Man doet me stiekem pijn

Sinds mijn kindertijd weet ik mij geborgen bij God. Het is fijn om te bidden/praten met Hem, de Bijbel te lezen en met Hem mijn leven delen. Ik voel mij veilig met God aan mijn zijde en ben dankbaar voor Zijn zegeningen, zoals vrede en blijdschap. Toch worstel ik nu erg met wie ik mag zijn, in relatie met de Heere. Mijn huwelijk is moeilijk en er is helaas sprake van lichamelijke en geestelijke mishandeling. Gelukkig niet zo erg, maar wel zo erg dat het voor mij veel verdriet en wanhoop geeft. De eerste jaren ging ik strijden, alles zelf doen. Therapie, gesprekken met vrienden en in de kerk, gesprekken met mijn man aangaan, etcetera. Ik wilde zelf alles regelen. De moeilijke momenten in ons huwelijk zijn niet over helaas.

Therapeuten en mensen uit de kerk twijfelen aan mijn verhaal en lijken niet te weten wat ze met mijn verhaal aan moeten. Het is namelijk zo dat mijn man mij pijn doet. Stiekem. Vooral als ik slaap. Ik heb dan wondjes en beurse plekken op aparte plekken. Omdat ik slaap merk ik er zelf weinig van. Een therapeut heeft gezegd dat ik het waarschijnlijk zelf doe. Mijn man is namelijk naar de buitenwereld erg vriendelijk en lijkt anderen in te palmen met mooie woorden.

Maar op een gegeven moment bedacht ik mij dat ik alles zelf probeer op te lossen. En ik besloot om meer specifiek met God te bidden om bescherming en mij over te geven aan Hem. Bijvoorbeeld voor Zijn engelen om mij heen en bidden voor een diepe slaap voor mijn man, zodat hij niet wakker wordt en mij pijn kan doen én ook ben ik meer gaan bidden voor mijn man, voor zijn genezing en herstel. Maar tot mijn verbazing wordt de frequentie en de pijn erger. Het maakt mij in de war. Ik leef zo dicht bij God en Hij is mijn Verlosser en Heer. Ik ging er van uit dat de moeilijke situaties over zouden gaan.

Bijvoorbeeld deze week. Ik was emotioneel op en bad tot God of Hij mij wilde beschermen zodat ik een rustige nacht zou hebben. Daardoor kan ik de dag beter aan namelijk. Maar juist die nacht was heel moeilijk. Het is zo zwaar omdat ik al mijn hoop op God had gesteld. Dus nu voel ik me een soort van onveilig. Want beschermt God mij wel? Ja, natuurlijk wel, maar in mijn emoties kan ik mij dan zo verloren voelen. In Het boek van Philip Yancey over bidden staat dat onverhoorde gebeden diverse redenen kunnen hebben. Zoals zonde. Zou het kunnen zijn dat God mij iets wil leren? Misschien meer eerbied in mijn gebeden of meer vertrouwen op Hem? Zou het kunnen zijn dat ik ook zonde doe door ons moeilijke huwelijk? Ik ben in de war en weet dat dit tussen mij en God staat.

Kunt u mij misschien een handreiking geven hoe ik in deze situatie naar God mag kijken. Ik geloof immers dat Hij mijn leven leidt. Zou het kunnen dat God hiermee een bedoeling heeft? Want ik ben al voorbij het verdriet heen, ik ben stil en teruggetrokken omdat mij staande houden al mijn energie kost. Of is het een geestelijke strijd? Mijn man hangt erg naar de slechte dingen van de wereld. Ik ben vaker gaan bidden of mijn man Zijn hart aan de Heere Jezus mag geven en sindsdien doet hij mij meer pijn.

Beste vraagstelster, wat mooi dat u zo dicht bij de Heere mag leven. U geeft aan echt kracht te ervaren.
 
Uw vraag heeft mij eerlijk gezegd ook wel wat verbaasd. U geeft aan dat uw man u ’s nachts pijn doet. U hebt dan wondjes en beurse plekken op aparte plekken. Maar als dat zo is dan word je daar toch meteen wakker van? Hoe kun je doorslapen als iemand je zo pijnigt dat je er zelfs wondjes en beurse plekken van krijgt? Hoe kan het toch dat u daar dan niets van merkt? Je gaat dan toch tegen de nacht opzien en dan slaap je al licht. Uw man moet toch ook wakker zijn als hij dat doet. Dan ga je toch meteen het gesprek met hem aan dat hij daarmee moet ophouden? En als het inderdaad zo is dat uw man u steeds pijn doet, dan ga je toch op de logeerkamer slapen. En als u een tijdje alleen zou slapen, zou u zo ook kunnen nagaan of u nog steeds die wondjes en beurse plekken krijgt. 

Zegt u dan ook niet ’s avonds als u naar bed gaat tegen uw man dat u bang bent dat u weer wondjes en beurse plekken  krijgt en dat u dat beslist niet wil? En wat zegt uw man dan?
   
En als het inderdaad zo zou zijn dat uw man dat doet, wat zou u dan willen dat er aan gedaan wordt en vooral ook wie dat dan zou moeten doen? Want dan zal er toch met uw man over gesproken moeten worden. Wie zou volgens u dat dan het beste kunnen doen? U leeft het meest dicht bij hem en ik denk dat u dat het beste kunt inschatten . 

U zou toch het beste zelf kunnen zeggen dat dit afgelopen moet zijn. En anders naar de politie? Of een scheiding? Want dan valt het wel onder mishandeling en dat nog wel binnen het huwelijk.
       
U ziet nu als oplossing om tot God te bidden of uw man in een diepe slaap mag vallen zodat hij u niet kan pijnigen. Het is echt mooi dat u dicht bij God leeft,  maar uw vraag aan God is ook wat onrealistisch. U kunt dan beter bidden dat het pijnigen helemaal mag ophouden. Bovendien is het zo dat niemand in één ruk de hele nacht door vast slaapt. Er zijn zo’n vijf slaapcycli per nacht. Je valt  in een slaap die steeds dieper wordt en na zo’n 90-120 minuten wordt de slaap lichter en dan volgt een nieuwe cyclus. Als de slaap dan lichter wordt, ga je vaak ook even naar het toilet of draai je je om, om daarna dus weer aan een nieuwe cyclus te beginnen.    

U schrijft dat therapeuten en mensen uit de kerk aan uw verhaal twijfelen. De therapeuten zullen hier toch wel intensief met u en uw man over hebben doorgesproken? Die komen toch niet zomaar tot die conclusie? En hebt u de verwondingen al eens aan uw huisarts laten zien?

U vraagt of ik u een handreiking kan geven hoe u in deze situatie naar God mag kijken. En of God hier een bedoeling mee heeft. Het kan toch niet zo zijn dat God op deze manier werkt? Dat de Heere het zo zou leiden dat uw man u pijnigt, zodat u meer vertrouwen gaat stellen in de Heere? Dat is toch een vreemde gedachte, zo is onze God toch niet! Nee, deze situatie moet gewoon aangepakt worden. Als uw man het wel doet, moet het stoppen. Als uw man het niet doet, moet u echt goed naar uzelf kijken hoe u anders tegen deze situatie aan kunt gaat kijken. Want in dat laatste geval zou je hem immers onterecht beschuldigen.
  
Ik denk dat het in uw situatie nodig is om samen huwelijkstherapie te volgen. Dan kunnen de knelpunten in het huwelijk besproken worden en in dit verband kan uw klacht diepgaand aan de orde komen. 

Alie Hoek-van Kooten