Gedachten slaan op hol bij zien van vrouwen

Ik ben een getrouwde dertiger en heb een verleden van porno-/seks-/alcohol- en drugsverslaving (dubbelleven). Enkele jaren geleden liep ik hiermee vast. Ik raakte verstrikt in mijn eigen leugens. Heel duidelijk werd mij toen dat ik alles openbaar moest maken (“Dit is de weg, wandelt in denzelven”) en heb ik alles op tafel gelegd voor mijn vrouw. Nog steeds vind ik het heel bijzonder dat het stoppen van middelengebruik evenals het kijken naar porno zonder moeite ging/gaat. Ik ben nu bijna drie jaar helemaal vrij van alles.

Wat me nog wel steeds veel strijd en moeite kost, zijn mijn gedachten en mijn ogen. Het zien van vrouwen triggert me op een of andere manier. Hierdoor gaan mijn gedachten soms flink fantaseren. Ik voel bij veel vrouwen een bepaalde aantrekkingskracht. Ongewild keur ik vrouwen vaak. Ik probeer weg te kijken en me op andere dingen te focussen, maar ik heb het gevoel dat mijn brein soms in een kramp schiet. Ontspannen door een stad lopen of iets dergelijks is er dan ook niet bij. Hoe kan ik hiermee leren omgaan/wat moet ik hier tegen doen?

Mijn vrouw heeft het hier erg moeilijk mee en denkt dat ze niet goed genoeg is. Ik zeg haar regelmatig dat dit niets met haar te maken heeft, maar dat dit mijn probleem is. Ik heb eigenlijk ook niemand waarmee ik hierover kan praten, maar vind het anderzijds ook erg lastig óm erover te praten, omdat er veel schaamte zit. Help!

Je schrijft dat je na een jarenlange verslaving aan middelen en aan porno vrij bent hiervan. Je hebt zelf kunnen stoppen, zonder daarbij hulpverlening  te krijgen. Dat is bijzonder! En wat mooi dat je je zonden hebt kunnen belijden.

Ondertussen worstel je nog met je gedachten en je ogen. Je wordt aangetrokken door het zien van een vrouw, en je gedachten gaan er mee op de loop. 

Het is onderdeel van een verslaving, dat na afkicken de drang ernaar kan blijven opspelen. En ook speelt de ‘roze olifant’ een rol mee, ergens niet aan mogen denken (een roze olifant) roept juist op dat je er steeds aan denkt. Verslaafden doen er verstandig aan uit de buurt van het object van hun verslaving te blijven, maar dat is lastig voor jou, je komt nu eenmaal overal vrouwen tegen. Het kan mogelijk helpen er wat minder krampachtig mee om te gaan en te bedenken dat een gedacht bij je op kan komen (die houd je nu eenmaal niet tegen), maar er over fantaseren of vrouwen beoordelen is ook een keuze. Waarin je jezelf kunt oefenen te accepteren dat de gedachte bij je opkomt, maar dat je fantaseren en beoordelen probeert te stoppen.
 
Wat me ook opvalt is dat je, behalve je vrouw, je niemand hebt om mee te praten en dat je schaamte je ook tegenhoudt. Dat maakt je eenzaam met je problematiek. Volgens de cijfers (ik weet niet of ze kloppen, maar het zal in ieder geval die richting opgaan), heeft 80 procent van de mannen ergens in zijn leven moeite met porno, dat geldt ook voor gelovige mannen. Het is jammer dat er zo weinig openheid over is in de meeste kerken. Dus mocht je de moed vinden iemand uit je gemeente of vriendenkring in vertrouwen te nemen, en dat wil ik je zeker adviseren, is de kans heel groot dat hij er ook mee geworsteld heeft. En praten hierover kan echt helpen.

Stichting de Schuilplaats en de Vluchtheuvel bieden hulp bij pornoverslaving. In enkele kerken zijn praatgroepen. 

Tot slot: zorg goed voor jezelf. Neem tijd voor Bijbellezen en gebed, breng je problematiek bij je Vader, maar zorg ook voor hobby’s die afleiding geven, zoals sporten. 

Drs. Joke Ronner-Wattel