Vader vindt bevindelijke preek erg belangrijk

Mijn vader denkt dat de bevinding echt gepreekt moet worden en dat dat net zo belangrijk is dan dat Christus centraal staat... Ik weet niet echt wat ik tegen hem moet zeggen.

Lieve vriend, vriendin, misschien broeder of zuster.., In mijn hotelkamer in Lima, Peru, meer dan 10.000 km van  je vandaan, zit ik achter mijn computer om na te denken over jouw vraag. Een heel goede vraag waar veel jongeren mee worstelen. Daarom wil deze vraag ook heel serieus met je overdenken. Misschien wel een beetje moeilijk voor je, maar we proberen het.

Ik denk dat je vader gelijk heeft en met hem de vele anderen die zeggen dat de bevinding heel belangrijk is in de prediking. Maar vaak weten mensen helemaal niet wat zij bedoelen met het woordje “bevinding”. Eerst even de enige tekst in de Bijbel die dit woord noemt: Romeinen 5:4. Statenvertaling: “En de lijdzaamheid bevinding, en de bevinding hoop.” Andere vertaling: “En de volharding beproefdheid, en de beproefdheid hoop.” Weer een andere: “Volharding tot betrouwbaarheid, en betrouwbaarheid tot hoop.” Nog een andere: “Geduld beproefde deugd, beproefde deugd weer hoop.” Het Boek: “Als wij volhouden, doorstaan wij de proef. En als wij de proef doorstaan, wordt onze hoop sterker.” Moeilijk hé? Vertaal het woord nu eens even door “ondervinding”. Dan wordt de tekst zo ongeveer: “De ondervinding van de werkelijkheid van mijn geloof, maakt de hoop in mijn hart sterker”. Of op een andere manier gezegd: de ervaring van het  geloofsleven versterken mijn hoop.

Natuurlijk is het heel nodig dat deze “ondervinding” in de prediking naar voren komt. Toch blijft staan dat in de prediking Christus centraal moet staan. Hij staat centraal in de verkondiging van het heil. Hij staat centraal in de oproep tot bekering. Hij staat centraal in de prediking van vergeving van zonden. Hij staat centraal in de prediking van de “bevinding”. Het is beter om te zeggen “een bevindelijke prediking” dan “de bevinding moet gepredikt worden.

Een “bevindelijke prediking” wil zeggen dat in een Bijbelse preek ook naar voren komt hoe het één en ander door Gods kinderen ervaren wordt. In Peru (waar wij werken) is bijna geen bevindelijke prediking. Als ik dan eens naar voren laat komen in de preek hoe Gods kind het ervaart, dan zijn de mensen één en al oor. Dan horen ze iets wat ze kennen en wat ze beleefd hebben.

Waar zit het probleem? Helaas wordt de “bevindelijke prediking” vaak vervangen door een prediking van  “hoe het allemaal moet en zal gaan “. Hoe het ervaren wordt als je bekeerd wordt, hoe de Heere iemand leidt als Hij hem inplant in  Christus, etc. Bij deze prediking komt het menselijk gevoelsleven op de voorgrond en gaan we uit alles wat we ‘voelen’, concluderen of we bekeerd zijn of niet. En dat mag niet. De prediking is Christus, Christus en nog eens Christus. Hij is het begin, de voortzetting en het einde. Het gaat erom of we in Hem zijn!

Als er echt “Bijbels bevindelijk” gepreekt wordt, komt in de preek vanzelf ons gevoelsleven (onze bevinding, ondervinding) aan de beurt. Voorbeeld: De verloren zoon in Lucas 15. Ervaring van hem: Weggedwaald van zijn vader, in de vreemde zondig geleefd... Ervaring van ieder gelovige: “Het was bij mij niet anders, wat leefde ik eerst ver van God vandaan!” De bevindelijke prediking brengt dit duidelijk naar voren. Een ander gedeelte van dit hoofdstuk toont de jonge man diep in schuldbesef neergebogen. Er staat niet dat hij geen raad meer weet of wanhopig is. Er staat niet dat hij een eind aan zijn leven wil maken of iets dergelijks. Maar “hij komt tot zichzelf” en  hij besluit om naar zijn vader te gaan. Het is werk van de Heilige Geest als dit werkelijkheid wordt in ons leven.

In de “Bijbels bevindelijke prediking” komen we onszelf tegen bij het licht van het Woord van God. Dan zien we onszelf als zondig kleine mensjes die het elke dag verkeerd doen. Maar in diezelfde prediking wijst Gods Woord de weg aan die we als mensen te gaan hebben. Naar JEZUS heen!! Positief hé?

Tot slot: Bevinding is iets heel anders dan “mystiek”. Denk hierbij aan oosterse godsdiensten. De mystiek is de kracht van hun religie. Mystiek heeft iets zweverigs/geheimzinnigs. Bevinding is een werkelijke beleving van onze ziel. Een beleving waarin Jezus nummer één is en nummer één blijft, heel ons leven. En in alle facetten.

Als je er nog niet helemaal uit bent mag je er gerust op terugkomen. Gods zegen  toegewenst!

J. W. N. van Dooijeweert

Gedicht van  bevinding:

Eens was ik een vreemdling’, voor God en mijn hart
‘k Gevoelde geen schuld en ik kende geen smart
Ik vroeg niet: Mijn ziele doorziet gij uw lot
Hoe zult gij rechtvaardig  verschijnen God.

Al sprak daar een stem uit de heilige blaan  (bladen)
Van ’t Lam met de zon den der wereld belaan
Ik zocht bij de kruispaal geen veilige wijk
‘k Stond blind en van verre in mij zelve zo rijk.

Ik deed al Jeruzalems dochters weleer
Ik weende om de pijn van mijn lijdende Heer’
En ik dacht er niet aan dat ik zelf, door mijn schuld
Zijn kroon had gevlochten, Zijn beker gevuld

Maar toen mij Gods Geest aan mijzelf had ontdekt
Toen werd in mijn ziele de vreze gewekt
Toen voelde ik wat eisen Gods heiligheid deed
Daar werd al mijn deugd een wegwerpelijk kleed.

Toen vluchtt’ ik tot Jezus, Hij heeft mij gered
Hij heeft mij verlost van het vonnis der wet
Mijn heil en mijn vrede en mijn leven werd Hij:
Ik boog me en geloofde, en mijn God sprak mij vrij.

Nu ken ik die waarheid zo diep als gewis,
dat Christus alleen mijn gerechtigheid is.
Nu tart ik de dood, nu verwin ik het graf
Nu neemt mij geen satan de Zegkroon af.

Nu reis ik getroost onder ’t heiligend kruis
Naar ’t erfgoed daar Boven in ’t Vaderlijk huis
Mijn Jezus geleidt mij door d’ aardse woestijn
Gestorven voor mij! Zal mijn zwanenlied zijn.

Robert Murry McCheine

Dit artikel is beantwoord door

J.W.N. van Dooijeweert

• Geboortedatum:
  23-01-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Waddinxveen
• Status:
  Actief

262 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven