Op God vertrouwen en/of verzekeren

Mag je je verzekeren tegen ziektekosten? Ik vind dit een erg moeilijk punt. Op het moment ben ik niet verzekerd, wat er op neerkomt dat ik dat soort kosten zelf moet betalen. Omdat ik nog studeer en niet al te ruim bij kas zit, ben ik soms best bang dat, als me iets zou overkomen, ik het niet kan betalen. Ben je dan nog wel op de goede manier onverzekerd? Ik heb al heel lang nagedacht over dit punt, maar die angst komt voor een deel ook voort uit het feit dat de diaconie in onze kerk (hersteld hervormd) naar mijn idee niet goed (meer)functioneert. Toch mag ook de diaconie geen verzekering worden. Als tegenwerping wordt vaak gezegd dat God ook wil werken door de middelen. Is dat een juist standpunt? Eigenlijk zijn dit heel veel vragen na elkaar, maar het gaat eigenlijk hier om: hoe kan ik ten volle op God leren vertrouwen en hoe moet mijn houding zijn ten opzichte van verzekeren?

Voorop staat dat we geloven dat de Heere de God van de voorzienigheid is. Zondag 9 en 10 van de Catechismus leren ons hoe het geloof in de voorzienigheid ook tot onze enige troost behoort. Op grond van het geloof in Gods voorzienigheid zijn er mensen die daarom zich niet laten verzekeren. Daar heb ik respect voor. Er zijn mensen die in staat zijn om financieel zoveel reserve te hebben dat ze de kosten zelf kunnen betalen. Bedenkelijk wordt het wanneer we ons niet verzekeren maar toch stilletjes hopen dat anderen helpen wanneer nodig, bijvoorbeeld een diaconie of andere stichtingen die zijn opgericht om hulp te bieden aan gewetensbezwaarden. Is dat ook niet een vorm van verzekeren, echter zonder premie te betalen? Daar kan ik geen respect voor hebben.

Hoe dan wel te handelen? We zullen bedenken dat de ziektekosten van vandaag niet meer te vergelijken zijn met die van vroeger. Ik vraag me af of zelfs diaconieën vandaag in staat zijn om de ziektekosten te kunnen dekken, waneer een gemeentelid een aantal weken in een ziekenhuis verblijft met een paar operaties daarbij en verdere medische kosten die daarbij komen. Zelf hebben we ons altijd laten verzekeren in het besef dat we toch in alles de Heere nodig hebben. Wij kunnen hoogmoedig zijn door ons niet te laten verzekeren. Maar wie zich laat verzekeren met de gedachte de Heere niet meer nodig te hebben, is evenzeer hoogmoedig. Ik ben er van overtuigd dat de Heere ook in deze de middellijke weg ons voorhoudt. Zijn voorzienigheid sluit onze verantwoordelijkheid niet uit maar in. We  hebben dus onze voorzorgsmaatregelen te nemen.

In een laag land als Nederland hebben we de dijken aan te leggen en te beheren om veilig te kunnen wonen. Dat geldt ook onze gezondheid. Wij moeten gezond leven en zorg dragen voor onze lichamen dus ook wanneer we ziek worden dat we medische hulp zoeken en dat niet nalaten omdat we de kosten niet kunnen betalen, met alle gevolgen van dien,  (mij is dit bekend van gevallen van sommige mensen die zich niet laten verzekeren).  Laten wij alle dingen biddend doen zelfs bij het afsluiten van een ziektekostenverzekering. Denk echter niet: dan ben ik van alle zorgen af, want de Heere zal altijd een weg met ons gaan om ons te leren in afhankelijkheid van Hem te leven.

Ds. A. J. Schalkoort