Sound of Silence

Is het nummer Sound of Silence verantwoord om naar te luisteren als christen? Sommigen zeggen dat het overeenkomsten heeft met psalm 88.

Beste vraagsteller,

Sound of Silence is geschreven door Paul Simon. Hij schreef het toen hij 21 was. Hij zei er later zelf het volgende over: "Het is de tekst van een jong iemand, geen verfijnde gedachte, maar iets dat ik uit wat leesmateriaal van mijn studie heb gehaald of zoiets. Het was niet iets dat ik op een heel diep niveau ervoer -niemand luistert naar me, niemand luistert naar wie dan ook- het was een soort van post-adolescente onrust over de menselijke conditie en de toestand van de wereld in het algemeen. Maar er zat een kern van waarheid in en het sprak miljoenen mensen aan." Art Garfunkel kondigde het nummer destijds aan met de woorden: "Dit is een lied over het onvermogen van mensen om met elkaar te communiceren, in het bijzonder op het emotionele vlak. Wat we om ons heen zien zijn mensen die niet in staat zijn elkaar lief te hebben.”:

Mensen geven aan dergelijke liedjes vaak ook een eigen invulling en dat kan soms ook een soort van religieuze invulling zijn. Een link met Psalm 88 vind ik persoonlijk wel wat ver gezocht. De link zal dan vermoedelijk worden gelegd in het zwijgen van God maar dan moet je wel 90 procent van de verdere tekst van het lied buiten beschouwing laten. Als ik er zelf een hedendaagse invulling aan zou moeten geven, zou ik eerder denken aan bijvoorbeeld de sociale media, waar mensen praten zonder iets te zeggen en horen zonder te luisteren en waar vaak een dodelijke stilte heerst over de dingen die werkelijk van belang zijn.

Over de vraag of dit verantwoord is om naar te luisteren als christen zou ik het volgende willen zeggen:

-Zoals vaak in dergelijke liedjes worden er deels terechte constateringen gedaan. Een onrust over de menselijke conditie en de toestand van de wereld is terecht, zowel in het algemeen, als op dit specifieke terrein van het onvermogen van mensen om werkelijk met elkaar te communiceren en elkaar lief te hebben en om elkaar te geven en zich in plaats daarvan richten op hun zelf gecreëerde afgoden. Het is goed daar bij stil te staan en over na te denken.

-Tegelijkertijd biedt dit lied geen antwoord op deze vragen en geen oplossing voor deze problemen. Dat bieden dergelijke liedjes nooit. Dat kunnen ze ook niet. Daarvoor moeten we bij onze Maker zijn. Daarom zou wat er aangekaart wordt in dit lied ons tot de Bijbel moeten drijven voor antwoorden op deze vragen. Als het dat uitwerkt dan kan het nuttig zijn dit te luisteren. Maar als het bij constateringen blijft of als de antwoorden vervolgens worden gezocht in allerlei menselijke filosofieën dan blijft het verder uiteindelijk nutteloos dit te luisteren.
 
-Als het gaat om vermaak of rustgevende muziek of iets dergelijks dan hebben we als christenen denk ik betere alternatieven om ons mee te voeden en zouden we dat niet moeten zoeken in dergelijke liedjes, maar in liederen die ons helpen onze gedachten te richten op de dingen die boven zijn en niet op die op de aarde zijn (Kolossenzen 3:1-2).

Ik hoop dat dit de vraag beantwoordt.

Een hartelijke groet,
Gerard Slurink