Vraag
Ik (vrouw) worstel al jaren met een alcoholverslaving. Het is denk ik zo’n kleine 10 jaar geleden begonnen. Ik kan me nog goed herinneren dat ik toen Sinterklaas ging vieren bij mijn schoonouders, voor het eerst. Zenuwachtig als ik was bedacht ik dat ik wel wat alcohol kon gebruiken. Ik kocht toen zo’n klein flesje (25cl) witte wijn en dronk die helemaal leeg. Gewoon, om wat vrijer te kunnen praten en me zekerder te voelen. Sindsdien deed ik dat elke keer als ik naar mijn (toen nog) vriend ging. Naar mate de tijd verstreek merkte ik wel dat dit ene flesje te weinig werd. Het effect was er niet meer of te weinig naar mijn zin. Zo deed ik er een flesje bij. En later nog een.
Nu jaren later, getrouwd en kinderen rijker, is het opgelopen tot zeker wel één of twee grote flessen wijn (75cl) per dag. Ik drink zo’n fles dan in een keer leeg. Bijvoorbeeld voordat er visite komt, of gewoon zomaar. Ik vind het absoluut niet lekker. Walg er zelfs van. De gedachte dat ik straks weer ‘moet’ gaan drinken levert me al enorme buikpijn op. Het is alsof mijn lichaam al reageert op de gedachte aan wijn.
Overdag functioneer ik prima. Ik zorg voor de kinderen, ik ga naar mijn werk, ik kom weer thuis en kook het eten. Er is niemand die iets merkt of gewoon absoluut niet verwacht. Het is ook niet zo dat ik stomdronken ben, maar gewoon losser, makkelijker en zelfverzekerder. Hoewel het nu gaat opvallen in mijn omgeving. Zo kan ik ‘s nachts opeens door het huis zwalken, op een andere plek plassen, compleet verdwalen in mijn eigen huis of van het een op andere moment in slaap vallen. Mijn man denkt dat het met ons drukke jonge gezin te maken heeft en zoekt er verder niets achter. Wel maakt hij zich zorgen.
Ik zou ontzettend graag van dit probleem af willen komen. Het lukt me makkelijk om te stoppen voor een paar weken, maar toch voel ik na een paar weken weer de drang om het weer eens te doen. Kan geen kwaad, denk ik dan, en ik voel me dan zoveel sterker. Nadat dit zich al zo vaak heeft voorgedaan ben ik het vertrouwen in mijzelf verloren en heb ik niet eens zin om weer te proberen te stoppen. Het is eigenlijk pure onzekerheid. Graag zou ik tips willen.
Antwoord
Dank dat je met dit probleem open durft komen. Dat vraagt moed! Het verborgen blijven houden van je probleem zorgt ervoor dat er geen echte oplossing mogelijk is, alleen dat het heel eventjes wat minder lijkt, voordat het weer -en vaak veel sterker- weer naar boven komt.
Wat je schrijft is herkenbaar. Verslaving komt sluipenderwijs je leven binnen. Of wat beter geformuleerd: je staat toe dat alcohol steeds meer je leven bepaalt. Beginnend gebruik van alcohol geeft vaak de ervaring dat het ‘helpt’. Het helpt jou in je sociale contacten om wat zekerder te zijn. Maar wat je ook merkt is dat je steeds méér nodig hebt om hetzelfde gewenste effect te verkrijgen. Wat je schrijft is een klassieke beschrijving hoe alcohol een steeds bepalendere, dwingende rol in je leven krijgt. Weet wel: er is geen veilige grens aan welke vorm van alcoholgebruik ook. Wat wel zeker is, is dat als je elke dag twee flessen wijn drinkt, je daarmee een enorme aanslag op je lichamelijke en geestelijke gezondheid doet. Als je daarmee doorgaat zal dat erop uitlopen dat je enorm ziek wordt.
Je ervaart dat je moet drinken. Je lichaam en je geest raken ‘ingesteld’ op het alcoholgebruik en op de effecten die alcoholgebruik met zich meebrengen. Je zegt dat je overdag goed functioneert. De vraag is of je dat niet al te rooskleurig voorstelt. Je doet de dingen die je moet doen (koken, kinderen naar school brengen, etc.) maar de context waarbinnen je dat doet is een negatieve en dat kleurt ook die activiteiten. Het zou met niet verbazen als je man en/of je kinderen soms iets aan jou gemerkt hebben, maar dat ze niet de vinger erachter kunnen krijgen wat er aan de hand is. Je man denkt dat het met jullie drukke jonge gezin te maken heeft en zoekt er verder niets achter. Je vermoedt dat je alcoholgebruik ten diepste met je eigen onzekerheid te maken heeft. Dat zou heel goed kunnen. Maar mogelijk is er méér aan de hand.
Je vraagt om tips. Overmatig alcohol drinken is sowieso niet het hoofdprobleem. Het probleem is ook niet opgelost als je stopt met drinken. Er zijn hier geen eenvoudige, makkelijk toepasbare tips om het probleem dat je hebt te tackelen. Dat vraagt in de eerste plaats van jou bereidheid om radicaal te willen breken met je huidige overmatige alcoholgebruik én de bereidheid om de onderliggende problemen aanpakken. Doe je dat niet, dan is de kans groot dat jouw problemen in de toekomst groter worden.
Een aantal adviezen:
- Erken voor jezelf heel eerlijk dat je een groot probleem hebt en dat je er zelf niet meer uitkomt. Deze erkenning is van wezenlijk belang. Zolang je blijft denken dat het allemaal wel meevalt en dat je je leven nog wel onder controle hebt, zal je niet bereid zijn om te doen wat nodig is.
- Geef openheid aan het probleem waarmee je worstelt. Geheimen als deze zorgen ervoor dat de problemen alleen maar erger worden. Schuld en schaamte houden je vaak tegen, maar die moeten je er niet van weerhouden om toch openheid van zaken te geven. Juist het Evangelie nodigt ons uit om met al onze noden en onze lasten bij de Heere te komen. En Hij zal je niet afwijzen. Integendeel! Ik moet daarbij denken wat David schrijft in Psalm 51 vers 3: “Toen ik zweeg, werden mijn beenderen verouderd, in mijn brullen den gansen dag.” De NBG-vertaling heeft hier: “Want zolang ik zweeg, kwijnde mijn gebeente weg onder mijn gejammer de ganse dag.” Zolang je zwijgt en niet openkomt met waarmee je worstelt, blijft het probleem onder de oppervlakte voortwoekeren en wordt het alleen maar erger. De psalm vervolgt met te zeggen dat nadat de psalmist is opengekomen met zijn (zonde)probleem, is daar de belofte van de Heere God (vers 8: “Ik zal u onderwijzen, en u leren van den weg, dien gij gaan zult; Ik zal raad geven, Mijn oog zal op u zijn.”)
- Die openheid mag er zijn naar God, maar dan vervolgens ook naar je man. Om los te komen van je verslaving zal je de hulp van God maar ook die van je man hard nodig hebben. Het is niet goed dat in je huwelijksleven dit als het ware tussen jou en je man instaat. Geef ook openheid aan je probleem aan iemand die je vertrouwt binnen je kerkelijke gemeente (de dominee, een ouderling, een van de leden van het pastorale team als dat in jouw kerk aanwezig is).
- Zoek professionele hulp. Het gaat bij jou al lang niet meer om een enkel glaasje te veel, daarvoor is jouw alcoholgebruik al te fors én schadelijk. Ga daarvoor eerst naar je huisarts en bespreek met hem je probleem. Hij/zij kan je doorverwijzen naar goede, professionele hulpverlening
Ik wens je van harte veel wijsheid en geloofsmoed toe om de weg van openheid en herstel te gaan. Dat zal geen gemakkelijke weg zijn, maar wel een waarin de Heere God jou wil ondersteunen met Zijn heilrijke rechterhand om gezond te kunnen worden. Als je nog meer hierover zou willen lezen, verwijs ik je nog graag naar de recente publicatie: “Van leegte naar liefde, over de macht van verslaving en de weg naar herstel”, onder redactie van Hanneke Schaap-Jonker en Wubbo Scholten (KokBoekencentrum 2019).
Frans Koopmans,
verslavingsdeskundige en beleidsmedewerker bij De Hoop ggz
Ik kan je op een briefje geven dat je kinderen het wel gaan merken. En echt dat wil je je kinderen niet aandoen. In mijn nabije omgeving hiermee te maken gehad en relaties zijn echt beschadigd hierdoor.
Je vraagt om tips... dat klinkt alsof je het zelf wil doen maar ik hoop dat ik mij vergis. Dit ga je niet alleen redden.. neem het advies van de deskundige ter harte. Echt doe het! Al moet je even uit je gezin, God is sterker dan je alcohol gebruik. Je hebt een eerste stap gezet, ga verder en breek het open...
Laat desnoods deze vraag lezen als je het zo moeilijk vind om het te vertellen. Zoek samen hulp, vecht niet meer alleen!
Ik hoop écht dat je nu doorzet en de volgende stap zet! Sterkte!
