dan zeggen dat zij er niets aan kunnen doen. Zij zullen verantwoordelijk worden gehouden voor hun boze werken. En daarin is de duivel, zoals je zelf al aangeeft, een boze werkelijkheid. In de preek ging het echter om de stroom van water die uit de mond van de duivel ging om de vrouw weg te voeren. En we hebben daar aangegeven, dat dat vooral ziet op het wegvoeren van de Kerk bij Christus vandaan.
 
Dan wat opmerkingen die in de preek verder gemaakt zijn. Maar het bestrijden zal de duivel doen degenen die uit zijn klauwen gerukt zijn door Christus. Die probeert hij van Christus vandaan te voeren. Dat wilde zeggen, dat de slang juist de vrouw (= de Kerk) niet met rust liet. Want uit de mond van de slang gaat een waterstroom achter de vrouw aan. Ja, zo’n stroom van water, dat het een rivier blijkt te worden. Wat wordt met dit water bedoeld? Matthew Henri zegt dan: “Algemeen wordt aangenomen, dat dit doelt op een stroom van dwaling en ketterij, die voortgebracht werd door Arius, Nestorius, Pelagius en vele anderen, en waardoor de gemeente Gods in gevaar gebracht werd. De gemeente Gods is meer in gevaar door ketters dan door vervolgers.”  Hoe gevaarlijk is het als een waterstroom van woorden uit zijn mond gaat om de gemeente te misleiden. Is het daar al niet mee begonnen in het paradijs. En dan denk ik niet alleen aan de ketterijen van Arius enz., maar vooral aan allerlei vertalingen, waardoor er een valse leer de kerk ingedragen wordt. Waar de alverzoening in vertalingen gaat doorklinken en waardoor de gemeenten misleid worden door een leer, die niet naar Gods getuigenis is. En wie merkt het nog?
 
Ds. N. P. J. Kleiberg