Vraag
Sinds een jaar ben ik (meisje, 16 jaar) depressief. In het begin waren dit alleen depressieve gevoelens, maar daarna ben ik ook begonnen met snijden. Later kwam ik pas tot besef dat dit een zonde is. Ik schrok zo enorm en was er kapot van. Die avond heb ik een belofte gemaakt tijdens het bidden dat ik het nooit meer zou doen. Nu heb ik zoveel dwang en ben ik zo bang dat ik wel de fout in ga. Wat nou als ik mij niet meer sterk kan houden? Ben ik dan een slecht mens? Is God dan boos?
En valt dit dan onder de onvergeeflijke zonde omdat ik nu weet dat het een zonde is? Zoveel vragen, zoveel dwang, maar zo bang dat als het fout gaat ik niet meer bij God mag komen of ik het niet meer goed kan maken. Zou dit gevolgen hebben voor altijd? Als het mis gaat is de belofte verbroken. Dit zou ik zo erg vinden, maar wat als het niet lukt? Is dat ooit nog goed te maken? Ik ben zo bang dat het mis gaat!
Antwoord
Beste vraagstelster,
Angst en dwang, dat zijn de moeiten waar je mee te worstelen hebt. Dwang ontstaat meestal uit angst. Hoe sterker je angst, des te sterker je dwang. Je angst is niet overbodig, maar wel overmatig. Als je angst zou verminderen, neemt ook je dwang af. Hoe zou je angst minder kunnen worden?
Ga niet op de vlucht voor je probleem, maar loop het tegemoet. Zie het onder ogen. Dus zo: als ik me zou snijden, wat dan? Ook dan juist is God genadig. Ook dan is er vergeving. Dit heeft ook echt niets te maken met de onvergeeflijke zonde. Je mag altijd bij de Heere terugkomen (Jeremia 3:1b; 1 Johannes 1:9). God is een Toevlucht te allen tijde.
Begrijp me goed: het zou erg zijn, als het mis gaat. Maar, het gaat iedere dag mis, met jou en met mij en met ieder (Jak. 3:2). Als dat snijden het ergste was, zou het nog meevallen. De zonde zit veel dieper. Paulus deed dingen die hij niet wilde en hij liet na wat hij wel wilde (Rom. 7:13-26). Lees dat gedeelte eens goed door! Jij en ik, wij doen het natuurlijk niet beter.
De moeilijkheid ligt in de afgelegde belofte. Dat is wel goed bedoeld, maar het zet je wel onder druk. Als mensen belijdenis doen, beloven ze voor heel hun leven de Heere te dienen. Maar dat kunnen ze nooit geheel waarmaken. Jakob had veel beloofd in Bethel, maar hij moest er later aan herinnerd worden (Gen. 35:1). Jij kunt in eigen kracht je belofte niet houden, maar de Heere wil je helpen en kracht geven. En ook al zou het verkeerd gaan, dan is de Heere een gaarne vergevend God.
Dat gaat door strijd heen. Het is geen makkelijke weg. Maar de weg is nooit makkelijk. Je geweten kan je steeds weer aanklagen. Maar je hart veroordeelt je, maar de Heere is meerder dan jouw hart.
Dus ik begrijp best waar je angst zit. Weet je waarom je er zo bijzonder bang voor bent? Omdat je het te goed wil doen. Je bent te serieus hierin. Kan dat dan? Ja, dat kan wel. Neem eens een voorbeeld aan het coronavirus. Anderhalve meter afstand. Maar je krijgt het benauwd als je denkt dat je twintig meter afstand moet houden. Dan durf je de deur niet meer uit. Anderhalve meter is genoeg.
Je moet afstand van de zonde houden, dat moeten we najagen. Maar je moet gepaste afstand houden. Als ik volkomen afstand van de zonde wil houden, kan ik geen winkel meer in, kan ik niets meer lezen, enz. Dus: wees bang voor de zonde, maar dan wel voor elke zonde. Maar wees niet bang voor God. Geloof de Heere op Zijn Woord. Jezus zegt: zeventigmaal zevenmaal vergeven. Zou Hij dat dan Zelf niet doen?
Als je dat gelooft, blijf je bang voor de zonde. Dat is heel goed. Maar dan hoef je het zelf niet alleen te doen, maar dan is de Heere de Bewaarder van Israël.
Ds. P. Roos
Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. Roos
- Geboortedatum:29-10-1938
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. P. Roos is overleden op 26-10-2021.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Weet dat God een genadig God is. Hij weet allang dat je deze strijd hebt. Hij zal altijd trouw blijven.
Maar in deze situatie lijkt het me belangrijk dat je dit niet alleen oplost. In je vraag lees ik niet dat je momenteel hulpverlening krijgt. Dat lijkt me wel heel belangrijk in dit geval. Bespreek dit ook met je huisarts.
Maar het belangrijkst in elke situatie is dat je je blik gericht houdt op Jezus. Vertrouw Hem dat Hij je zal vergeven, welke fout je ook maakt. Weet dat Hij zelfs bij machte is je te bevrijden van de depressieve gedachten en je drang tot zelfbeschadiging.
Ga met God en doe het niet alleen.
Er gaat iets mis of er ging iets mis waardoor je dit doet. Het is belangrijk dat je de oorzaak verhelpt en niet (alleen) het gevolg (het snijden).
De sleutel is het probleem aan God geven want zelf kun je het niet oplossen. Vraag Hem om hulp, vergeef wat is gebeurt of je is aangedaan want vergeving, of het overgeven (o-vergeven wat staat in 1 Pet 2:21) is de sleutel om hier vanaf te komen.
Alles wat in het licht is is goed. Het lek moet boven water, het probleem worden opgelost. Vraag een vertrouwenspersoon je te helpen want als 16 jarige kom je daar allen niet uit lijkt mij.
Als je echt wilt stoppen, dan gaat je dat lukken, ook al gaat het met vallen en opstaan.
Nog een aantal tips om van het snijden af te komen:
Wat bij mij helpt is afleiding zoeken. Ga op zulke momenten sporten, muziek luisteren of soms helpt het ook om juist iets te doen wat je niet leuk vind. Probeer vooral emoties te tonen, want daar ligt vaak het probleem!
En bij God is de deur altijd open. Je kan er 24/7 terecht!
