Vraag
Wij zijn een jong huishouden (eind twintig) met twee kinderen, een baby en een peuter. Zij zijn bij een gastouder en deze geeft aan te merken dat onze peuter situaties probeert te controleren. Hij wil bijvoorbeeld bepalen waar andere kinderen mee spelen en kan daarin ook vrij manipulatief zijn. Dat herkennen wij wel. Hij wil ook altijd aan het woord zijn als mijn man en ik een gesprek proberen te voeren, wat erg lastig wordt met hem erbij. Daarnaast heeft hij dit jaar ook een aantal keer zijn eigen huid opengekrabd, wat leek te komen door stress bij hem, aangezien er geen andere redenen waren.
De gastouder is van mening dat dat komt doordat wij een licht chaotisch huishouden hebben. Daardoor zou hij controle zoeken. Nu is zij misschien in de veronderstelling dat dat erger lijkt dan het is. We hebben nogal wat ADD-kenmerken allebei, maar wij hebben inmiddels redelijk wat zaken op een dag standaard gemaakt. De ochtendroutine (7.15-08.00 uur; wassen, aankleden, samen ontbijten, tandenpoetsen) en avondroutine (18.00-20.00 uur; eten, tandenpoetsen, klusje, bijbellezen, zingen, slapen) verlopen doorgaans elke dag hetzelfde. Overdag verschilt er natuurlijk nogal wat. Dinsdag en donderdag gastouder en de andere dagen thuis, maar er zijn ook standaardregels die de hele dag door hetzelfde zijn - we zitten op de meubels, rustig met elkaar praten, etc. We spelen samen spelletjes en lezen boekjes, gaan op stap naar de speeltuin en de supermarkt, maar dat zit niet in een vast stramien. Kamers zijn hier niet klinisch opgeruimd en schoon. Het huishouden laat ik nogal eens verslonzen. Maar voor zover ik het kan beoordelen is ons huishouden niet zo heftig ongestructureerd dat een kind daar problemen van zou ondervinden. Zie ik dat verkeerd?
We zijn ook verhuisd, hebben een zusje voor hem gekregen, hij is gewisseld van gastouder (de vorige vond hem wel altijd druk en ons ongeorganiseerd, dus we horen het niet voor het eerst, maar soms denk ik ook dat gastouders gewend zijn aan extreme structuur met al die kinderen aan hun been elke dag) en hij is begonnen op de peuterspeelzaal. Ik heb hem een liedje aangeleerd om te onthouden wat er op welke dag gebeurt, maar dan is er weer ergens vakantie en dan klopt het weer niet. Ik probeer structuren vast te houden waar dat kan, maar vraag me ook af of dit niet een kruising van normaal peutergedrag is met een beetje: help-een-zusje-een-nieuw-huis-een-peuterspeelzaal-en-een-nieuwe-gastouder?
Ik merk ook dat ik het voel als een aanval. Ze kan nogal belerend overkomen, terwijl ik denk: we zijn misschien niet erg organisatorisch competent, maar we zijn intelligent genoeg en we doen echt ons best. We zijn ook wel een beetje anders dan de meeste mensen. We kleden ons anders, vinden andere dingen belangrijk, we zijn creatief, dat lijkt mensen ook wantrouwig te maken over hoe we dingen doen. Zo, een beetje een mengelmoes van gedachten en vragen. Ik hoop dat iemand hier iets mee kan, want ik ga erg aan mezelf twijfelen als iemand anders dat lijkt te doen, ook als ik daarvoor geen vuiltje aan de lucht zag.
Antwoord
U hebt een uitgebreid verhaal opgeschreven, waarin u iets vertelt over de situatie bij thuis, over de relatie met de kind(eren), de relatie tot de gastouders, over uw omgeving en ook nog over uw werk in huis en welke opvattingen u hebt. Bij dit alles begint u soms aan uzelf te twijfelen als u merkt dat anderen het anders doen. Als ik het goed lees, komt dat ook door de reacties van anderen en het gedrag van uw zoontje. U voelt de opmerkingen van de mensen in uw omgeving als een aanval. Dat is pijnlijk en niet effectief, hoe goed ze ook bedoeld mogen zijn. Als mensen adviezen geven of opmerkingen maken, moeten deze aansluiten bij uw situatie en uw vaardigheden, zodat u er wat mee kunt.
Het is anderzijds een prima zaak als je je als ouders afvraagt: Zitten we op de goede weg met onze opvoeding of moeten er zaken veranderen? Daarin zit iets van twijfel, maar je kunt het ook zelfreflectie noemen. Die is van tijd tot tijd nodig. Dat geldt zeker als de kinderen ouder worden, een andere aanpak nodig hebben en ook als omstandigheden veranderen. Dus het samen als opvoeders reflecteren, het nadenken over je opvoeding, is een goede en noodzakelijke actie.
Wat hebben u en uw kind nu nodig? Dat, wat alle kinderen nodig hebben, namelijk structuur in hun leven. U hebt daar al hard aan gewerkt, gelet op de voorbeelden die u geeft. Bij alle wisselingen van de laatste tijd zal het onvermijdelijk nodig zijn om tot een nieuwe structuur te komen. Het werken aan deze structuur is van wezenlijk belang. Uw kind vindt dat misschien niet fijn, maar structuur geeft rust en houvast, zowel voor het kind als voor uzelf.
Hoewel uw kind zich min of meer gaat verzetten, kan hij niet buiten structuur. Is het nu door alle veranderingen te chaotisch? Raakt hij ervan in verwarring? Probeer dan bijvoorbeeld de dagindeling/weekindeling met pictogrammen uit te beelden. Zo kan er wel eens een andere aanpak nodig zijn. Niet met dwang, maar met zachte drang wordt soms veel bereikt.
Structuur is ook gewenst in het huishouden. Nu is het niet overal even schoon en ordelijk. Dat hoeft ook niet, maar het heeft wél voordelen om het opgeruimd te houden. Dat werkt overzichtelijk en voorkomt strubbelingen. Loopt u hier tegenaan, dan is de hulp van een huishoudcoach aan te bevelen.
Ten slotte schrijft u iets over uw eigen levensstijl en opvattingen die door anderen soms niet begrepen wordt. Dat is jammer, maar het is uw eigen keuze. Zo zult u er ook wel begrip voor hebben dat anderen het anders doen.
Samenvattend: Zoek een goede structuur in alle wisselingen die er zijn. Natuurlijk hoeft die niet voor 100 procent sluitend te zijn. Probeer de structuur wel vast te houden en consequent te zijn. Dat is soms het moeilijkst en dat geldt voor alle ouders!
Twijfel aan jezelf valt niet altijd mee, maar het kan wel aanleiding zijn om de Heere om hulp te vragen in al je opvoedingswerk. Gods zegen tot welzijn van je gezin, van je kinderen kun je niet missen. Salomo wijst in Prediker 9 vers 10 er ook nog op, dat we hebben te doen wat in (maar niet bóven) ons vermogen is: “Alles wat uw hand vindt om te doen, doe dat met uw macht.”
N. J. Teerds
Dit artikel is beantwoord door
N.J. Teerds
- Geboortedatum:24-09-1944
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Hendrik Ido Ambacht
- Status:Actief
Bijzonderheden:
ouderling; docent
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Hoe oud de peuter is lijkt me ook belangrijk in de beoordeling van het gedrag van uw zoontje. Ik merkte zelf (peuter is nu 3) dat als ze kunnen gaan praten en meer begrijpen, de dag soepeler verloopt omdat ze weten wat er komt en kunnen zeggen wat hun behoefte is.
Aan de ene kant is zelfreflectie goed en kun je proberen iets te doen aan het gedrag van je zoontje. Aan de andere kant moet de gastouder volgens mij ook zelf een/háár manier vinden om met hem om te gaan. Bij een 'gedragsprobleem/zaak' heb ik met beide gastouders samen ook wel een oplossing voor dingen bedacht om het probleem op te lossen. Dan deden we allebei een andere gezámelijke aanpak waardoor het beter ging.
Ons kind is verder gewoon, geen gedragsproblemen en dan komt er ook wel eens iets voor (dat is denk ik overal, zou het niet).
Wij hebben 2 verschillende gastouders. De ene gastouder heeft een dagstructuur, bij de andere gastouder is het meer zoals bij ons thuis, ook even zelf gaan spelen bijvoorbeeld omdat mama een klusje moet doeb. Bij de gastouder met dagstructuur is ons kind meestal rustiger dan bij de andere gastouder, waar het meer op zichzelf is aangewezen. Je kunnen handhaven tussen anderen/groteren kan moeilijk zijn en dan is het manipuleren misschien een manier om er grip op te houden.
Hier merk ik dat uitgerust zijn en op tijd eten veel uitmaakt. Op de dagen dat ze thuis zijn probeer ik de kinderen weer 'op te lappen', zodat ze zo uitgerust mogelijk weer naar de gastouder gaan en zorgen dat ze energierijk gegeten hebben de avond ervoor.
Zou een minder chaotisch huishouden echt van invloed zijn? De gastouder bij ons met de dagstructuur, heeft een licht chaotisch huishouden, maar omdat heel duidelijk is wat de planning is en wat de verwachtingen van het kind zijn, verloopt het soepel. Er is verder weinig druk, keuzes laten maken, invloed laten hebben op het spel etc.
Misschien eens rondkijken voor een andere gastouder?
En al die zaken die u noemt, de veranderingen lijken mij ook legitiem om als invloed te zien op het gedrag.
Bij ons wat ons kind op vrijdag lastig/overdreven met uitgingen bij de gastouder. Totdat ons kind een keer op maandag ging en de gastouder een ander kind zag.
Ik merk dat ik voor je op wil komen :). Volgens mij is het niet de bedoeling dat de gastouder gast sturen hoe u uw huishouden moet runnen. Ieder zijn eigen manier. Behoud die creativiteit aub. Sterkte met alle drukte rondom de zorgen voor je kinderen.
Als je een aardige tante hebt, of een wijze vrouw uit je gemeente, kun je ook aan die vragen om eens mee te kijken en te denken.
Je kind heeft in de eerste plaats liefde nodig.
Laat je niet ontmoedigen door anderen die het zo goed weten. Denk je echt dat een kind gelukkiger wordt als alles in een strakke lijn, gestructureerd en als je huis er als een kantoor uitziet, alles op zijn plek en super schoon?
Structuur kun je in veel dingen aanbieden, een eigen beker, een eigen plek op de kapstok. Duidelijke regels ed ... veel succes het is niet makkelijk... Knuffel je kindjes maar heel veel.
