Vraag
In hoeverre is het geoorloofd om lid te worden van een vakbond? Mijn christelijke collega’s raden dit aan omdat ze hier positieve ervaringen mee hebben. De vakbond heeft voor hen bij oudere werkgevers bemiddeld in conflicten en daadwerkelijk wat voor hen betekend. Is dit een middel wat God wil gebruiken in een dergelijk conflict?
Mijn inziens is een vakbond wezenlijk anders dan de rechtspraak. Rechters zijn door God gegeven, zodat de wet en orde in de maatschappij gehandhaafd wordt, zodat daarmee God gediend wordt. Vakbonden zie ik als georganiseerde clubs werknemers die lijnrecht tegenover de werkgever staan en rechthebbend handelen. De Bijbel spreekt er toch over dat de slaaf zijn heer zal dienen en de heer zal over zijn slaaf/dienstknecht heersen? Mijn inziens komen de vakbonden uit de beweging dat iedereen denkt overal recht op te hebben en zoveel mogelijk voor zichzelf op moet komen en geen genoegen neemt met de plaats door God gegeven.
Gelukkig heb ik een goede verhouding met mijn werkgever. Mijn werkgever bidt voor zijn werknemers. Ik bid voor mijn werkgever om hen te helpen en kracht te geven leiding te geven aan zijn werknemers en het werk te zegenen. Mocht er een conflict zijn is het dan wel geoorloofd een vakbond tussen beide partijen in te zetten? Als ik geen lid ben, veracht ik dan de middelen die God gegeven heb (misschien middels een vakbond)?
Antwoord
Beste vragensteller,
Bedankt voor de mooie vraag die je stelt. Maar ook gelijk een vraag die mij een stukje verlegenheid geeft. En wel om de reden dat ik eerlijk gezegd niet genoeg afweet van de huidige vakbonden om mij daar evenwichtig over uit te laten. Dat betekent dat mijn antwoord meer een theologische lading heeft dan een praktische.
Jij vraagt je af of je een vakbond in mag zetten als er sprake is van een conflict. Vooral omdat de achtergrond van de vakbonden er één is waarbij de rechten van de mens op de eerste plaats staan en er vaak geen rekening gehouden wordt met wat de Bijbel zegt. Hierover wil ik een paar dingen zeggen. Er zijn best wat Bijbelteksten te noemen die duidelijk en onomwonden aangeven wat onze verhouding tot het gezag (waaronder ook een werkgever valt) betekent. Ik noem er een paar: 1 Petrus 2:13: “Onderwerp u dan omwille van de Heere aan alle menselijke orde, hetzij aan de koning, als hoogste machthebber...” waarbij verderop in dat gedeelte klinkt, vers 18: “Huisslaven, wees uw meesters met alle ontzag onderdanig, niet alleen hun die goed en welwillend zijn, maar ook die verkeerd handelen.”
Ook de volgende tekst geeft aanleiding tot onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan het gezag Romeinen 13:1: “Ieder mens moet zich onderwerpen aan de gezagsdragers die over hem gesteld zijn, want er is geen gezag dan van God, en de gezagsdragers die er zijn, zijn door God ingesteld.” Ook schrijft de apostel Paulus aan Titus dat men overheden en machten gehoorzaam behoort te zijn en tot elk goed werk bereid zijn (Titus 3:1).
Dus: kort door de bocht zou je dat kunnen vertalen: In opstand komen tegen je werkgever, mag niet en kan niet. Wees gehoorzaam zoals Christus ook de weg van gehoorzaamheid gegaan is. Maar de vraag is, of je dit zo kort door de bocht kunt stellen. Want er staat méér in de Bijbel, er wordt namelijk net zo goed gesproken tegen de werkgevers/gezagsdragers. Luister maar. Kolossenzen 4:1: “Heren, behandel uw slaven rechtvaardig en op gelijke wijze. U weet immers dat ook u een Heere hebt in de hemelen.” Ik ga nu even niet in op de verschrikkelijke gewoonten van de slavernij die in die tijd, maar als de heren hun slaven al rechtvaardig moesten behandelen dan ook zeker hun werknemers. Dat betekent dat beiden een duidelijke verantwoordelijkheid hebben.
Uit de geschiedenis is helaas gebleken dat veel werkgevers, aan het begin van de vorige eeuw, helaas hun positie uitbuitten en werknemers onder erbarmelijke omstandigheden hun werk moesten doen. Achteraf bezien hebben de vakbonden destijds veel goeds voor de werknemers weten te bewerkstelligen. Maar de vraag blijft: Heiligt het doel alle middelen? Kortom: hoe moet je omgaan met stakingen en het onder druk zetten van je werkgever, om meer loon? Enz. Enz.
Daarbij moeten wij in het oog houden dat er een bijbelse balans ontstaat. Beiden hebben een verantwoordelijkheid! En ook nu loop ik in het pastoraat aan tegen slecht werkgeverschap. Mensen die soms maanden/zelfs jaren thuis zijn vanwege burn-out, ontstaan op de werkvloer. Ik weet dat het voor die mensen een zegen is dat er hulp is die niet via de advocaat gegeven wordt. Dan is een vakbond een uitkomst voor een dergelijke werknemer.
Moet je jezelf dan maar klakkeloos aansluiten? Dat zeg ik niet. Zoek een vakbond die beide kanten niet uit het oog verliest. Bij mijn weten (en dat bedoel ik niet als verkapte reclame!) is dat de RMU, die zowel het belang van werkgevers als werknemers dient. Dat is mijns inziens een lovend en Bijbels principe.
Het is prachtig om te horen hoe jouw werkgever voor je bid en jij voor je werkgever. Dat is de juiste houding! Helaas leven we in een gebroken wereld, waarin je ook de middelen die God je geeft mag gebruiken, om zo in gehoorzaamheid aan de hoogste Gezagsdrager, en in afhankelijkheid van Hem je weg te gaan!
Ds. C. Budding, Goudswaard
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Budding
- Geboortedatum:20-04-1973
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Goudswaard
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
