Vraag
“Zo wie achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven en neme zijn kruis op en volge Mij” (Markus 8:34). Mijn vraag gaat over deze tekst. Hoe geef je dit praktijk in het dagelijkse leven? Als het gaat over kruis opnemen, gaat het er dan om dat je dit biddend doet? Ik kan me zo voorstellen dat als de Heere in je leven gaat werken, dat je dan al wel iets in je leven hebt waar je het moeilijk mee hebt.
Elk huisje heeft zijn kruisje, zeggen we vaak. Is de verandering dan dat je dit in afhankelijkheid van de Heere doet? Want over het algemeen heeft iedereen wel iets in zijn leven waar hij/zij het moeilijk mee heeft, of krijgt daar op een zeker moment mee te maken. Maar iedereen neemt zijn kruis toch op (niet oneerbiedig bedoeld), we hebben over het algemeen geen andere keus dan doorgaan? Zou u mij dit kunnen uitleggen?
Antwoord
Beste vraagstelster of vraagsteller,
Dank voor je vraag. Ik zal proberen om het te verduidelijken.
In Markus 8 geeft Jezus aan Zijn discipelen onderwijs over Zijn roeping en taak. Hij is het Lam van God, dat de zonde draagt. Daarin ligt een oordeel over de hele wereld. Niemand is er die God zoekt te dienen zoals God gediend moet worden. De oude lijn van hoogmoed om zelf de dienst uit te maken zit er heel diep in. Alleen Jezus verstaat die weg. Hij zoekt de eer van God en het heil van de mensen. Alles wat Hij doet, doet Hij met een volkomen hart tot eer van God en uit volkomen zelfopoffering voor zondaren.
Petrus vindt deze weg van God een verkeerde weg. De Messias moet geen overwinnaar worden door te lijden en aan het vloekhout te sterven. Volgens hem moet Hij juist de dood ontwijken en zo tot bevrijding brengen. Ten diepste snapt hij het offer en haar betekenis niet. Hij weet niet hoe diep de zonde is.
Dat Evangelie brengt nu Jezus tot stand. Zo kan later Paulus in Romeinen 1 schrijven, dat hij zich niet schaamt voor het Evangelie. Het is een kracht van God tot zaligheid. Ook Petrus leert dat verstaan. Lees het eerste hoofdstuk van zijn eerste brief maar; 1 Petrus 1.
Kruis dragen wil dus zeggen: Alles wat ik doe, ook de allerbeste werken, zijn altijd vervuild door de gerichtheid op mijn eigen eer. Alles wat ik doe heeft als diepste bron mijn eigen roem. Zo leeft dan heel diep de gedachte dat God dankbaar kan zijn met onze goede werken.
Daarom hebben wij een nieuwe geboorte nodig. De wedergeboorte. Dat is een levenslang proces in levensheiliging. Dat vindt plaats met vallen en opstaan. Daarvan zegt Jezus: Neem je kruis op. Dat is dus de belijdenis dat niet ik het volbreng en volbracht heb of zal volbrengen. Maar het is Christus alleen. Daartoe heb ik altijd de leiding van de Heilige Geest nodig, want Die alleen maakt mij van harte gewillig en bereid. Wij worden niet vervuild door dingen die van buiten naar ons toekomen. Wij worden vervuild door de dingen die vanuit ons eigen hart opkomen; Markus 7:20-23. Daarom gaat het ook om een vernieuwing in ons denken. Metanoia is het Griekse woord voor bekering. Dat betekend: vernieuwd worden in je denken. Dat vraagt zelfverloochening. Het kruis opnemen. Dat kruis is de belijdenis dat Jezus Christus alleen onze Zaligmaker is. Onze redding is exclusief in Hem. Dus door niemand anders tot stand gebracht en bij niemand anders te vinden dan bij Christus. Dat is leven uit de genade van God.
Een ander aspect is, dat wij allemaal te lijden hebben onder de gebrokenheid van deze wereld door de zonde. Elk huisje draagt zijn kruisje. Mensen zijn ziek. Je probeert elkaar te helpen. Een dokter geneest. Maar dat moet je gewoon betalen. Misschien helpt hij je een keer in een bijzondere omstandigheid. Maar verder is het gewoon: voor wat hoort wat. Iedereen heeft wel een gebrek. De een is dom, de ander gulzig. De een vindt nooit een levenspartner, de ander ondervindt een brok verdriet van zijn of haar partner. De ene vrouw is aardig, maar daar is de man weer brommerig; of beide ouders zijn lief maar met de kinderen kun je geen kant op. Overal is wel wat. Ja en daar moet je zo goed mogelijk doorheen komen. Doe niet of het jou alleen treft. Iedereen heeft wel wat. En natuurlijk kun je elkaar daarin helpen.
Maar als het gaat om het kruis dragen van Christus, dan leer je dat het alleen die liefde kan zijn die zichzelf geheel verloochent en alleen de ander ziet en erkent door de genade van de Heere Jezus Christus. Als je uit Hem leeft dan ga je je goede daden niet optellen, niet op een weegschaaltje leggen en allemaal bijhouden, maar dan erken je ze als een gave van God.
Ik kan alleen God liefhebben boven alles en de naaste als mijzelf als vrucht van de Heere God. Hoe diep en rijk dat kan gaan kun je bijvoorbeeld zien in het leven van Jozef. Lees maar eens wat hij zegt tegen zijn broers in Genesis 45:4-9. Daar zie je ook dat Jozef een type is van Jezus.
Petrus troost de mensen in zijn brieven als het gaat om verdrukking vanwege het geloof in de Heere Jezus. Dan zegt hij bijvoorbeeld: God vergeet jullie niet, maar Hij is groot van geduld en wil dat er nog veel meer mensen door het Evangelie tot inkeer komen dan er al zijn. Blijf daarom bij Jezus en verkondig het Evangelie. Vrees niet voor wie u verdrukken, maar zie op het heilsplan van God. Wat met Jezus is gebeurd, gaat ook met Zijn volgelingen gebeuren. Maar de overwinning -het Koninkrijk van God- komt. Zie 2 Petrus 3:9 en volgende.
Echt het kruis dragen kun je alleen achter de Kruisdrager Jezus Christus aan. Gedragen in Zijn armen door de Heilige Geest, door Gods Woord als een lid van het lichaam waarvan Jezus het hoofd is.
Naar ik hoop heb ik je zo een beetje verder geholpen.
Veel zegen en een hartelijke groet,
Ds. B. J. van de Kamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. B. J. van de Kamp
- Geboortedatum:21-11-1950
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hierden
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
