Vraag
Wordt God of wordt de hemel in de Bijbel een Veilige Haven genoemd? Ik vind het nergens maar lees wel vaak dat mensen dit zeggen. Waar kan ik hier meer over vinden en hoe zien de mensen dat precies (qua vergelijking)? Alleen op het gebied van veiligheid of ook als ankerplek?
Antwoord
Beste zuster of broeder,
Dank voor je vraag. Je hebt gelijk dat je in de Bijbel niet de metafoor tegenkomt van de hemel als een veilige haven. Wel is het begrip in de Bijbel bekend van een veilige haven. Zie Richteren 5:17, Psalm 107:30 en in Handelingen 27:8 'Schone Havens' en in vers 12 gaat het over een geschikte haven op Kreta om te overwinteren.
Als het gaat om een anker moet je denken aan Hebreeën 6:19. Daar is de hoop als een anker van de ziel in de hemel omdat daar Christus is. Maar daarmee is de hemel nog geen veilige haven genoemd.
Israël was geen echt zeevarend volk. Dat lieten ze andere volken doen. Bijvoorbeeld Tyrus en Sidon in de tijd van Salomo. Dat er toch liederen zijn gekomen als: “Een haven van rust” komt uit onze scheepvaart. Op zich is daar niets mis mee. Het is gewoon moeilijk om precies te zeggen wat de hemel is. Paulus heeft onuitsprekelijke woorden gehoord -2 Korinthe 12: 4- die niet geoorloofd zijn om uit te spreken. Ook Johannes op Patmos kan alleen maar spreken in metaforen als straten van goud, enzovoorts.
Ik kan mij voorstellen dat je als zeelui na een levensbedreigende vaart, in de rust en veiligheid van de haven komt -veilig thuis- dat je dat kunt beleven als een aanduiding van het aankomen bij God in de hemel na een stormachtig leven. Het bootje wordt dan een voorbeeld van je leven. Denk ook aan de ark van Noach.
Ik denk dat er niets mis is met het gebruik van dagelijkse voorbeelden om het leven met God iets inzichtelijk en voorstelbaar te maken. Jezus gebruikte Zelf ook meer voorbeelden dan er in het Oude Testament staan.
Je moet het niet omkeren. Dan bedoel ik dat God en Zijn schepping -hemel en aarde- onderworpen zouden worden aan onze voorbeelden. We moeten goed bedenken dat alles van God ons voorstellingsvermogen oneindig ver te boven gaat.
Als christelijk mannenkoor in waterrijk gebied zingen wij -op zijn tijd- met hart en ziel over levensomstandigheden als woeste golven en de wonderlijke rust in God als een veilige haven. Ons vertrouwen in God wordt erdoor gebouwd en versterkt. Tegelijk beseffen wij dat het wat ons betreft maar stamelen is. Ons ‘gereedschap’ is veel te klein voor dit grote werk van God. Maar wees niet bang, als de wederkomst van Christus daar is, dan brengt Hij alles mee wat we nodig hebben om God de eer te geven die Hem toekomt. Alles wat wij hebben en krijgen zullen is in Christus. Tot die tijd doen wij het dankbaar met wat ons nu gegeven is.
Ik hoop dat ik je zo een beetje verder heb geholpen.
Hartelijke groet,
Ds. B. J. van de Kamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. B. J. van de Kamp
- Geboortedatum:21-11-1950
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hierden
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
29 Hij doet den storm stilstaan, zodat hun golven stilzwijgen. 30 Dan zijn zij verblijd, omdat zij gestild zijn, en dat Hij hen tot de haven hunner begeerte geleid heeft. 31 Laat hen voor den HEERE Zijn goedertierenheid loven, en Zijn wonderwerken voor de kinderen der mensen;
Het antwoord is duidelijk
Hebreeën 2:1
Daarom moeten wij ons te meer houden aan hetgeen van ons gehoord is, opdat wij niet te eniger tijd doorvloeien. (doorvloeien: voorbij varen/zeilen van de haven)
Hebreeën 4:1
Laat ons dan vrezen, dat niet te eniger tijd, de belofte van in Zijn rust in te gaan nagelaten zijnde, iemand van u schijne achtergebleven te zijn.