Bekeerde incestpleger

Aan iemand van de Gereformeerde Gemeenten. Ik zit zwaar in de put, waar ik zelf niet uit kom.

Kan het zo zijn dat iemand die incest gepleegd heeft het echt vergeten is dat hij dat gedaan heeft? Ik worstel er enorm mee dat diegene die incest gepleegd heeft bekeerd is en ik onbekeerd. Bij hem zijn al zijn zonden vergeven en mijn zonde niet terwijl heel mijn leven beschadigd is. Bij hem komt de Heere nooit meer terug op zijn zonde. Ik snap hier helemaal niets van en het maakt mij enorm verdrietig. Zou u hier iets meer over kunnen zeggen?

Beste vraagstelster,

Je vraag gaat over gevoelige en ingewikkelde zaken. Gevoelig omdat het je tot in het diepst van je wezen raakt en ingewikkeld omdat we over de oorzaak en achtergrond van een zogenaamd selectief geheugen heel weinig met zekerheid weten.

Een selectief geheugen houdt in dat je bepaalde zaken onthoudt, maar andere dingen totaal niet. Iedereen kent dit verschijnsel: we horen, zien en doen zo ontzettend veel, dat het onmogelijk is om alles te onthouden. Per persoon is het anders wat er onthouden wordt en vooral afhankelijk van wat iemand belangrijk vindt. Zo komt het nog wel eens voor dat bijvoorbeeld iemand die gepest werd zich precies kan herinneren hoe dat was en wat er werd gezegd. Deze persoon kan bepaalde gebeurtenissen nog precies onthouden. Terwijl de pesters vaak jaren later niet eens meer weten dat ze ooit iemand hebben gepest. Voor hen was het een stuk minder belangrijk om te onthouden. Zo kan het ook in jouw geval zijn. Voor jou was de incest een traumatische ervaring die diep in je geheugen staat gegrift. Voor de dader was dit een gebeurtenis tussen allerlei andere herinneringen en de daad van incest is hij vergeten omdat het kennelijk voor hem niet belangrijk was om te onthouden of heeft hij het verdrongen.

Overigens kan ook jouw herinnering van het gebeuren in de loop van de jaren aangetast zijn. Lezenswaardig is het uitgebreide antwoord van dr. J. van der Wal over dit onderwerp: 'Geheugen van incestslachtoffer'.

Je vraag valt vervolgens uiteen in twee deelvragen:

1. Hoe kan het zijn dat iemand die bekeerd is zijn zonden uit het verleden zich niet meer herinnert? Komt de Heere nooit meer terug op deze zonde?
2. Ik ben onbekeerd en ik ben door dit gebeuren voor heel mijn leven beschadigd. Juist de gedachte dat God hem vergeven heeft, terwijl ik -zelf nog onbekeerd- bij de brokken blijf zitten kan ik niet begrijpen en het maakt me enorm verdrietig. Hoe moet ik hiermee omgaan?

Wat het eerste aangaat, een belangrijk onderdeel van de bekering is als de Heere in ons leven komt en onze zonde in onze beleving schuld wordt. Ik kan me daarom goed voorstellen dat je er moeite mee hebt als de incestdader tot bekering komt dat hij juist ook niet deze zonde als schuld thuiskrijgt; erger nog, hij heeft er totaal geen actieve herinnering aan.

Toch moeten we hier eerlijk en voorzichtig zijn. Het is voor niemand van ons mogelijk dat wij al onze zonden die wij in ons leven hebben begaan ons een voor een ordelijk voor ogen kunnen stellen. Niemand kan elke zonde belijden die hij ooit gedaan heeft. We vergeten veel zonden maar al te gemakkelijk. De psalmdichter verstond het dat wij in dit opzicht verre van volmaakt zijn: "Wie zou de afdwalingen²⁴ verstaan? Reinig mij van de verborgen²⁵ afdwalingen." (Psalm 19:13). Het is goed om bij deze tekst ook de kanttekeningen te lezen, en let op de vetgedrukte passages:

²⁴ Dat is, zonden die men door onwetendheid en onbedachtzaamheid begaat. Zie Lev. 4 vers 2. Hij wil zeggen: Niemand kan ze verstaan (zo menigerlei, veel, ja, ontelbaar zijn zij). Vgl. 1 Kon. 3:9 met 2 Kron. 1:10. 
²⁵ Die ik niet zie of merk.

Juist het feit dat er verborgen zonden in ons leven zijn, moet ons des te meer vernederen en verootmoedigen voor elkaar en voor Gods aangezicht. En bidt David in Psalm 25:7 ook niet met kracht: Gedenk niet der zonden mijner jonkheid, noch mijner overtredingen, gedenk mijner naar Uw goedertierenheid, om Uwer goedheid wil, o HEERE.

Want inderdaad, de weldaad van de schuldvergeving is in het leven van al Gods kinderen een onuitsprekelijk wonder: mijn zonden, AL mijn zonden, zijn weggeworpen in een zee van eeuwige vergetelheid: Hij gedenkt die NIET (Psalm 103:10-12, Jes. 38:17, Jesaja 43:25, Micha 7:18-19).

We willen in het kader van dit antwoord aan de heerlijke troost van dit Evangelie niets afdoen. Toch moeten we blijven beseffen dat Gods kinderen niet goedkoop zondigen. Zonden brengen duisternis in je leven en onbeleden zonden kunnen je als het ware opvreten (Psalm 32:3-4). De gevolgen van de zonden van Gods volk kunnen hun doorwerking hebben in heel hun leven (denk bijvoorbeeld aan het liegen Jakob wat zijn sporen trekt in zijn gezin en de gevolgen van Davids zonden in de onderlinge strijd van zijn kinderen). Goed onderscheiden: het gaat hier niet om een straf op deze zonden, maar wel om de gevolgen van deze zonden. Er wordt weleens gezegd: de zonden van onze kinderen zijn de kinderen van onze zonden. Onze zonden maken echt heel veel kapot!

Komt de Heere op onze vergeten zonden en daardoor door ons onbeleden zonden terug? Dat is niet iets waar jij je hoofd over hoeft te breken. Laat het in de handen van de Heere, die het leven van jouw incestdader leidt, beter en wijzer dan wij ooit zouden kunnen bedenken.

Dan komen we als vanzelf bij de tweede vraag, want jij blijft er ondertussen maar wel mee zitten. In de eerste plaats: al het bovenstaande laat onverlet dat incest een ernstig misdrijf is en dat er altijd onderzocht moet worden of ook nu nog aangifte kan worden gedaan. Sinds 1 april 2013 verjaren ernstige zedenmisdrijven zoals deze niet meer en kunnen daders altijd nog voor de rechter worden gebracht.

Ik zou je willen aanraden om zelf hulp te zoeken om je herinneringen aan deze gebeurtenissen te bespreken, al was het alleen maar om tot een eigen verwerking van dit verdriet te komen. Mocht uit dit onderzoek aantoonbaar bewijs van de schuld van de dader naar boven komen wil ik adviseren om dit niet te laten liggen.

Maar los van het feit of de schuld van de dader nog aantoonbaar is, moet je in het reine komen met jezelf en met God. Zoals het nu is dreig je de onbeleden en onverwerkte schuld van de dader af te wentelen op God. En daarmee ben je zelf een sta in de weg voor je eigen ziel. Je hebt nu een verkeerd beeld van God. Want hoewel het waar is dat elke zonde, hoe groot ook (behalve de zonde tegen de Heilige Geest) door God vergeven kan worden en in Christus ook daadwerkelijk vergeven wordt, moet je niet denken dat God aan de kant van de zondaars en de daders van incest staat. God staat aan de kant van de slachtoffers. Hoe weet ik dat?

Ik zou daar een keur aan schriftbewijzen voor kunnen geven, ik beperk mij hier tot het boek der psalmen. Zoek de volgende tekstplaatsen eens op en leg je leven en je hart ernaast: Psalm 9:10-13, Psalm 10 (de hele psalm, maar met name vanaf vers 10), Psalm 34:19, Psalm 147:3.

Het grijpt mij aan: je bent onbekeerd. Je hebt bekering, je hebt heling en genezing nodig. En die heling is geen onbereikbaar ideaal, maar heling is mogelijk, ook voor jou! Ik kan je geen betere heelmeester aanbevelen dan de Heere Jezus. Er zijn ook kinderen van God geweest (en die zijn er ook nu nog!) die Gods weg in hun leven niet begrepen. Denk aan Psalm 73.  Je vindt het niet eerlijk: de dader heeft vrede en jouw bestraffing is er alle morgen (vgl Psalm 73:14). Zie niet op de ander, waarop je jaloers bent, maar werp al uw bekommernis op Hem, want Hij zorgt voor u (1 Petrus 5:7).

Dus samenvattend wil ik je echt aanbevelen om hulp te zoeken, professioneel en pastoraal. Die hulp moet in persoon gegeven worden; ik hier dat hier schriftelijk onmogelijk verwoorden. Als je er moeite mee hebt om een vertrouwd iemand in je eigen omgeving vinden die je hierbij helpen kan mag je een vervolgvraag stellen aan Refoweb. Dan zoeken we naar alternatieve mogelijkheden. Staar je niet blind op wat anderen hebben en wat jij (nog) niet hebt. Want de Heere zoekt het verlorene (Eze 34:16). Laat je door Hem vinden! En wie Hem vindt, vindt het leven (Spreuken 8:35).

Gode bevolen,

J. P. van den Brink

Dit artikel is beantwoord door

J.P. van den Brink

• Geboortedatum:
  10-06-1960
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Eindhoven
• Status:
  Inactief

80 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven