Welvaartsevangelie

Wat is er mis met het zogenaamde welvaartsevangelie?

Een begrijpelijke vraag, mede omdat het zo’n aantrekkelijk evangelie is. Volgens het welvaartsevangelie is het namelijk Gods wil dat Zijn kinderen hier op aarde altijd delen in rijkdom en voorspoed; in materiële zegeningen en in gezondheid. Rijkdom en gezondheid zijn gewoon beschikbaar voor iedere gelovige, dus kom tot geloof en lijdt een gelukkig en voorspoedig leven. Je zult gezond zijn, succesvol op de markt, flink verdienen en je kinderen zullen prinsen en prinsessen zijn. Succes gegarandeerd, vooral als je maar flink doneert aan de predikers en hun organisatie!

Het mag duidelijk zijn dat deze boodschap vanuit Amerika naar ons is overgewaaid. Vooral het boek “Het gebed van Jabes” van de beroemde Amerikaanse schrijver Bruce Wilkinson, met als ondertitel “Doorbreken naar het Gezegende Leven”, heeft daaraan bijgedragen. Wilkinson schrijft in zijn boek dat, als Jabes uit 1 Kron. 4:9-10 nu op Wall Street had gewerkt, hij dan vast wel gebeden zou hebben: “Heere, vergroot de waarde van mijn beleggingen.”

Wie was die Jabes uit 1 Kron. 4? We kunnen rustig zeggen dat hij een witte muis was tussen alle grijze muizen. Zijn naam heeft alles met ‘smart’ te maken. En wat doet deze Jabes dan? Dan roept hij de God van Israël aan. In een gebedsloze tijd als de zijne is er tenminste één iemand die tot God roept. Wat echter direct opvalt, is dat hij o.a. bidt om uitbreiding van zijn gebied. Om materiële zegeningen, terwijl je toch eerder zou verwachten dat hij om geestelijke zegeningen zou bidden. Het gebed van Jabes is echter helemaal geen gebed om rijkdom en succes. Het is een geloofsgebed. God had in Ex. 23 en Deut. 19 aan Israël beloofd dat Hij al de inwoners van het land Kanaän in hun hand zou geven. Maar ze moesten ze wel verdrijven. En dan zou heel Kanaän van hen zijn. En dan lezen we in Richt.1 dat ze dat niet doen. Met als gevolg dat de Kanaänieten voor hen tot een valstrik worden. De Heere had hun een land beloofd, om daar heerlijk onder de wijnstok en de vijgenboom te kunnen zitten, maar dat werd verhinderd door hun ongehoorzaamheid aan God. En dan heeft Jabes dat door. Prachtig hoe hij vervolgens bidt of God er voor wil zorgen dat Zijn beloften alsnog in vervulling mogen gaan. Hij pleit op Gods belofte, om in vrede in het beloofde land uit Gods hand te mogen leven. Dat is heel iets anders dan rijkdom e.d. te claimen.

Ook het statement dat genezing gewoon beschikbaar is voor iedere gelovige, als we maar genoeg geloof hebben, is niet bijbels. Wij mensen hebben nergens recht op. In 1 Sam. 2 lezen we dat de Heere doodt en levend maakt en dat Hij arm maakt en rijk. Hij breekt af en bouwt op. Ziekte en tegenslagen kunnen voor ons juist heel heilzaam zijn. Enerlei wedervaart de rechtvaardige en de goddeloze. Het verschil is echter dat de Heere in de afbraak, in de moeite en de dalen bij Zijn kinderen is. En dat Hij juist in de diepte met hen aan het werk is. Om hen steeds meer te formeren naar Zijn beeld. Voor Gods kinderen moeten alle dingen immers meewerken ten goede. 

Bovendien: waarom zouden we rijkdom begeren? Denk aan de wijze gebedsspreuk van Agur uit Spr. 30, of de Heere hem geen rijkdom of armoede wil geven, maar hem wil voeden met het brood van zijn “bescheiden deel.” Wat God hem heeft toegewezen. Hij beseft hoe moeilijk onze benen de weelde kunnen dragen.
 
Prachtig ook hoe de Heere Zijn volk in de woestijn iedere dag voedde met manna en water uit de steenrots. Precies genoeg om de reis te vervolgen. In 1 Tim. 6:8 worden we opgeroepen tevreden te zijn met voedsel en kleding. We worden daar zelfs gewaarschuwd tegen rijkdom, want als we rijk willen worden, zullen we, zo lezen we, in verzoekingen en strikken terecht komen, die ons doen wegzinken in verderf en ondergang. 

Dit soort teksten wordt door welvaartspredikers bewust buiten beschouwing gelaten. Ze beloven een hemel op aarde, in plaats van een weg van vreemdelingschap. Jezus zei niet zomaar dat we dagelijks ons kruis op ons moeten nemen, onszelf moeten verloochenen en Hem moeten volgen. En dan te beseffen dat Hij, de Zoon des mensen, niet eens een plekje had om Zijn hoofd neer te leggen...

Gelukkig zijn er momenteel welvaartspredikers die inzien dat ze een vals en eenzijdig evangelie hebben gebracht en die het intussen hebben herroepen. Dat geldt vooral voor de bekende Joyce Meyer, maar ook een heel klein beetje voor Benny Hinn. Overigens wel erg jammer dat ze de vele miljoenen die ze hiermee verdiend hebben, bij mijn weten (nog steeds) niet hebben gedoneerd aan een goed doel. Of hebben teruggestort naar alle goedgelovige gulle gevers...

Ds. H. Liefting

Dit artikel is beantwoord door

Ds. H. Liefting

• Geboortedatum:
  21-02-1952
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Gouda
• Status:
  Actief

50 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven