Geloof: het voertuig van Gods heil

Door genade mag ik weten bij de Heere Jezus te horen. Ik ben kortgeleden 'tot ruimte' gekomen en tot de zekerheid dat ik mag zeggen: “Mijn Heere.” Alleen, nu worstel ik heel erg met een vraag. Steeds als ik mezelf afvraag “hoe komt het dat ik zalig zal worden, of hoe hoor ik bij de Heere Jezus?”, ben ik geneigd te zeggen: doordat ik geloof in Hem. Maar ik weet dat mijn geloof niet de grond is van mijn redding, alleen is dat wel steeds waar ik bij terug kom. Ik moet niet naar mezelf of mijn geloof kijken, maar naar Hem, het Voorwerp van mijn geloof. Ik wil graag de Heere de eer bewijzen die Hij waard is, omdat mijn redding gegrond is op Zijn volbrachte offer. Maar toch worstel ik hiermee. Heeft iemand een advies?

Beste vraagsteller,

Je vraagt naar het wezen van het geloof en hoe zich dat verhoudt tot de genade van de verlossing. Ik kan me je vraag ook wel voorstellen, want het is toch Sola Gratia (alleen door genade)? Maar ook Sola Fide (alleen door geloof)? Wat is nu eigenlijk geloof? Geloof is een stellig weten, maar het is ook een vast vertrouwen (Heidelbergse catechismus zondag 7 vraag 21). Het is dus een vaste grond van de hoop, en een bewijs van het onzichtbare (Hebreeën 11:1). Het levende geloof nu in iemands leven is dus het bewijs dat er een levende band is tussen die persoon en God zelf.

Soms wordt het geloof ook wel genoemd: het voertuig van Gods heil. Of het kanaal waardoor God Zijn heil werkt. Vergelijk het maar eens met je WIFI-verbinding. Het internet komt het huis binnen via de glasvezelkabel en daarvoor is de prijs betaald. Maar door de WIFI-verbinding krijg je met je apparaat deel aan het internet. Nu is het levende geloof als een WIFI-verbinding. Het is de levensader tussen God en ons.

"Het levende geloof als een WIFI-verbinding. Het is de levensader tussen God en ons."

 

Dat geloof hebben we niet zelf bedacht. Het is gegeven, net zo goed als elke vorm van vertrouwen gegeven is. Vertrouwen is geen prestatie, het is overgave aan iemand die vertrouwen geeft. Iemand die bewijst dat hij te vertrouwen is, gééft daarmee vertrouwen en maakt dat men zo iemand kan vertrouwen. Dus het is een gave Gods (Efeze 2:8-9) die voortkomt uit Zijn eigen betrouwbaarheid (goedertierenheid en trouw) en het komt tot ons door de prediking van het Woord (Romeinen 10:17). En dat is dus genade, onverdiend, helemaal van God uit. 

Je geloof is niet de grond van je redding, maar wel het enige kanaal waardoor God Zijn heil schenkt. Dus ik ga toch even in op je zin: "...ben ik geneigd te zeggen: doordat ik geloof in Hem." Dat is op zich mooi en waar, maar het hangt er dan wel vanaf waar je de accenten legt wat je daarmee bedoelt. Ik bespreek drie verschillende opties:

1. "Doordat IK geloof in Hem." Dan zou ik zeggen: Nee, ik denk niet dat dat correct is. Je bent niet gered bent door jouw eigen geloof. Als mens ben je helaas geneigd om meer op jezelf dan op God te vertrouwen. Jezus aannemen als Verlosser is geen prestatie, maar een daad van overgave, als een bedelaar die z'n hand ophoudt.
2. "Doordat ik GELOOF in Hem." Dan zou ik zeggen: Inderdaad, God gebruikt het geloof als een middel om verlossing te schenken. Dit is een theologisch antwoord, verstandelijk beredeneerd. 
3. "Doordat ik geloof in HEM." Dan zou ik zeggen: Ja, amen, prijs de Heere Jezus! Hij Zélf is de grond geworden van je bestaan en uit Hem, en door Hem en tot Hem zijn alle dingen. Dit is een antwoord van aanbidding!

God zegene je en hartelijke groet uit Yerseke,
Ds. T. Schakel