Vraag
Ik ben een meisje van 17. Vanaf dat ik 12 was ben ik al te dik. Soms val ik wel af, maar het zit er ook snel weer aan. Nu heb ik sinds kort een vriend (19). We hebben het leuk en gezellig samen. Ik merk wel dat ik sinds ik verkering heb veel meer onzeker ben geworden over mijn lichaam. Met name soms door opmerkingen van mijn vriend dat hij graag zou willen dat ik een beetje afval. Dat hij me zo ook mooi vindt, maar als ik dunner zou zijn nog mooier ben. Ook zie ik hem dan naar andere dunne meisjes kijken, wat ik dan echt moeilijk vind. Ik voel me dan niet goed genoeg.
Antwoord
Meisje van 17,
Verkering krijgen is geweldig en het is een avontuur om elkaar beter te (willen) leren kennen. Máár... ja, daar horen ook confrontaties bij.
Als je vriend een opmerking maakt over jouw figuur dóét dat iets met je. Logisch. Maar belangrijk is wel hóé hij het zegt, waaróm hij het zegt en hoe hij erbij kijkt! Vertel hem dat zijn opmerkingen jou pijn doen en je onzeker maken. Wellicht is het van zijn kant een soort van liefdesverklaring aan jou (hij vindt je mooi, maar nog mooier...), plagerijtje of als een soort van humor. Alleen zo vóélt dat voor jou niet. Juist door elkaar beter te leren kennen begrijp je elkaar ook beter. Praten, praten en nog eens praten. Echt waar: maak hem maar duidelijk hoe jij in elkaar zit en vraag naar zijn manier van omgaan met jou! Niet alles ís leuk of vóélt leuk!
Verkeringstijd is ervoor bedoeld om die uitdaging in communicatie met elkaar aan te gaan zodat je in liefde naar elkaar toe kunt groeien. En alles wat je nu over en met elkaar leert maakt de omgang in de toekomst gemakkelijker. Laat je dus niet onzeker maken, niet over je gewicht èn niet over zijn kijken naar dunne meisjes, maar wees helder en open in communicatie. Oók in de non-verbale communicatie: stel, dat je erin slaagt om een paar kilo af te vallen dan maakt dat jullie beiden blij, toch? Bedenk er maar bij dat je met humor en met plezier in elkaar vérder komt, dan met negatieve rederingen die jou negatieve gevoelens geven!
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
We weten allemaal dat te zwaar zijn niet goed is voor onze gezondheid. Alleen daarom al zou ik niet zeggen: blijf zoals je bent.
Vraagsteller, je vriend heeft jou gekozen en niet een slank meisje. Hij heeft je voor je innerlijk gekozen, dat is het belangrijkste!
Daarbij zou hij het fijn vinden als je wat afvalt, dat kan ik ook best begrijpen. Probeer het, vraag hem om jou hierin te steunen, ga samen sporten. Samen houd je het langer vol dan alleen.
Je kan alles aanpassen: Gaan sporten, stoppen met bewerkt voedsel, diëten volgen, onderzoeken welk (type) voedsel bij je past en welke producten je beter kan vermijden. En/of meer bewegen tijdens je werk. Dat alles hoeft je niet eens 'dun' te maken, en er zijn ook genoeg mensen die mager zijn en niet dikker kunnen worden.
Belangrijkste is dat je gezond, vitaal en gelukkig bent. Dat alleen al verbeterd je eigen belevingsgevoel, je uitstraling en zelfvertrouwen.
Overigens is overgewicht nogal een complex probleem als je de experts mag geloven.
Maar ik zou ook mijn best doen om wat af te vallen zeker als je BMI boven de 30 zit. Maar je hoeft nu ook nu weer niet zo slank als een den te worden. Waarom zou je want je vriend heeft zijn oog op jou laten vallen en niet op een slank iemand.
En inderdaad ga samen sporten. Verzorg je lichaam goed en leer het kennen Wat mij - en een aantal van mijn vriendinnen - heeft geholpen is een kleur en stijl analyse. Dat is niet decadent maar heeft ons leren zien dat iedereen anders is geschapen. ( de een met korte benen de ander met een kort bovenlichaam, brede heupen, kleine borsten grote borsten etc) en dat je van je lichaam mag houden en dat je ieder lichaam iets moois heeft wat je naar voren kunt halen.
Wat een nare reacties zeg
Ik, vrouw van eind 40 en een eetstoornis verleden kan me hier zo niet in vinden.
Heb zelf flink overgewicht, ondanks dat ik fietsend naar m'n werk ga, dagelijks 12000 stappen zet, regelmatig sport en op m'n voeding let
Dus zeg niet dat je het zelf in de hand heb ,
Overigens kan ik zeggen dat ik gelukkiger ben en zelfverzekerder dan toen ik 17 was en mijn BMI jaren lang onder de 17 lag
En elk vriendje wat tegen mij zou zeggen dat ik af moet vallen zou ik met alle liefde een week op alleen water zetten
In bovenstaande reactie heb ik trouwens ook benoemd dat vraagsteller gekozen is vanwege haar innerlijk, bij deze voeg ik er aan toe dat dit uiteraard het allerbelangrijkste is.
Ik vind persoonlijk de reacties niet vervelend, maar het blijkt maar weer hoe gevoelig we zijn als we overgewicht hebben. Ik probeer er zelf maar met hunor in te staan, ik vind het vreselijk dat ik te zwaar ben. Maar ik neem echt wel eens wat lekkers, als er iemand bij is spot ik met mezelf: laat ik maar weer eens wat nemen, ik zou ook niet willen dat ik straks door de brievenbus pas omdat ik alles laat staan ;-).
