Twee staten (geen) oplossing Israëlisch-Palestijns conflict

Wat vinden jullie van de petitie 'Trek de steun voor een tweestatenoplossing in' en de geciteerde teksten uit Joël 3? Persoonlijk heb ik erg veel moeite met het handelen van Israël en geloof ik zeker wel dat er sprake is van moedwillig geweld tegen burgers. Er zijn veel uitspraken van rechtse Israëli’s die dit ook bevestigen. Daarnaast heb ik moeite met de kolonisten op de Westelijke Jordaanoever en de wens om Gaza verder te bezetten. Mensen als Daniella Weiss spreken duidelijk hun voorkeur uit voor het verdrijven van de gehele lokale bevolking. Niet dat Hamas vrij te pleiten is, laat dat duidelijk zijn.

Ook vind ik dat Israël recht heeft op zelfverdediging, maar wat er nu gebeurt lijkt me buitenproportioneel. Maar Hamas is tijdens verkiezingen gekozen in 2006, terwijl meer dan de helft van de Gazanen jonger is dan 18. Ik schrik bovendien van de koude reacties om me heen uit reformatorische hoek. Persoonlijk mis ik daar elke vorm van naastenliefde in. Ook de Palestijnen zijn door God geschapen en God wil toch uiteindelijk ook dat zij het goede nieuws van het Evangelie horen lijkt me?

"Zal God mij oordelen omdat ik voor een tweestaten-oplossing ben? Ik gun zowel de Israëli’s en de Palestijnen hun eigen gebied en vrede."

De onvoorwaardelijke steun van de SGP voor Israël begrijp ik ook niet. Vanuit mijn werk heb ik ook wat Palestijnen gesproken die of uit Gaza zijn vertrokken of al langer terug uit oude Palestijnse dorpen zijn verjaagd. Hun verhalen zijn enorm schrijnend. Door wat boven in de petitie staat en door het lezen van het Oude Testament ben ik echter in verwarring geraakt. Israël mocht in het Oude Testament het land ook met grof geweld innemen. Ze mochten zelfs niemand laten leven, ook kinderen niet. Deze teksten vond ik altijd al moeilijk. Ik probeer dat in de context van die tijd te plaatsen. Maar is dat dan een vrijbrief voor het geweld dat Israël nu toepast? Is het echt Gods wil dat de Palestijnen zo lijden en moedigt God dat aan? Vanuit mijn omgeving krijg ik dit wel te horen. Ik zou het moeilijk te begrijpen vinden als dit echt zo zou zijn.

Het prima vinden dat een volk wordt uitgemoord, kan toch niet onze christelijke opdracht zijn? Ooit is zo wel de Holocaust begonnen, met de overtuiging dat een groep mensen geen recht heeft op leven. Spreekt het Nieuwe Testament geen andere taal? Zal God mij oordelen omdat ik voor een tweestaten-oplossing ben? Niet dat ik dat snel zie gebeuren, maar ik gun wel zowel de Israëli’s en de Palestijnen hun eigen gebied en vrede.

Beste vragensteller,

Je stelt heel wat indringende vragen in jouw stukje. Ook geef je je persoonlijke worsteling weer en je zoektocht naar wat te denken over de huidige ontwikkelingen. Nu is het niet zo heel moeilijk om vanuit de leunstoel of achter een PC gekropen, allerlei stevige meningen en standpunten in te nemen.

Vooropgesteld: we kennen de situatie maar ten dele, er woedt een enorme informatieoorlog en de waarheid is meestal het eerste slachtoffer in een oorlogssituatie. Echter: wij hebben het profetische Woord en dat staat vast. Daaraan mogen we ons houden, laat dat onze gedachten bepalen. De Heere heeft gesproken en dat is de Waarheid. Wat wij daar ook bij bedenken.

Dit gezegd hebbend, volgen nu wat overwegingen

1. Het conflict tussen Israël en Hamas en breder: tussen het Joodse volk en het islamisme -in ieder geval de extreme variant daarvan (jihadisme)- is een geestelijke strijd tussen licht en duisternis, tussen de God van Israël en de afgoden. Dat maakt deze strijd zo aangrijpend en allesomvattend. Uiteindelijk is het doel van Hamas en hun geestverwanten (Moslimbroederschap) de vernietiging van de Staat Israël, het Joodse volk en daarna van alle christenen en ongelovigen wereldwijd. Daar zijn ze op sociale media en in hun handvesten niet onduidelijk over. Ik spreek dan wel over de extreme islam. Er zijn gematigder versies, maar die zijn meestal niet in Europa. De genoemde standpunten maken een tweestatenoplossing onmogelijk. De islam zal ook nooit accepteren dat de staat Israël op ‘hun’ grondgebied (eeuwenlang was het land onder controle van de islam) is gekomen door de Westerse mogendheden. Daarbij komt dat talloze keren is geprobeerd tot akkoorden te komen en alle akkoorden zijn door de Palestijnen (wie dat dan ook moge zijn), afgewezen. Vanaf de 1917, via 1937, 1947 en uiteindelijk 2000 en 2006 zijn meerdere akkoorden van Arabische kant afgewezen. De erkenning van de Joodse staat is ondenkbaar in de hoofden en harten van de radicale islam (= Moslimbroederschap). Om die laatste groepering buiten de deur te houden, bouwt Egypte (!) een muur tussen Gaza en Egypte. Waarvan acte.
 
2. Het land is van God -zoals heel de aarde dat is- en door God aan Abraham en zijn nageslacht beloofd en gegeven. Genesis 12 is daarin een belangrijk hoofdstuk. Die belofte wordt keer op keer herhaald (Genesis 17, 22, 25). De grenzen van Genesis 12 zijn daarin groter dan Israël ooit heeft gekend. Dat geeft ook Bijbelse gedachten over Judea en Samaria, het hartland van Israël. We moeten denk ik ook niet spreken over de Westbank of de ‘bezette gebieden’, maar over Samaria en Judea. Het Bijbelse hartland van Israël. Overigens spraken we ook niet over een bezetting toen Jordanië dit gebied bezette (van 1948-1967). Hetzelfde geldt voor Gaza en Egypte.

3. De profeet Zacharia -hoofdstuk 12- maakt duidelijk dat Israël helemaal alleen komt te staan in de strijd tegen de vijanden, die Israël en Jeruzalem aanvallen en omsingelen (de ring van vuur rondom Israël). Ook in Ezechiël 38 en Openbaring 14 lezen we dat. We zien dat nu voor onze ogen zich voltrekken en dat is best ongekend, amper 80 jaar na 1948 en na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog.

4. De menselijke maat is altijd anders dan een mening over geopolitieke zaken. Ik bedoel: je kan iets van de Palestijnen en de tweestatenoplossing vinden, maar dat is politiek en internationaal recht, redelijk abstract en groots. Het menselijke leed, zowel in Gaza als in Israël -denk aan de doden, de kinderen, de angst, de trauma’s, de gijzelaars, de verdrijvingen van beide kanten- is altijd menselijk leed. Achter de grote standpunten gaat het altijd over mensen met schrijnende verhalen. En die zijn hartverscheurend. Daarin past christelijke bewogenheid.

"Dat Israël ook fouten maakt, is duidelijk. Maar dat Israël moedwillig burgers doodt of genocidaal geweld of genocide bedrijft, kan niemand volhouden."

 

5. Wat betreft de petitie: persoonlijk zou ik die niet ondertekenen. De teksten uit Joel zijn mijns inziens niet zomaar toepasbaar in onze tijd. Wel blijft staan dat God Zelf Israël eens zal verlossen en zij die Israël hebben gezegend, zullen gezegend worden. Andersom dus ook: Wie Israël niet zegent, wordt ook niet gezegend en wie Israël vloekt (denk aan Bileam), wordt ook vervloekt.

6. Dat Israël moedwillig slachtoffers maakt, waag ik ernstig te betwijfelen. Laten we niet vergeten dat er een oorlog gaande is tussen Israël en Hamas, door Hamas op gruwelijk sadistische wijze begonnen op 7 oktober 2023. Door Hamas ook gaande gehouden, waarbij Hamas en niet Israël belang heeft bij burgerslachtoffers. Welk land belt of SMS ’t eerst, voordat de bommen en raketten vallen? Dat in Israël er ook kritiek is op de oorlog en de voortgang daarin (of het ontbreken van voortgang), lijkt me heel gezond. Iedere dode is er één teveel en kan door Hamas worden voorkomen door de wapens neer te leggen en de gijzelaars los te laten. Dat Israël ook fouten maakt, is duidelijk. Dat er verkeerde beslissingen worden genomen en verkeerde dingen gebeuren, hoeven we niet te verbloemen. Maar dat Israël moedwillig burgers doodt of genocidaal geweld of genocide bedrijft, kan niemand volhouden. In een gemiddelde oorlog vallen op 1 militaire dode bijna 9 burgerslachtoffers, in Gaza is dat ondanks de bevolkingsdichtheid veel minder (1: 1-2). En van Hamas is bekend dat zij doelbewust schuilen onder de burgerbevolking en rondlopen in burgerkleding (althans als het oorlog is). Ze schuilen in of in de buurt van ziekenhuizen, scholen, moskeeën en vluchtelingenplaatsen of eronder, in hun tunnelnetwerk. Iedere dode in Gaza wordt meegeteld in de statistieken van het zogenaamde ministerie van gezondheid, een onderdeel van Hamas. Van de tienduizenden doden is minstens de helft Hamas en ook de ‘normale’ sterfgevallen worden meegeteld. Het is dus wel oppassen met die cijfers.

7. Er is dus geen genocide gaande in Gaza. De bevolking steeg daar in 2024 met 2,06 procent of daaromtrent. Bij een genocide wordt minstens een kwart van de bevolking omgebracht. Er is net een doorwrocht rapport verschenen wat het aantoont: geen genocide. Is van het Begin-Sadat Center, onderdeel van de Bar Ilan Universiteit in Tel Aviv. Ja, een Israëlische bron, maar internationaal wordt het nu al als leidend gezien. Ook het Internationaal Strafhof komt niet tot dat oordeel. Dat onze politici, nieuwsvoorzieningen en burgermeesters dat woord wel gebruiken, is veelzeggend. Dat ze het niet gebruiken ten aanzien van het geweld in bijvoorbeeld Afrika, maakt veel, heel veel duidelijk.

8. Het geweld van de kolonisten en de opmerkingen over verdrijvingen, zijn niet acceptabel. Geweld is in die zin nooit goed te praten. Er zijn stemmen in Israël die pleiten voor het verdrijven van de Palestijnen. Ook dat valt niet te ontkennen. Vooralsnog is dat een kleine minderheid. Tegelijkertijd wil ik er wel bij opmerken dat het voor ons makkelijk praten is. Je zal maar leven in een land waar je je in eigen land onveilig voelt, bushokjes zijn gebouwd als bunkers, je kinderen in een gepantserde bus naar school moeten, je huis verplicht een bomvrije ruimte heeft en wanneer je een verkeerde afslag neemt, je je leven niet zeker bent. Ik ben zelf op de Westbank geweest en in de buurt van Gaza en je ziet om je heen de hekken, de camera’s, de beveiliging en je voelt de spanningen. Wil je met deze buren samenleven, onderhandelen over een eigen staat en zelfbeschikkingsrecht? Het is moeilijk om te onderhandelen met iemand die jouw bestaan en zelfbeschikkingsrecht niet accepteert (Golda Meir). We hebben gezien waar dat in Gaza toe geleid heeft, toen Israël zich in 2005 terugtrok. Hoe beteugel je de spanningen en de haat tegen Joden in eigen land?

9. Daarbij is voor mij op grond van Genesis 12 en andere uitspraken in de Bijbel de vraag van wie het grondgebied is. Ook in de verklaring van 1948 zijn daar grenzen getrokken. Judea en Samaria zijn het hartland van Israël - verdrag van San Remo in 1920. Andere bevolkingen kunnen en mogen daar wonen, maar een eigen staat? En voor wie dan eigenlijk? Zijn Palestijnen inderdaad een eigen volk, met een eigen geschiedenis, eigen land, eigen identiteit? Mosab Hassan Yousef, de zoon van de oprichter van Hamas is daar duidelijk over: Nee! Het zijn Arabieren en daarvan wonen er nog 2 miljoen in Israël. Ook zij liggen onder vuur van raketten van Iran, Hezbollah, Hamas, Houthi’s, maar blijven in Israël wonen, kunnen daar stemmen, laten hun kinderen naar school gaan enzovoorts, enzovoorts. Het kan dus wel, vredelievend naast elkaar wonen.

10. In dit verband wees iemand mij eens op de achternamen van de bevolking aldaar. De achternamen van de families verraden hun afkomsten. Grootste clan in Gaza: Al-Masri, letterlijk in het Arabisch ‘de Egyptenaar’. Je hebt verder ‘Al-Kurdi’ (Irak, Koerdistan), Al-Mughrabi (Marokko), Al-Yamani (Jemen), Al-Tikriti (Irak), Al-Baghdadi (Bagdad, Irak) enzovoorts. Het laat zien dat de Palestijnse Arabieren van elders kwamen door de eeuwen heen, maar vooral sinds de 19e eeuw toen de economie aantrok. De Arabische inwoners functioneren ook niet als een volk, maar als losse clans. De vijf clans in de Gazastrook komen elkaar alleen op straat tegen, verder is er geen interactie. Ze sturen hun kinderen naar eigen scholen, ze gaan niet bij elkaar op visite, ze trouwen niet onderling, ze werken niet samen, werken niet bij dezelfde bedrijven, enzovoorts.

"Hamas weet de publieke opinie in het Westen goed te bespelen en zal deze oorlog zo lang mogelijk rekken, inclusief de fake-foto’s en het overdrijven van de hongersnood."

 

11. Je schrijft: “Ook vind ik dat Israël recht heeft op zelfverdediging, maar wat er nu gebeurt lijkt me buitenproportioneel. Maar Hamas is tijdens verkiezingen gekozen in 2006, terwijl meer dan de helft van de Gazanen jonger is dan 18.” Israël heeft inderdaad dat recht en Hamas wist dat Israël hard zou terugslaan en blijft slaan, zolang de gijzelaars niet vrij zijn. Buitenproportioneel is een ingewikkeld begrip. Israël is veel machtiger dan Hamas en ze hebben doelbewust Israël uitgedaagd en misschien wel in de val gelokt. Hamas weet de publieke opinie in het Westen goed te bespelen en zal deze oorlog zo lang mogelijk rekken, inclusief de fake-foto’s en het overdrijven van de hongersnood. Die propagandaoorlog heeft Israël al verloren en hoe langer het duurt -en dat weet Hamas- hoe moeizamer het in de PR voor Israël wordt. Zelfs gaan landen dan over tot erkenning van de zogenaamde Palestijnse staat, wat volgens Hamas zelf een beloning is voor hun ‘inspanningen’. Hamas won dan wel de verkiezingen in 2005, maar greep de macht in 2007 en daarna begon de rakettenregen op Israël. Alhoewel de meerderheid van de bevolking misschien Hamas wel steunt (zie de beelden van 7 oktober) zal er ongetwijfeld een groeiend aantal Gazanen zijn, die Hamas weg wil hebben. Dat openlijk zeggen is echter vragen om vermoord te worden.
 
12. Wat betreft de naastenliefde, heb je een punt. Ons past geen keihard oordeel. Jezus stak de grens over naar Samaritanen en Kanaänieten. We hebben ook voor (christelijke) Arabieren te bidden en om licht en vrede (shalom) voor Jood en Arabier, christen en heiden, enzovoorts. We hebben hen lief te hebben, ook al zwaaien ze met allerlei vlaggen in onze straten en worden Joden wereldwijd bedreigd.
 
13. Tegelijk moeten we niet onze ogen sluiten voor de dreiging die er uitgaat van de islam in Europa. De gematigde Islam zit niet in Europa. Daar waar men in het Midden-Oosten de banden met Israël wel wil aanhalen (abrahamakkoorden, vredesverdragen Egypte en Jordanië, enzovoort.), lijkt het antisemitisme met name in de islam in Europa en het Westen zich te manifesteren. Arabische landen waarschuwen Europa daar ook voor en nemen zelf geen Palestijnen op. Egypte bouwt een enorm hek op de grens en laat Gazanen niet toe naar Egypte te vluchten. Dat geeft te denken.

"Een vergelijking met de Holocaust, gaat echt alle perken te buiten. De geïndustrialiseerde vernietiging kan je op geen enkele wijze vergelijken met wat nu in Gaza gebeurt."

 

14. De teksten en geschiedenissen die je noemt, zijn inderdaad niet 1 op 1 over te plaatsen in onze tijd. Het gaat hier om de inname van het Beloofde Land en omdat de maat van zondigen voor de volken die daar woonden, vol was (Genesis 12). Israël heeft geen bevel gekregen van God om de Palestijnen uit te roeien, maar dat doen ze ook niet. Juist het feit dat Israël voorzichtig opereert en de levens van duizenden soldaten in levensgevaar brengt, bewijst het tegendeel. De schuld van het voortduren van het conflict ligt echt bij Hamas. Zij voerden een genocide uit op 7 oktober 2023, niet Israël en ook niet daarna. Welk volk voedt zijn vijand, zoals Israël doet? Hamas steelt het voedsel en verkoopt het tegen woekerprijzen om hun oorlogsindustrie gaande te houden en nieuwe wapens te kunnen kopen. Zij verstoren de voedseldistributie in Gaza, samen met de VN, om Israël de schuld te kunnen geven.

15. Een vergelijking met de Holocaust en die in de schoenen van Israël te schuiven, gaat echt alle perken te buiten. De geïndustrialiseerde vernietiging van 1 Jood en dat 6 miljoen keer, kan je op geen enkele wijze vergelijken met wat nu in Gaza gebeurt, Ruwanda, de Yezidi’s en moord op de Armeniërs in 1915 waren genocides. Gaza is dat niet.

Ik zou nog wel even door kunnen gaan, maar Bijbels gesproken hebben we als christenen de plicht (en vanuit de liefde voor de God van Israël hoeft dat geen plicht te zijn) om voor de vrede van Jeruzalem te bidden (psalm 122). Het zal hen welgaan, die dat doen. We bidden om de vrede in en voor Jeruzalem, de eeuwige hoofdstad van Israël in de enige Joodse staat op aarde. Die plek hebben zij van God gekregen. Los van de politieke en volkenrechterlijke zaken, houden we vast met Paulus dat we bidden voor onze oudste broer (Romeinen 9). We bidden dat Joden en Arabieren de Messias, Die gekomen is en weder zal komen, zullen kennen en erkennen en aanbidden in Jeruzalem. We bidden voor de vrede voor Palestijnse christenen, Druzen en Messiasbelijdende Joden. En in navolging van Christus bidden we voor de vijanden. Dat de blinde haat zal worden weggenomen en de God van Israël door alle volken op aarde zal worden aangebeden (Zacharia 14:16, Jesaja 25).

De Heere zal je niet oordelen over de vraag of je voor een tweestatenoplossing was. En ook niet omdat je de vrede aan Jood en Palestijn gunde. Hij zal vragen wat je denkt van Jezus, de Messias, de Zoon van de Levende God. Een Joodse man. De Jood (Godlover) bij uitstek! De Koning der Joden, Zoon van de God van Israël. Heb je Mij lief (gehad)?

Ds. J. R. van Vugt