(...) Maar ik voel mijn ellende niet. Hoe kan ik dat veranderen?

al eerder gaf ik op een dergelijk vraag een antwoord. Ik laat het hier maar even volgen:

Maar is schuld dan toch een vereiste? Verstandelijk weet ik dat wel, maar te voelen is vers twee.

Inderdaad is besef van schuld een vereiste. Zonder schuldbesef hebben we de Heere Jezus niet nodig. Wat zouden we dan moeten zoeken bij een Zaligmaker van zonden?

Nu wordt er onder ons echter vaak een heel sterk onderscheid gemaakt weten en voelen. Dat doe jij ook in je vraag. Met als gevolg, dat ‘weten’ dan aan de kant geschoven wordt en het ‘voelen’ is dan het echte. Maar je kunt het ook anders benaderen. Het is al heel wat dat je weet dat je een zondaar bent. Velen weten het helemaal niet. En zeggen dat ze eigenlijk (haast) nooit iets verkeerds doen. Maar ons wordt steeds weer de wet van God voorgehouden. Daarin wordt ons in het tiende gebod ook voorgehouden dat de begeerte tegen de geboden zondig is. En in de samenvatting van de wet in de hoofdsom wordt verteld hoe we God moeten liefhebben boven alles en onze naaste als onszelf. Wanneer je je eigen leven daarnaast legt, sta je dan niet schuldig? Moet je dat niet toestemmen? En is dat dan niets? En blijf je dan maar wachten tot je het eindelijk eens zult gaan voelen? Misschien moet je dan wel heel lang wachten. Misschien komt er dan wel nooit verandering.

Wat moet je dan doen? Jezus zegt: “Kom herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt en Ik zal u rust geven”. Dat geldt ook voor jou. Je voelt je ellendig gaf je aan in de eerste vraag. Je zit met een stuk nood. Nu, de Heere Jezus zegt dat je welkom bent bij Hem. Ga dan tot Hem. Er is echt rust bij Hem te vinden. Hij heeft nooit gezegd dat we maar moeten wachten. En dat we maar moeten wegblijven van Hem omdat we nog geen diepe overtuiging van schuld hebben. We hebben Hem nodig. De wet klaagt ons aan. Zonder Christus zijn we verloren. Buiten Jezus is een eeuwig zielverderf. Je mag geen dag wachten met het vluchten tot de Heere Jezus. De Heere verplicht ons ertoe, dat we ons bekeren en in het Evangelie geloven. Hij roept ook mensen die nog druk zijn met allerlei andere zaken. Kijk maar naar Jesaja 55. Daar klinkt een dringende oproep om te komen tot de Heere tot mensen die hun geld uitwegen voor hetgeen geen brood is en aan het werken zijn voor hetgeen niet verzadigen.

Belangrijk is dat we ophouden met onze “eerst dit en eerst dat-gedachten”. Daar kom je geen stap verder mee. Laten we letten op de roep van de Zaligmaker. En op Zijn verzekering: “Wie tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen”. En wat betreft dat voelen van onze schuld, dat komt echt wel. Maar als het komt dan kan juist de schrik je om het hart slaan. Meestal is er dan iets heel ergs gebeurd. Zo erg, dat je denkt: zou er voor mij nog genade zijn?

Er is er één op uit om ons altijd weg te houden van Christus. Dat is de satan. De ene keer zegt hij: je hebt te weinig besef van schuld. Je voelt het niet genoeg. En als je het wel voelt, dan zegt hij: maar jij bent een veel te groot zondaar, voor jou kan het niet. Jij hoeft niet te denken dat Christus je zal helpen.

Ga naar Hem toe, om vergeving te ontvangen. Maar ook om je verder te onderwijzen. Wacht het niet af. Verwacht het van Hem Die vanuit de hemel de naam Jezus kreeg. Dat is: De HEERE redt.

Als je iets lezen wil wat met deze vraag te maken heeft, lees dan: ‘Wachten op overtuiging’ van Icabod Spencer. Op internet kun je dat wel vinden.

Ds. W. G. Hulsman

Dit artikel is beantwoord door

Ds. W.G. Hulsman

• Geboortedatum:
  08-11-1956
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Actief

166 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven