Schuilen in Gods schuilplaats

Zondag heb ik een preek gehoord over Openbaring 22 (in de Gereformeerde Gemeenten). Deze preek heeft indruk op mij gemaakt, maar ik blijf met een vraag zitten waar ik graag een antwoord op zou willen. In Heidelbergse catechismus zondag19 (antwoord van vraag 51) staat het volgende beschreven: “... Daarna, dat Hij ons met Zijn macht tegen alle vijanden beschut en bewaart.” Onze dominee noemde een voorbeeld om het duidelijker te maken voor de kinderen/jonge mensen.

In de Koude Oorlog werden er veel schuilkelders gemaakt om belangrijke dingen in te bewaren, maar ook om voor de mensen te schuilen. Hij stelde toen de vraag: waar zou je veiliger zijn? (Aan de rechterhand) bij God of in die schuilkelders? Het antwoord: bij God. Toen vroeg hij, voor mij de terechte vraag, waarom schuilen we niet bij Hem? In het Bijbelgedeelte zegt Hij drie keer: “Ik kom haastiglijk.” Dat is dus met spoed. De dominee gaf aan dat we in Zijn schuilplaats moeten vluchten.

Nu is mijn vraag: Hoe doe ik dat? Ik hoop dat iemand mij hier een antwoord op kan geven!

Groeten van een jongere.

Beste jongere,

Samengevat is jouw vraag: hoe schuil ik in Gods schuilplaats? Daar zou een dogmatisch kloppend antwoord op gezocht kunnen worden over het werk van de Drie-enige God. Een andere mogelijkheid is het geven van een theologische uiteenzetting over zonde en genade of over menselijke schuld en Goddelijke vrijspraak. Het geven van meer meditatief stuk kan ook helpend zijn, inclusief behandeling van de Bijbelse aspecten van wedergeboorte, bekering en geloof en het trekken van toepassende lijnen. Passend bij tijd en situatie kan het allemaal nuttig, goed en nodig zijn. Alleen dit alles is ruim en vrij voorradig in preken, boeken, antwoorden op deze website en zo meer. Maak er goed gebruik van.

Ik wil mij nu beperken tot enkele lijnen. Veiligheid voor lichaam en ziel is cruciaal. Je hebt een schuilplaats nodig. Want door je schuld en zonden leef je in vijandschap met God. Zonder schuilplaats is God een verterend vuur (Deuteronomium 4:24; Hebreeën 12:29). Dan draag je -huiveringwekkend- zelf de last van je zonden en straf op je schuld. Dan ben je ongehoorzaam, zal je het leven niet zien en blijft de toorn Gods op je (Johannes 3:36b). Waar is wel veiligheid? “Bij God”, schrijf je. Tussen haakjes zet je nog iets: “(Aan de rechterhand) bij God.” Wie staat daar aan Gods rechterhand? 

Stéfanus houdt in Handelingen 7 een preek. Je kan de preek zelf lezen. Hij eindigt met enkele scherpe woorden, heel beknopt samengevat: 1. uw vaders en jullie weerstaan de Heilige Geest, 2. hebben de Rechtvaardige (de Messias) gedood, 3. en Gods wet niet gehouden (zie Handelingen 7:51-53). Dan barst het publiek in haat en woede uit. En Stéfanus? Hij is vervuld met de Heilige Geest, kijkt omhoog en ziet “de heerlijkheid Gods, en Jezus, staande ter rechterhand Gods” (Handelingen 7:55). De dominee vroeg retorisch waar je veiliger zou zijn, waarop het antwoord luidt: aan de rechterhand bij God. Ofwel, concreet: bij de Heere Jezus Christus. Hij, Die ook door Johannes is gezien, lees maar: “En ik zag, en ziet, (…) een Lam, staande als geslacht…” (Openbaring 5:6).

Je schuld en zonde, je goddeloosheid en verlorenheid, zijn dus geen redenen om weg te blijven bij deze Schuilplaats, maar juist dé reden om te vluchten tot deze Schuilplaats.

 

De Schuilplaats is dus: de Heere Jezus Christus, Gods Zoon, de Messias, het Lam Gods, staande (als geslacht) aan de rechterhand van God. Jij en ik hebben hetzelfde nodig als de Israëlieten in Egypte, het bloed van het Lam, want: “…wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaand…” (Exodus 12:13). Daarom heb je de Heere Jezus Christus nodig en Hij is er. Hij kwam “om te zoeken en zalig te maken, dat verloren was” (Lukas 19:10). Hij zoekt, nodigt en heeft alles gedaan. Hij roept op tot bekering en geloof en belooft: “Zo iemand dorst, die kome tot Mij en drinke. Die in Mij gelooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen des levenden waters zullen uit zijn buik vloeien” (Johannes 7:37-38). Hij geeft die zaligheid uit genade, door het geloof, als gift, zonder werken (Efeze 2:8-9). In deze Schuilplaats is genoeg ruimte voor zondaren, voor goddelozen, voor verlorenen. Je schuld en zonde, je goddeloosheid en verlorenheid, zijn dus geen redenen om weg te blijven bij deze Schuilplaats, maar juist dé reden om te vluchten tot deze Schuilplaats.

Je vraagt: “Hoe doe ik dat [schuilen]?” Johannes, de apostel van Openbaring, de drie brieven en het Johannesevangelie, schrijft het: “Zie het Lam Gods, Dat de zonde der wereld wegneemt!” (Johannes 1:29). En: “Die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven…” (Johannes 3:36a). Dan ben je veilig in de Schuilplaats! 

Tot slot wil ik je aanmoedigen contact op te nemen met je dominee. Het is prima om deze vraag via Refoweb te stellen, iedereen mag daar vrijmoedig gebruik van maken. Alleen juist de dominee is jouw pastor. Hij is degene met wie je in gesprek kan en als het goed is ook de deur voor je zal openen. Ik vermoed dat hij je met blijdschap zal ontvangen, uitgaande van zijn toegankelijkheid. Dan kan je samen bidden en verder doorspreken, samen luisteren naar Gods stem en zoeken in Zijn Woord. Bijvoorbeeld over Davids Toevlucht: “Red mij, HEERE! (…) bij U schuil ik” (Psalm 143:9). Of dat je met deze dominee kunt nadenken over de betekenis van het beeld dat een moederkip haar kuikens verzamelt in de schuilplaats, onder haar vleugels (naar Lukas 13:34). Kortom, je hebt reden genoeg vanwege zijn aansporing: “…dat we in Zijn schuilplaats moeten vluchten” en jouw vraag: “Hoe doe ik dat?”
 
In de hoop dat jij je in alles laat leiden door Gods Woord en Geest.
 
A.J.C. van Gent