Beeldmateriaal van oude mens

Een ware christen is wedergeboren en zijn oude ‘ik’ is dood en begraven met de kruisiging van de Heere Jezus en bestaat niet meer, of zoals Corrie ten Boom zegt: “Een christen is iemand die zich volledig heeft overgegeven aan de Here Jezus en de oude mens heeft afgelegd.” Nu leven wij in een tijd waarin foto’s en filmpjes behoorlijk belangrijk zijn. Fotoalbums zijn een groot goed naar mijn mening en alles moet het liefst vastgelegd en bewaard worden en via social media is dat klaarblijkelijk allemaal nog belangrijker geworden. Maar als je wedergeboren bent, vraag ik mij af wat je met alle foto’s en/of video’s uit het verleden moet doen. In feite kijk je naar jezelf, iemand die nog niet is wedergeboren en bewaar je min of meer de oude mens en in plaats van deze oude mens te begraven, is er een tastbare collectie tot stand gekomen in de vorm van plaatjes en/of bewegende beelden.

Jezus zelf zei: “Niemand, die zijn hand aan den ploeg slaat, en ziet naar hetgeen achter is, is bekwaam tot het Koninkrijk Gods” (Lucas 9:26). Deze tekst zal natuurlijk niet op beeld en video slaan, maar soms vraag ik mij af of bijvoorbeeld Paulus graag foto’s of video’s van zichzelf had willen zien uit de tijd toen hij nog niet bekeerd was. Had hij dan zijn werk nog zo goed kunnen uitvoeren? Hijzelf vond in ieder geval dat alles verlies was, behalve de winst van Christus. Natuurlijk weet ik dat de nieuwe mens een geestelijke geboorte is, maar ik weet ook dat herinneringen een bepaalde kracht kunnen uitoefenen en dat er ook zoiets bestaat als een geestelijke strijd. Ik bedoel niet eens zozeer grote strijd, eerder in kleine dagelijkse dingen, gedachten uit het verleden in de zin: dat had ik anders moeten doen. Foto's en video's leggen echter veel vast en hebben misschien wel meer invloed dan het in eerste instantie lijkt.

Kortom, is het eigenlijk wel goed om alles maar vast te leggen en te bewaren? Hoe kun je wedergeboren zijn met een verzameling oude foto’s en/of video’s van de zogenoemde oude mens?

Geachte vraagsteller,

Je stelt een interessante vraag. De verhouding tussen de oude en nieuwe mens speelt een belangrijke rol in je vraag. In Paulus’ brieven is de oude mens de mens buiten Christus en de nieuwe mens diezelfde mens die God in Christus aanziet. De uitdrukkingen beschrijven de nieuwe relatie van een kind van God ten opzichte van God. Ze betekenen niet dat de mens plotseling een ander is geworden, al is het een grote verandering dat de zonde niet langer op de troon zit in ons leven, maar dat de Geest de wedergeborene leidt.

Opnieuw geboren worden kan niet betekenen dat je je verleden vergeet of moet vergeten. Paulus brengt zijn zondige verleden steeds weer ter sprake. Hij is de minste van de apostelen omdat hij de gemeente Gods vervolgd heeft. Hij is de grootste van de zondaren. Dat houdt hem nederig en leert hem op niemand neer te zien en te beseffen dat geen zondaar te groot is voor de genade van God. Het maakt hem dankbaar te beseffen uit welke grote nood en zondemacht Christus verlost heeft.

Naast het geestelijk leven, heeft een kind van God ook een schepselmatig leven, je hebt ook de menigvuldige genade van God die je ook voor je bekering genoten hebt en waarvoor je God dankbaar mag zijn. Er is dus geen sprake van, dat een kind van God afscheid moet nemen van alles van voor zijn/haar bekering.

Ik kom nu tot de vraag over de foto’s en video’s. Het is waar dat wij mensen beïnvloed worden via onze ogen en oren. En dat we ons gedachteleven voeden via wat we zien en horen. Het is zeker dat een christen moet weten hoe hij/zij zijn/haar gedachteleven kan behoeden. De zonde begint in ons gedachteleven. Dat geldt zowel een onwedergeboren mens als een wedergeboren mens. De dingen die we zien en horen bepalen grotendeels waarover we denken en wat we begeren. 
Genot uit het verleden kan begeerten opwekken. Ik weet niet of het nodig is om al je foto’s en video’s weg te gooien. Misschien heb je fotomateriaal  waarop je dingen doet, waar je je later voor schaamt. Je zult waarschijnlijk je interesse voor dat materiaal verliezen. Ik hoop dat je geen nieuwe foto’s krijgt waarvoor je je later moet schamen. 

Maar deze vraag ligt niet op het terrein van geboden en moeten, maar op het terrein van wijsheid en verlangen naar heiliging. Het niet bekijken van foto’s uit het verleden kan ons niet vrijwaren van zondige gedachten. Maar als ons oog ons ergert, rukt het uit…
 
Veel wijsheid toegewenst,
Nico van Steensel