Zekerheid over jongen voor verkering

Ik heb bijna verkering. Hoe kun je zeker weten dat God je deze jongen geeft? Ik wil graag zekerheid, dan straks een ongelukkig huwelijk, of anders gezegd een huwelijk zonder dat het de wil en weg van God geweest is. Maar hoe kun je dit weten dat het wel Zijn wil en weg is?

Je vraag is niet zo eenvoudig te beantwoorden. Vooral niet omdat rond de vragen van verkering, verloving en huwelijk soms motieven en gevoelens een rol spelen die we onszelf nauwelijks bewust zijn. En juist op dit terrein zijn we heel erg geneigd om Gods wil in het verlengde te zien van wat we zelf graag willen. Ik ben in ieder geval blij dat je je van deze gevaren bewust bent en daarom jezelf de vraag stelt: kan ik de Heere voor deze jongen danken? Mag ik hem uit Gods hand ontvangen? Of is het juist andersom en schuilt in deze verkering misschien een verzoeking? En brengt deze verkering mij niet dichter bij de Heere maar juist verder van Hem af? Ook met het oog op deze zo belangrijke levensbeslissingen geldt: “Ken Hem in al uw wegen en Hij zal uw paden recht maken.” (Spreuken 3:6).

Vanuit het Woord zijn er echter wel een paar richtlijnen te geven die ons kunnen helpen bij onze beslissing. Ik noem er drie:

a. Allereerst is de Bijbel er niet onduidelijk over dat we geen verkering, verloving of huwelijk moeten aangaan met iemand die niet samen met ons wil gaan in het spoor van Gods Woord (2 Kor. 6:14). Zowel in het Oude als Nieuwe Testament wordt daar voortdurend tegen gewaarschuwd en de praktijk leert dat die waarschuwingen niet voor niets zijn. Als het goed is, word je niet allereerst aangetrokken door iemands uiterlijk,  karakter of status maar vooral omdat je hem of haar in geestelijk opzicht verstaat en samen het verlangen kent om in het spoor van de Heere te gaan. Als dit er niet is, ontbreekt het meest wezenlijke. Dan kun je de meest wezenlijke dingen van het leven niet samen delen en blijf je ten diepste toch eenzaam.

b. Maar ook als we geestelijk op dezelfde golflengte zitten, kunnen er toch zaken zijn die een verhindering vormen. Salomo waarschuwt in het Spreukenboek: “Het is beter te wonen in een woest land, dan bij een zeer kijfachtige en toornige huisvrouw” (Spr. 21:19, vgl. ook Spr. 25:24, 27:15). Wat hier gezegd wordt van de vrouw geldt omgekeerd uiteraard ook voor de man. En laten we bedenken: Salomo’s raad is ten diepste Gods raad aan ons! Iemands karakter of psyche kan dus zodanig zijn dat het bij alle geestelijke overeenstemming toch niet wijs is om met hem of haar een verbond voor het leven te sluiten. Sommigen sluiten daar in hun verkeringstijd welbewust de ogen voor en komen er dan in hun huwelijk achter hoe wijs de raad was van hen die hen juist  voor deze dingen waarschuwden.

c. In de Bijbel is het huwelijk dus een verbond voor het leven. Staande voor Gods aangezicht beloven we elkaar liefde en trouw tot de dood ons scheidt  (zie o.a. het huwelijksformulier en de vragen die aan bruid en bruidegom gesteld worden). Maar je begrijpt: deze door God geboden liefde en trouw beginnen niet pas op de huwelijksdag maar dienen van meetaf de omgang met elkaar te stempelen. Anders is heel je verkering niet veel meer dan een spelletje. Verkering om de verkering, zoals wel gezegd wordt. Op die wijze mag je echter nimmer een verkering aangaan, want dan speel je met andermans gevoelens en loop je ook zelf wis en zeker schade op. Ga je al twijfelende een verkering aan, dan kun je je nooit van heler harte aan iemand geven of open voor hem staan.

Het zijn maar een paar eenvoudige raadgevingen. Verkering, verloving en huwelijk zijn echter wel ontzettend belangrijke beslissingen. Breng dit alles daarom allereerst in het gebed voor de Heere. Laat Gods Woord je Kompas zijn bij de beslissingen die je hebt te nemen. Bovendien, er is velerlei verantwoorde lectuur beschikbaar die je verder kan helpen bij de vragen die er op dit terrein liggen. Ten slotte, de Heere heeft er geen behagen in dat wij dwalen maar dat wij gaan in Zijn spoor. Daar mag je op pleiten. “Wie is de man (de vrouw) die de HEERE vreest? Hij zal hem onderwijzen in de weg die hij zal hebben te verkiezen” (Ps. 25:12).

L. W. Ch. Ruijgrok

Dit artikel is beantwoord door

Ds. L.W.Ch. Ruijgrok

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven