Al lang vacant maar geen beroep op predikant

In onze kleine Ger. Gem.-gemeente is al meer dan tien jaar geen predikant beroepen. De meningen hierover binnen de gemeente zijn erg verdeeld, maar de meerderheid van de kerkenraad is tegen het beroepen van een eigen predikant. Vaak worden dan argumenten gebracht als dat er geen geld is of dat we dan minder diversiteit aan predikanten hebben. Maar wij geloven dat de Heere machtig is om in de middelen te voorzien en dat een predikant voor meer zaken is dan voor alleen de prediking.

Onze gemeente is altijd vacant geweest. De laatste tijd leven er binnen de gemeente veel vragen, zowel op pastoraal gebied als over de leer. Hierdoor is ook de vraag naar een eigen predikant vanuit de gemeente meer naar boven gekomen. Tot hiertoe is hierop geen reactie gekomen vanuit de kerkenraad. Wat moet je doen als je in deze situatie echt gelooft dat er een eigen predikant nodig is en in hoeverre is het Bijbels te onderbouwen dat een gemeente in ieder geval open zou moeten staan voor een eigen predikant door middel van beroepingswerk? Is het niet zo dat we, door niet te beroepen, zelf beslissen dat we geen predikant nodig hebben, terwijl we dat door iemand te beroepen aan de Heere over laten? 

Dit is een vraag voor iemand van de Gereformeerde Gemeenten.

Beste vraagsteller en betrokken gemeentelid,

Is het niet zo dat we, door niet te beroepen, zelf beslissen dat we geen predikant nodig hebben, terwijl we dat door iemand te beroepen aan de Heere over laten?

Een mooie, maar eigenlijk ook een verdrietige vraag. Je wordt met de neus op de feiten gedrukt van het predikantentekort binnen de Ger. Gem. Vele jongeren groeien op zonder ooit een eigen predikant te hebben gehad. Ik ben blij dat die vraag je bezig houdt, omdat je echt gelooft dat er in jullie situatie een eigen predikant nodig is. Ik wil het breder trekken, niet alleen in jullie situatie, maar in alle vacante gemeenten is het zo nodig dat Gods Woord vrij en blij verkondigd wordt. 

En dan natuurlijk met de nadruk op “verkondigd  wordt.” Immers daar verlang je naar, door een eigen predikant die jullie gemeente weidt en leidt. Vanuit het eeuwig blijvende Woord van God en zoals de grote Herder van de schapen het Petrus en al  Zijn discipelen heeft nagelaten: Weid Mijn lammeren, hoed Mijn schapen, weid Mijn schapen (Joh. 21). Een liefdesbevel tot op de huidige dag.    

Wanneer we samen de Bijbel lezen blijft er maar één conclusie over: voor de uitbreiding van Zijn Koninkrijk en het weiden van de schapen gebruikt de HEERE het door Hem gegeven middel, de verkondiging van Zijn Woord. De Heere Jezus  geeft Zelf aan Zijn discipelen de heerlijke opdracht in Markus 16: Predikt het Evangelie aan alle schepselen (vers 15) en zij, uitgegaan zijnde, predikten overal (vers 20). En de Heere werkte mee en zegende Zijn Woord, wereldwijd. Van Jezus Zelf lezen we in Markus 1:14 dat Hij in Galiléa kwam, predikende het Evangelie van het Koninkrijk van God.

We lezen het bovenstaande nog eens in het licht van je vraag: Moet de gemeente open staan voor een eigen predikant door middel van het beroepingswerk? Het antwoord is dan ondubbelzinnig: ja. Alle argumenten die aangevoerd worden om niet te beroepen zijn ondergeschikt aan de opdracht en het liefdesbevel van de Heere Jezus. Ik begrijp dat in jullie gemeente door de kerkenraad  verschillende argumenten zijn aangevoerd om niet te beroepen, geen geld of minder diversiteit aan predikanten op de preekstoel. Jullie gemeente is hierover ook verdeeld, terwijl er juist de laatste tijd veel vragen leven op pastoraal gebied en over de leer. Je geeft aan: de vraag naar een eigen predikant is hierdoor meer naar boven gekomen. Maar op deze vraag is tot nu toe geen reactie gekomen van jullie kerkenraad. Hoe nu verder?

Ik denk dat jullie kerkenraad, tijdens een ledenvergadering, al hun bezwaren eerlijk en heel open op tafel moeten leggen. Wanneer een kerkenraad in meerderheid tegen het beroepen van een predikant is, wil dat niet zeggen dat de argumenten hiertegen niet besproken kunnen worden. Juist zo’n belangrijke en tere zaak in een gemeente vereist openheid. Waarom kunnen de geldzorgen niet gedeeld worden met de gemeente? Je schrijft dat jullie gemeente klein is en er al meer dan tien jaar niet is beroepen. Toch zijn er predikanten beroepen in gemeenten van minder dan 200 leden en doopleden, die het beroep aannamen. Je moet dan als gemeente wel moreel en financieel garant staan voor de kosten die dat met zich mee brengt en dat dan ook toezeggen naar de kerkenraad. Voor de kerkenraad kan en mag dat de reden zijn om het beroepingswerk, in geloof, ter hand te nemen. De uitkomst van een  beroep leggen jullie als kerkenraad en gemeente  biddend in Gods handen. Je geeft dan aan graag een predikant te willen hebben, maar dat God ook hierin regeert. En zijn dienaren zendt naar de plaats waar Hij ze wil hebben en op Zijn tijd. Dan mag je erop vertrouwen dat, wanneer de Heere een dienaar zendt, Hij ook in al het andere zal  voorzien.

Wat betreft het argument dat je dan minder diversiteit aan predikanten hebt, kan en mag nooit een reden zijn om niet te beroepen. Daarom ga ik daar niet op in.

Misschien is het zinvol om, samen met andere leden, deze zorg nog een keer schriftelijk onder de aandacht van de kerkenraad te brengen met het verzoek om een open gedachten wisseling over deze zo belangrijke zaak. Met zo’n verzoek breng je een Bijbels verlangen tot uitdrukking, dat ook jullie gemeente geleid en geweid wil worden door een dienaar van Gods Woord, een ambassadeur van Koning Jezus. 

Gods zegen voor jullie gemeente en hartelijke groet,
C. A. Hoekman, Kapelle

Dit artikel is beantwoord door

C.A. Hoekman

• Geboortedatum:
  23-09-1943
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

103 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven